ที่มา https://www.facebook.com/share/p/195Cddrt49/

ไม่รู้ว่าเป็นที่ไทยที่เดียวหรือเป็นทั้งโลก ไอ่นิสัยที่ชอบคิดว่า “เรื่องแค่นี้” กับสภาพจิตใจคนอื่น อยากให้คนไทยจำเอาไว้อย่างว่าคนเราแบกรับความเครียด ความกดดัน เรื่องเลวร้ายได้ไม่เท่ากัน ไอ่พวกเพจหิวแสง หิวเอจเกจเม้นกับเรื่องราวที่สะเทือนใจแบบนี้ เลิกตามมันให้หมดเถอะ

จะบอกว่าหนังก็หนัง ไม่เห็นต้องไปจริงจัง ตลกละ ในเหตุการณ์เมื่อวานที่ผ่านมา หลายคนเกิดอาการกังวลจนมีอาการเวียนหัวไม่หาย หลายคนกังวลเป็นห่วงครัวตัวเอง หลายคนเป็นผู้โชคร้าย และมีอีกหลายคนที่ยังติดอยู่หรือได้รับผลกระทบในเหตุการณ์นี้ ถ้ามีความเป็นคนและสนใจคนอื่นหน่อย สมองควรคิดได้ ว่าควรทำไม่ควรทำ

ถ้าเป็นสารคดีล่ะ หนังกึ่งสารคดีล่ะ ต่างกันไหม

ด่าเพจอื่นที่แนะนำหนัง แต่เพจตัวเองลงรูปตึกซากตึกหักพัง

ถ้าผมเป็นผู้ได้รับผลกระทบแบบเต็ม ๆ (เช่นผมเป็นคนงานก่อสร้างตึกที่ถล่มแต่รอด)
• คงไม่มีเวลามานั่งเปิดโซเซียล
• แต่ถ้าเปิดแล้วเห็นรูปข่าวที่เกิดใกล้ตัว จิตตกกว่าเดิมแน่นอน
• เห็นรูปแนะนำหนังผมคงเฉย ๆ

ส่วนใหญ่คนที่ไม่ได้รับผลกระทบ จะตื่นเต้น ตื่นตัว หวาดกลัว ยิ่งกว่าคนอยู่ในเหตุการณ์

ถ้าถามผม ในความรู้สึกผม อะไรที่มีภาพ หรือเหตุการณ์ให้ดู ผมรู้สึกกลัวครับ แต่ถ้าเป็นสารคดี หรือการเตือนภัย ที่เป็นภาพเชิงการศึกษา เช่นภาพรอยเลื่อน ภาพที่เป็นเหมือนแผนที่ ไม่ใช่ภาพตึก หรือบ้านช่องที่ถล่ม ผมโอเค

ดูข่าวตึกถล่มของจริง เช่นภาพเหตุการณ์ที่พม่าซึ่งหนักกว่าไทยมาก อาจจะหลอนกว่านะ ส่วนตัวคิดว่าหนังก็คือสิ่งที่คนสร้างขึ้น ไม่ใช่เหตุการณ์จริง

มันขึ้นอยู่กับหนังมากกว่า
เช่นถ้าหนังมันสอนการเอาชีวิตให้เราได้ มันก็ควรค่าแก่การสนับสนุนให้ดู
แต่ถ้าเป็นหนังตลกหยั่งเงี้ย ก็ไม่ควร

ก็ไม่ใช่ปัญหาของคนแชร์นี่ครับ?

หนังที่มีเกร็ดในการเอาตัวรอดก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น
อาจจะได้ประโยชน์ด้วย