บางอวัยวะ ทำได้ในการวิจัยแล้วครับ ผลิตจากเซลล์ต้นกำเนิด แต่ต้องทำจากของเจ้าตัวเองนะ อวัยวะใหญ่ๆซับซ้อนๆยังทำไม่ได้ เช่น สมอง หัวใจ อะไรแบบนั้น ส่วนตับ งอกเองได้ครับถ้าเสียหายไม่ถึงครึ่งนึงของเดิม

ถ้าจ่ายห้าล้านเพื่อคืนชีพหมาตัวเดิมที่ตายไปผมอาจจะยอมจ่ายนะ
แต่ถ้าจ่ายเพื่อสร้างมันขึ้นมาผมไม่ทำอะ

dna เดิมก็จริงแต่มันไม่มีวันเหมือนเดิม นิสัยของหมาแต่ละตัวมันก็เกิดขึ้นมาจากการเลี้ยงดูของผม
ผมตอนนั้นที่เลี้ยงคือผมที่เพิ่งเคยเลี้ยงหมา ไม่เคยมีประสบการณ์ มันคือหมาตัวแรกของผมที่ลองผิดลองถูกไปพร้อมกับมัน จนมีหลายอย่างที่กลายเป็นคาแรคเตอร์แปลกๆ แบบชอบกินส้ม ชอบกินแตงโม เวลากินน้ำเสร็จแล้วต้องมาเลียขาผม ถ้านั่งอยู่กับพื้นมันจะปีนขึ้นมานอนเอาพุงพาด ถ้านั่งอยู่บนเก้าอี้ก็จะมานอนทับเท้าเหมือนกลัวแอบลุกหนีไปไหน เวลาออกไปเดินเล่นแล้วปล่อยสายจูงมันจะวิ่งนำไปก่อนแล้วเหมือนนึกขึ้นได้หยุดหันมามองว่าผมเดินตามมาทันรึยัง ดีเทลพวกนี้ผมไม่เคยสอน ไม่เคยฝึก แต่มันเป็นของมันเองด้วยอะไรก็ไม่รู้
ถ้าโคลนตัวใหม่ขึ้นมา ต่อให้หน้าเหมือนกันเดี๊ยะ dna เดียวกัน ผมก็ไม่คิดว่าไอ้นิสัยเล็กๆน้อยๆพวกนี้มันจะติดมาด้วยมั้ง
และถ้าไม่ เวลามันออกไปเดินเล่น ตอนมันวิ่งไปโดยไม่หยุดกลับมามองผม ผมก็คงนึกขึ้นได้เองแหละว่ามันไม่ใช่ตัวเดิม และถึงตอนนั้นผมคงรู้สึกแปลกๆ เวลาเรียกชื่อมัน เหมือนผมกำลังพยายามจะกลบทับเรื่องราวระหว่างผมกับมันด้วยเรื่องราวใหม่ของหมาตัวใหม่
คิดว่าตัวเองน่าจะทำใจไม่ลงครับ

ความเคยชิน นิสัยบางอย่างอาจติดใน DNA มั้งครับ
เห็นเขาบอกว่าพาตัวโคลนเข้าบ้านครั้งแรก มันวิ่งไปมุมโปรดของตัวเอง แล้วทำพฤติกรรมกับสิ่งของในบ้าน เหมือนเดิมเลย

ส่วนตัว ผมว่า จะต่างจากเดิมแน่นอน จะมากจะน้อยแล้วแต่พฤติกรรมเวลาปัจจุบัน

แต่ผมสนใจเรื่องโรคในพันธุ์กรรมมากกว่า

มันน่าสนใจมากๆ และมีแง่มุมให้ถกเถียงกันไม่จบ

ฝ่ายที่ทำ ก็บอกได้ว่า ไม่ได้จ่ายเงินทำบนหัวใคร
ฝ่ายไม่อยากให้ทำ ก็.... ก็อะไรดีวะ ทำให้ชีวิตหมาที่เกิดมาไม่สำเร็จ ตายงี้เหรอ

แต่ไม่ควรใช้หลักธรรมไปเหยียดเค้าว่า ไม่รู้จักปล่อยวางนะ
เพราะ เราน่ะ ไปว่าไปเดือดร้อนอะไร... ใครกันที่ไม่ปล่อยวางไปเดือดร้อนกะเค้ากันแน่

ผมไม่แคร์สัตว์อยู่แล้วทำไรก็ทำเถอะเงินเค้านี่น่า

เงินมีเราก็ตัดสินใจอะไรๆง่ายขึ้น เชื่อเถอะครับบางครั้งความรักมันซับซ้อนกว่านั้น