ทั้งที่จะว่าไปฝีมือแกก็ออกจะดี ยิงแม่น ทำคะแนนเก่ง มีเกมรับที่ใช้ได้ ไปเล่นทีมชาติก็มีส่วนทำให้ทีมได้เหรียญ อายุก็ยังไม่มากเลย แต่พอพูดถึงหน้าตาลีกยุคถัดไป ผู้คนก็ไปคิดถึงพวกเช แอ๊นท์แมน หรือคนอื่นๆซะมากกว่า ข่าวเทรดแกในตลาดก็แทบไม่เคยได้ยิน ผลโหวตออลสตาร์บางปีก็สู้มือรองๆทีมอื่นไม่ได้ด้วยซ้ำ ดูเงียบเชียบแปลกๆ มีแต่เป็นมีมของลูก้า ทั้งที่ไม่กี่ปีก่อนเพิ่งพาทีมเข้าชิง ตอนนั้นมีแต่คนมองว่าแกนี่แหล่ะอนาคตซุปเปอร์สตาร์ของลีก ได้คบกับดาราสาวสวยด้วย จนทีมตัดสินใจเก็บแกที่ได้ดราฟท์อันดับ13ไว้ แล้วปล่อยno.1ดราฟท์อย่างเอย์ตันทิ้ง กะสร้างทีมรอบตัวบูเกอร์ยาวๆไป แต่ก็ยังไม่ออกดอกผลเท่าไหร่

เอาจริงๆแกก็แบกทีมมาตลอดนะ ช่วงดูแรนท์เจ็บก็เค้านี่ล่ะแบกทีมหรือแม้แต่ดูแรนท์กลับมาก็เถอะ เพียงแต่เป็นการ์ดสไตล์ไม่หวือหวา เล่นตามสเต๊ป ไม่ได้มี signature อะไร ปัญหาบางทีคือช่วงจังหวะสำคัญ ชี้เป็นชี้ตายแกยังทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คหสต.นะครับ

บอกไม่ถูกแฮะ เพราะช่วงนี้มันหนักทั้งทีมเลยซันส์

หนักทุกอย่างครับ ตั้งแต่ เปลี่ยนเจ้าของทีมมา ก็เริ่มแย่
ยิ่งเอาตัวปัญหาที่มีออฟชั่นห้ามเทรด ยิ่งแย่ ..
ฟอร์มโดยรวมของทีม ก็เลยดรอป ..นี้ยังไม่รวมตัวเจ็บนะ

หลักๆก็ปัญหาทีม กับสไตล์การเล่น บุคลิกอะไรทำนองนั้นแหละผมว่า

ปัญหาทีมก็ชัดเจนอยู่ละ ยืดมาหลายปีด้วย

บุคลิก/สไตล์การเล่น มันธรรมดา คือเก่งนะ แต่มันไม่หวือหวา ไม่ตื่นเต้น ไม่ไอคอนิคอะ

ไม่รู้จะพูดไง นอกสนามในสนาม ก็ดูจะไม่ค่อยเป็นกระแส ไม่ค่อยเป็นที่พูดถึงเท่าไหร่

บุคลิก/สไตล์ ไม่ไวรัล ไม่ได้รับความนิยม อะไรทำนองนั้นหละมั้ง

ซึ่งก็ผิดคาดหน่อยๆ ระดับไปคบกับตระกูลคอนเท้น เจ้าแม่คอนเท้น อย่างเคนดัล

แต่แกกลับดูจะจืดๆไปซะหมด ซึ่งไม่ผิดอะไรอะ แต่มันจืด

ซึ่งถ้าจืดละทีมดี มันก็เรื่องนึง แต่ถ้าจืดแล้วทีมยังไม่ได้ มันก็ลำบากที่จะเปรี้ยงปร้าง

ถ้าเอาปัญหาที่เพิ่งเกิดขึ้นเฉพาะซีซั่นนี้ น่าจะเป็นเรื่องโค้ชใหม่ Mike Budenholzer และระบบที่โค้ชพยายามนำมาใช้ครับ

ฟอร์มปีนี้แกไม่ค่อยดีเลย fg% ต่ำสุดในรอบหลายปี

แต่จริงๆแกเป็นคนแต่งตัวเท่สุดคนนึงแลว้

ส่วนตัวปีนี้ไม่เปรี้ยงปร้างก็ปกตินะครับ เพราะผลงานทีมแบบนี้

แต่อีกส่วนที่ผมคิดว่ามีผลกับ Booker คือการเป็นนักเรียนรู้ ที่พร้อมปรับสไตล์การเล่นเพื่อทีมมากเกินไปนี่แหละ

นับจากปีที่ทำ 70 แต้ม ไล่มาแกถูกขอให้ปรับสไตล์ ปรับบทบาท ปรับแนวทาง มาหลายรอบมากๆ รวมถึงในทีมชาติ

และอีกส่วน เดาว่าเพราะคบคนดัง สมาธิในเกมส์น่าจะดรอป

ก่อนอื่นต้องยอมรับว่า บูเกอร์ เป็นผู้เล่นที่มีพรสวรรค์ระดับสูง ฝีมือการยิงที่แม่นยำ (โดยเฉพาะ mid-range game ที่หาได้ยากในยุคนี้) ความสามารถในการทำคะแนนที่เฉียบขาด และพัฒนาการด้านเกมรับที่เห็นได้ชัดเจนตั้งแต่สมัยเข้าลีกใหม่ๆ เขามีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะเป็นซูเปอร์สตาร์ในแบบฉบับคลาสสิก—ถ้าเทียบกับยุค 80’s หรือ 90’s เขาคงถูกยกไปเทียบกับคนอย่างจอร์จ เกอร์วิน (George Gervin) หรือมิทช์ ริชมอนด์ (Mitch Richmond) ที่เป็นสกอริ่งการ์ดชั้นยอด แต่คำถามคือ ทำไมถึงยังไม่ "เปรี้ยง" เท่าที่ควรในยุคนี้? ผมมองว่ามี 3 ปัจจัยหลักที่ส่งผล:

1. บริบทของทีมและความสำเร็จ
สมัยก่อน ถ้าคุณเก่ง คุณจะถูกตัดสินจากผลงานส่วนตัวและชัยชนะของทีมเป็นหลัก ดูอย่างไอเซย์ โธมัส (Isiah Thomas) หรือเควิน จอห์นสัน (Kevin Johnson) ที่พาทีมอย่าง Pistons และ Suns ไปไกลในยุค 80’s-90’s แม้จะไม่ใช่ตัวละครที่หวือหวาที่สุด แต่แชมป์หรือการเข้าชิงคือตราประทับความยิ่งใหญ่ บูเกอร์เคยพา Suns เข้าชิงในปี 2021 ได้จริง แต่หลังจากนั้นทีมกลับดรอปลงอย่างน่าใจหาย ปัญหาการบริหารทีมตั้งแต่เปลี่ยนเจ้าของ การเทรดตัวปัญหาเข้ามา (เช่นเควิน ดูแรนท์ ที่แม้เก่งแต่เคมีทีมไม่ลงตัว) และอาการบาดเจ็บ ทำให้ Suns กลายเป็นทีมที่ "หนักทั้งทีม" เมื่อทีมไม่ปัง ตัวบุคคลอย่างบูเกอร์ก็ถูกมองข้ามไปด้วย ไม่ต่างจากสมัยที่เดวิด ทอมป์สัน (David Thompson) เก่งสุดๆ แต่ทีม Nuggets ไม่เคยไปถึงแชมป์—สุดท้ายคนก็ลืมเขา

2. สไตล์การเล่นและบุคลิกที่ "จืดชืด"
ยุคนี้มันต่างจากยุค 80’s หรือ 90’s ตรงที่สื่อโซเชียลมีเดียและ "ไวรัล" กลายเป็นตัวกำหนดความนิยม บูเกอร์เก่งแบบเงียบๆ สไตล์การเล่นเน้นพื้นฐาน ไม่มีลูกหวือหวาแบบลีลาการครอสโอเวอร์ของไครี่ เออร์วิ่ง (Kyrie Irving) หรือลูกยิงโลโก้ช็อตของสเตฟ เคอร์รี่ (Steph Curry) เขาไม่มี "signature move" ที่คนจดจำได้ทันที ถ้าเทียบกับสมัยก่อน เขาคล้ายเรจจี้ มิลเลอร์ (Reggie Miller) ที่เก่งแต่ไม่ตื่นเต้น—แต่เรจจี้มีโมเมนต์ clutch และบุคลิกที่กวนประสาทคู่แข่ง ซึ่งบูเกอร์ไม่มี บูเกอร์นอกสนามก็ดู "จืดชืด" เกินไป แม้จะคบกับเคนดัล เจนเนอร์ (Kendall Jenner) ที่เป็น "เจ้าแม่คอนเทนต์" แต่เขาไม่ฉวยโอกาสนั้นมาสร้างภาพลักษณ์ให้ตัวเองเด่นขึ้น แตกต่างจากเลบรอน เจมส์ (LeBron James) หรือเดนนิส ร็อดแมน (Dennis Rodman) ที่รู้จักใช้สื่อและบุคลิกให้เป็นกระแส

3. การปรับตัวมากเกินไปและจังหวะ clutch
ประตูขึ้นนำ พูดถึงจุดที่น่าสนใจมาก: บูเกอร์เป็น "นักเรียนรู้" ที่ยอมปรับตัวเพื่อทีมมากเกินไป ตั้งแต่สมัยทำ 70 แต้มในเกมเดียว (ที่เป็นตำนานแต่คนก็ลืมไปแล้ว) เขาถูกขอให้เปลี่ยนบทบาทบ่อยๆ—จากสกอร์เรอร์หลัก มาเป็นตัวเสริมคริส พอล (Chris Paul) แล้วมาแบกทีมตอนดูแรนท์เจ็บ จนถึงตอนนี้ที่ต้องเล่นในระบบใหม่ของโค้ชไมค์ บัดเดนโฮลเซอร์ (Mike Budenholzer) ที่ OGCGOD บอกว่าระบบนี้ดูไม่เข้ากับเขาเลย สถิติ FG% ที่ต่ำลงในฤดูกาลนี้ก็สะท้อนว่าเขากำลังลำบากกับการปรับตัว ถ้าเทียบกับสมัยก่อน ผู้เล่นอย่างเบอร์นาร์ด คิง (Bernard King) หรือพีท มาราวิช (Pete Maravich) ไม่เคยยอมเปลี่ยนสไตล์ตัวเองเพื่อใคร—เขาเก่งในแบบของเขาและยึดมั่นในนั้น บูเกอร์ดูเหมือนเสียตัวตนไปบ้าง และที่สำคัญคือจังหวะ clutch เขายังไม่ใช่คนที่ทีมฝากความหวังได้ในวินาทีสุดท้าย ซึ่งมันสำคัญมากในยุคนี้ที่ทุกคนจับตา "โมเมนต์" เด็ดๆ

ความเห็นทิ้งท้าย
บูเกอร์มีของครบที่จะเป็นซูเปอร์สตาร์ระดับท็อป แต่เขาติดอยู่ในยุคที่ความสำเร็จของทีม, บุคลิกที่ติดปากคน, และโมเมนต์ที่กลายเป็นไวรัล มีน้ำหนักมากกว่าฝีมือล้วนๆ ถ้า Suns ยังไม่หาทางกลับมาผงาด หรือบูเกอร์ไม่สร้าง "อะไร" ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง (ทั้งในและนอกสนาม) เขาก็อาจจะกลายเป็นแค่ "ดีแต่ไม่สุด" ในสายตาแฟนๆ คล้ายกับที่เคยเกิดกับแกรนท์ ฮิลล์ (Grant Hill) หรือคริส เว็บเบอร์ (Chris Webber) ในยุค 90’s—เก่งจริง แต่ไม่เคยถูกนับเป็น "หน้าใหม่ของลีก" อย่างที่หวังไว้ ถ้าจะให้เปรี้ยงกว่านี้ อาจต้องเริ่มจากทีมที่แข็งแกร่งขึ้น และตัวเขาเองต้องกล้าฉีกกรอบความ "จืดชืด" ออกมาบ้าง

ปีนี้อารมณ์เดียวกับ​ Tyler Herro

D.Book เป็น 2nd Option ที่ดีมากๆ เลย ครับ

สังเกต จาก Olympics โค้ชใช้งาน Minute เป็น รองแค่ 3 คน (Steph Lebron Durant)

ผมว่ามันเก่งจริงนะบุ๊คอะ นั่งดูซันส์เจอนักเก็ตผม ผมว่ามันปรับสไตล์ไปเยอะเลย เมื่อก่อนเลี้ยงๆเข้าเพ้นท์คือเตรียมกด Mid-Rangeใส่สกอร์ได้เลย ยิง 3 ก็แม่น แถม Workrate สูง แต่ตอนนี้เหมือนพอไม่ชัวร์ก็ไม่ยิง คือดูเหมือนมายเซ็ตการเล่นโตขึ้นนะ แต่มันทำให้สไตล์ความเป็น Scorer จ๋าๆของบุ๊คมันหายไป กลายเป็นตัวจับฉ่าย ที่ทำได้ทุกอย่าง ทำเกมดีขึ้น เกมรับดีขึ้นแต่กลายเป็นจุดเด่นอย่างการทำแต้มมันดร็อปลงไปเยอะเลย ผมมองว่าซันส์เอาบิ๊กทรีเข้ามา มันเลยมีแต่ Top Scorer ทำให้บุ๊คต้องเปลี่ยน Role ในการเล่นอ่ะ ต้องมาเป็นตัวปั้นเกม ต้องปรับมาเป็นตัวแจกจ่ายบอล ผมว่าต้องโทษผู้บริหารทีมกับโค้ชอ่ะ ไม่ยอมสร้างทีมรอบบุ๊ค ละไปเอาไอบีลมา กลายเป็นชุดสำรองโคตรกาก ละแม่งเทรดบีลไม่ได้ด้วย โคตรบรรลัย 555555

ก่อนโอลิมปิกเป็นตัวทำแต้มหลัก ในโอลิมปิกโค้ชให้เน้นเล่นเกมรับ ให้คนอื่นทำแต้มไป
พอกลับมาซีซันปกติ โค้ชใหม่น่าจะลองให้ KD - บิล เป็นตัวหลักทำแต้ม แล้วให้บุคเกอร์ไปช่วยรัน ช่วยเกมรับ
เลยไม่ค่อยโดนพูดถึงเท่าไร แต่พอบิลไว้ใจไม่ได้ KD เริ่มเจ็บ สกอร์บุคเกอร์ก็เริ่มค่อยๆกลับมา

ในอนาคตผมคิดว่า เขาน่าจะปรับตัวให้เก่งขึ้นไปอีกได้นะ

ส่วนตัวนะ

แกมีความแทชทอล์คแล้วสุดท้ายแพ้
แบบเห็นภาพชัดเจนมากกว่าชนะ
มันเลยมีความดูตลกของมันอยู่
(ทีเห็นชัดคือแทชทอล์คใส่ลูก้าใน PO)

ส่วนการเล่น
เมื่อก่อนภาพที่ผมมองคือ เป็น Top Scorer
แต่ไม่ใช่ตัวที่จะรันเพลย์ ถือบอลได้ดี
ก็คือ ชู๊ตได้อย่างเดียว
ผิดถูกประการใดขออภัย

สำหรับผมตอนนี้ผมให้แกอารมณ์ เคลย์ ทอมสัน อะ ไปเป็นมือ 2 ที่อื่น โคตรดี อันนี้วัดจากโอลิมปิคนะ ผมให้แกเป็นตัวคงเส้นคงวาสุดรองจากลุงเลยอะ

เชฟจริงๆเล่นแย่นะ แต่มาพุ่งกราฟสุด เอาสองเกมท้ายเท่านั้น เกมรุกดี เกมรับเด่น ยิงไว้ใจได้ เอาจริงลึกๆตอนได้ MVP โอลิมปิค ผมอยากให้แกได้มากกว่าลุงอีก คือแกสม่ำเสมอจริงๆทุกนัด แบบทุกนัดจริงๆ