นานๆ จะเจอซีรีส์ที่ชอบมากๆ เลยอยากเขียนรีวิวขึ้นมา


cr: www.rottentomatoes.com

ผมให้นิยามของเรื่องนี้คือ ว่าที่ซีรีส์แห่งปี 2025 (ของผม)

---

ตอนแรกที่เห็นประกาศนักแสดงนำผมกลัวมันจะแป้กมากๆ กลัวจะดึงมาเพราะเน้นหน้าตาสวย-หล่อ และดัง(มากๆ) แค่นั้น แต่พอได้เห็น trailer ค่อยเบาใจลงเพราะนักแสดงประกอบ นักแสดงสมทบที่ขนมาแน่นจริงๆ แทบจะตัวท็อปๆ แล้ว ใครดูซีรีส์บ่อยๆ ก็น่าจะคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่หลายคน

---

ขอเริ่มจากจุดที่ไม่ชอบก่อน จุดที่ไม่ชอบที่สุดของเรื่องนี้คือการเล่าเรื่องที่เลือกจะใช้การตัดไปตัดมาระหว่างอดีตและอนาคต ในช่วงepแรกๆ มันก็ยังโอเค เล่าออกมาได้ดี แต่พอเข้ากลางเรื่องเป็นต้นไป ค่อนข้างจะหนักมือไปเยอะ โดยเฉพาะช่วง ep กลางๆ ตัดไปตัดมาเร็วมากจนเรียบเรียงเรื่องราวแทบไม่ทัน ทำให้มันกลายเป็นความน่ารำคาญไปแทน ตรงช่วงท้ายๆ ค่อยๆ เบาลงหน่อย แต่ก็ยังไม่รู้สึกว่ามันกำลังดีเหมือนในช่วงแรกๆ และการตัดไปมาบ่อยๆ อีกจุดนึงที่ผมไม่ชอบเลยคือมันเอาสปอยมาบอกเราก่อนซะงั้น ทำให้ช่วงกลาง-ท้ายความสนุกในการลุ้น ความเซอร์ไพร์ต่างๆ มันหายไป และแน่นอนมันเป็นอย่างเดียวที่ผมไม่ชอบในเรื่องนี้

---

มาส่วนที่ชอบบ้าง อย่างแรกคือเรื่องราวมันสนุก มันเอาผมอยู่ตั้งแต่นาทีแรกๆ ของเรื่อง ทั้งๆ ที่เรายังไม่เจอนักแสดงนำด้วยซ้ำ เรื่องราวในช่วงแรกที่น่าติดตาม เดาไม่ออกเลยว่ามันจะออกมาทางไหน ซีรีส์ทำเหมือนจะหลอกแต่ก็ไม่หลอก เหมือนจะจริงแต่หลอกนี่หว่า โดยรวมผมชอบช่วงแรกๆ มากกว่าช่วงกลาง-ท้าย มันมีพาร์ทโรแมนติก-ตลก ให้เราได้ยิ้มตาม มีพาร์ทดราม่าที่รู้สึกเข้มข้น กดดัน มีพาร์ทครอบครัวทำให้อบอุ่นหัวใจ และพาร์ทเสียดสีสังคมและแนวคิดที่เมื่อเห็นตัวละครสามารถเอาชนะไปได้แล้วรู้สึกสะใจ

---

และส่วนที่ผมน่าจะชอบที่สุดของเรื่องนี้คือการแสดงของไอยูและมุนโซรี เป็นการแท็กทีมที่ลงตัวมากๆ เพราะทั้ง 2 คนต้องเล่นเป็นตัวละครตัวเดียวกันแต่คนละช่วงวัย


cr: youtube channel Netflix K-Content

ขอเริ่มที่มุนโซรีก่อน ผมชอบมากๆ พอดูจบถึงกับต้องไป search ชื่อดูว่าคนนี้เป็นใครวะเนี่ย ทำไมเล่นได้ดีจัง ปรากฏว่าผมเพิ่งดูเรื่องที่เขาเคยแสดงมาก่อนหน้านี้ไปเมื่อต้นปีนี่เองจากเรื่อง Jeongnyeon: The Star is Born ที่แสดงเป็นแม่ของคิมแทรี ซึ่งในเรื่องนั้นตัวละครแม่เป็นตัวที่ผมเกลียดมาก รำคาญสุดๆ บทมันแบนมาก ไม่มีมิติ แล้วก็ตัวประกอบมากๆ คนละเรื่องกับในเรื่องนี้

ผมชอบที่เกาหลีมีเรื่องเล่าให้กับคนหลากหลายอายุ ไม่จำกัดอยู่แค่นักแสดงนำต้องวัยนักเรียนหรือวัย 30 - 40 เท่านั้น และเรื่องนี้ก็ให้โอกาสนักแสดงที่อายุ 50 ปีเป็นตัวหลักในการเดินเรื่อง การแสดงที่ทำผมประทับใจมากๆ คือเขาแสดงได้เนียนกริบแบบไร้รอยต่อจากไอยูที่แสดงตอนวัยรุ่นไว้ ไม่ว่าจะเป็นน้ำเสียงการพูด การขยับร่างกาย มันทำให้ผมเชื่อไปตลอดทั้งเรื่องว่า 2 คนนี้แหละคือคนๆ เดียวกัน มันเป็นความรู้สึกเดียวกันกับตอนดู Pachinko ที่ ยูนยอจองเล่นเป็นตัวเดียวกับคิมมินฮาได้แบบไร้รอยต่อ ซึ่งจะตรงข้ามกับคู่ของพาร์คโบกอมที่ผมรู้สึกว่ามันต่อกันได้ไม่สนิท เหมือนเป็นตัวละครคนละตัวกัน

---


cr: www.idntimes.com


และไอยูผมว่าเรื่องนี้ก็ยกระดับการแสดงของไอยูไปอีกขั้นจริงๆ มันทำให้เห็นว่า range การแสดงของเจ้าตัวนั้นกว้างมาก การเล่นเป็นแม่ตอนเด็กกับตอนเล่นเป็นลูกก็แตกต่างกันชัดเจน ผมชอบตอนเล่นเป็นแม่ตอนเด็กมาก ส่วนนึงอาจเพราะมันเรื่องราวมันสนุกด้วย และคาแรคเตอร์แบบนี้มันไม่ซ้ำกับเรื่องก่อนๆ ส่วนตอนเล่นเป็นลูกก็ทำได้ดี ทำให้แอบเสียดายพาร์คโบกอมไปนิดๆ เพราะ reply1988 ก็เป็นอีกเรื่องที่ผมชอบมากแต่คาแรคเตอร์ทั้ง 2 เรื่องนี้มันไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่

---

แอบตกใจที่พิมพ์ไปเยอะมาก

โดยรวมเป็นซีรีส์ที่ผมชอบมาก และสนุกมาก อาจจะเบียด top3 ซีรีส์เกาหลีของผมเลยก็ได้ ให้ 9/10 เลยครับ

แล้วคนอื่นๆ ดูจบแล้วคิดยังไงกันบ้างครับ

ดูจบละยังซึมอยู่เลย

ขออันดับ และ ที่ท่านชอบหน่อยครับ

ชอบมากครับเรื่องนี้ ติดแค่พาร์คโบกอมได้แสดงบุคลิกเดิมๆ แบบนี้ทุกเรื่อง นักแสดงรุ่นพ่อเล่นดีมีมิติกว่าเยอะเลย ทำให้รู้สึกเหมือนว่าเป็นคนละคนกับรุ่นลูก

พลังลบเชิงบวก

ดูจบยังงงๆ ว่าดีใจหรือซึมดี

ผมล่ะเสียดาย ที่ให้ไอยูพูดชี้นำไปก่อนแล้วว่าตายตอนฉากออกเรือไปดูพระอาทิตย์ขึ้น เลยทำใจรอไว้ก่อนแล้ว
พอช่วงท้ายปมต่างๆ คลี่คลาย เลยคิดว่ามาแน่ แล้วดันมาจริง เสียดายตรงถ้าไม่รู้มาก่อนมันน่าจะอิมแพคกว่านี้ คงบีบหัวใจดี

ก่อนจะดูเรื่องนี้ 3 เรื่องที่ผมให้เป็นที่สุดละ คือ

-Twenty Five Twenty One
-Reply 1988
-My Mister

แต่พอดูจบแล้วกำลังรอมันตกพลึกอยู่ ว่ามันจะเบียดมาเป็น top3 ของผมได้ไหม
Twenty Five Twenty One ไม่หลุดแน่ๆ เพราะชอบมาก แต่ 2 เรื่องหลังนี่ไม่ชัวร์

คิดเหมือนกันเลยครับ อยากให้เล่นได้หลากหลายกว่านี้ ตอนนี้เห็นไม่เล่นเป็นบทคนนิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ ก็บทคนหล่อแบบมาขายหล่ออย่างเดียว เลยรู้สึกเสียดาย

ส่วนของเรื่องนี้มันดันมีตัวเปรียบเทียบอย่างคู่แม่ที่เล่นเก็บทุกรายละเอียด มันเลยเห็นความต่างเยอะจัด

ความรู้สึกเหมือนเรื่อง 2521 เลย อบอุ่นหัวใจแต่ก็เจ็บแบบจุกๆ

ชอบไอยูเล่นเรื่องนี้มากๆจริงตอน มายมิสเตอร์ ก็ชอบอยู่แล้วระรู้สึกไอยูเล่นบทหนักๆได้ดีจริงๆ

ส่วนตัวคิดเหมือนจขม.บางส่วน และใช่ผมชอบพาร์ท แรกๆมากกว่า ช่วงท้ายๆ และไม่ชอบที่ในเรื่องเองสปอยเองไปนิดนึงในบางที เรื่องมันหวานอมขมกลืนหน่อยๆ แต่ยอมรับว่าสำหร้บคนทั่วไปผมว่ามันดูง่ายกว่า พวก 1988 หรือ มายมิสเตอร์นะ

ช่วงชีวิตคนเรามันต้องทีซักจุดแหละในเรื่องนี้ที่มันโดนคุณบ้างแหละแน่ๆ

อีกอย่างบางส่วนบางปมก็ข้ามไปซะง่ายๆไม่ได้เสริมต่อ คือก็ส่วนนึงคือมันเป็นการเล่าจากมุมมองของ ไอยูลูกไอยูด้วยแหละ

เป็นเรื่องที่สปอยด์ตัวเองในทุกตอน

ไอยูในเรื่องนี้ทำผมทึ่งมากเลยนะ เพราะงานหลักจริงๆ น่าจะหนักไปทางร้องเพลงมากกว่า แต่ในเรื่องนี้แสดงออกมาได้เกินคาดมาก

ไอยูตอนเล่นเป็นบทแม่ตอนเด็ก ทั้งตอนก่อนแต่งงานและหลังแต่งงานทำผมทึ่งมาก ก่อนจะดูเรื่องนี้ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่าไอยูจะเล่นเป็นแม่ได้ยังไง แต่พอได้ดูแล้วทำผมเชื่อได้จริงๆ

โคตรเก่งเลยไอยู สายตาของตอนเล่นเป็นแม่กับลูกนี่ แตกต่างจนทำให้เรารู้สึกว่าเป็นคนละคนแบบไม่ตะขิดตะขวงเลย

ส่วนตัวเป็นซีรี่ส์ที่ดีที่สุดสำหรับผมไปแล้ว ให้เป็นตั้งแต่ยังไม่ได้ดูจบ คือตรงกับชีวิตมากๆ โดยเฉพาะช่วง EP7-8 เป็นเรื่องที่เสียน้ำตาแบบสิ้นเปลืองสุดๆ

ฝ่ายหญิง รุ่นแม่รุ่นลูกว่าดีแล้ว เจอฝ่ายชายรุ่นพ่อตอนโต นี่ โอ้โห ออกมาแต่ล่ะทีแบกจัด ไม่ใช่ว่าโบกอมไม่ดีนะ ดีเท่าที่ดีได้แล้วล่ะ แต่เหมือนเจอรุ่นใหญ่เล่นขั้นกว่าไปอีก

ผมยังไม่เคยดูเลยทั้ง 3 เรื่องเดี๋ยวหามาดูบ้าง ขอบคุณครับ