ขอให้ผู้ที่เกี่ยวข้องได้รับผลกรรมไม่ช้าก็เร็ว 20 ปีมันนานมากเลยนะ ลูกโตแล้ว

ประเทศ หค

กฎหมายระยำ

กฎหมายอัปปรีย์โคตรๆ

ระบบยุติธรรมเพื่อเธอๆๆๆๆๆๆๆคนนั่น

คดีนี้ทำให้เห็นว่า ประชาชนฝั่งด้อมไม่ได้พร้อมสู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงหรอก

แต่ละคนปากบอกอ้างลำบากอยากดีขึ้น แต่แท้จริงหลงอยู่กับแสงสีวัตถุนิยมซะมากกว่า

ออกมาก็อยู่อย่างสงบเถิดอานนท์ คนที่เจ็บปวดที่สุดคือครอบครัวต่างหาก

อย่าสู้เพื่ออุดมการณ์ที่ย้อนแย้งไร้ค่าแบบคนบางกลุ่มเลย

ติดนานกว่าค้ายา ฆ่าคนอีก ไอ่สัส

ผมไม่เคยเห็นดีเห็นงามกับการออกมางัดกับเบื้องบนเลย ไม่ใช่เพราะผมเทิดทูนแต่เพราะผมมองว่าได้ไม่คุ้มเสีย ในระยะสั้นอาจจะใช่ อาจจะได้ใจได้กระแสจากคนบางกลุ่ม แต่ในระยะยาวเราแพ้เขาอยู่ดีครับเพราะเขามีอำนาจในมือแบบเต็มระบบ เราเคยสูญเสียหญิงสาวจากการอดอาหารไปแล้ว ทุกวันนี้คนส่วนมากเขาจำได้หรือเปล่า? บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหญิงสาวที่อดอาหารจนเสียชีวิตคือใคร

ผมรู้ว่ามันฟังดูสิ้นหวังแต่นั่นคือสิ่งที่เราทำได้จริงๆ แผนที่เหมาะสมกับสถานการณ์บ้านเมืองเราคือสู้ด้วยระบบรัฐสภาและรอเวลาให้เขาจากไป ค่อยๆตีเมืองเล็กก่อนจะเข้าเมืองหลวง เริ่มจากชนะในสภาอย่างเด็ดขาด(ชนะด้วยเสียง สส.ที่มากพอจนไม่ต้องพึ่งพรรคแดง-น้ำเงิน) ต่อด้วยการแก้ไขกฎหมายจากน้อยไปมาก จากง่ายไปยาก ซักวันเราจะมีประเทศที่ดีเอง

เห็นด้วยครับ ต้องค่อยๆตีจากล่างขึ้นไป รอให้โดนกลืนไปเอง แต่มันต้องใช้เวลาหลายปีจัด สิ่งแรกที่ต้องแก้ตอนนี้เลยคือเรื่องในสภาเนี่ยแหละ

สอบถามว่า แก้ยังไง ถ้ามันไม่ให้แก้

ชุด อนคม ชุด กก หายไปแล้ว ก่อนจะได้เข้าไปในสภาบ้าง หรือ ได้แปปนึงบ้าง ยังไม่ได้ทำอะไรในระบบสภาเลย

แต่ผมก็ได้แต่คิดว่า ขอให้หมอกลงในทุกๆวัน

ถ้ารุ่นผมไม่ได้เห็นก็ขอให้รุ่นลูกผมได้เห็น

ความเจริญของประเทศนี้

อำนาจที่มีมาตั้งแต่ก่อตั้งประเทศ หวังจะเปลี่ยนในระยะเวลาไม่กี่ปี คิดกันไปเองว่าเสียงของตัวเองมีค่าดังสะท้านฟ้า

อยากจะให้จบในยุคเรา สุดท้ายชีวิตและอนาคตของตัวเองจบในยุคของตัวเองตามอุดมการณ์ การต่อสู้ที่ไม่ฉลาด สู้เพื่อใคร สู้กับอะไร โอกาสที่จะชนะในการต่อสู้มีมากน้อยแค่ไหน บางสงครามใช้กองกำลังใช้อาวุธ บางสงครามใช้กลไกทางเศรษฐกิจ บางสงครามใช้ความคิดใช้จิตวิทยา และบางสงครามใช้ได้แค่เพียงเวลา

ในระหว่างที่กฏหมายยังไม่ได้รับการแก้ไข ก็สู้ให้อยู่ในขอบเขตของกฏหมาย มีคนตั้งเยอะที่รู้ว่าอยากให้แก้ ม.112 แต่คนเหล่านั้นไม่ได้ทำอะไรจนต้องติดคุก ลี้ภัย แต่ก็ยังรับรู้ได้ถึงอุดมการณ์ที่ต้องการแก้กฏหมาย ม.112

เห็นมั้ยครับว่าขนาดแก้ในสภายังทำไม่ได้ การออกมาแสดงจุดยืนต่อต้านสถาบัน 112 ฯลฯ ด้วยอุดมคติเพียวๆจะชนะได้หรือ? ผลลัพธ์กลับเลวร้ายกว่าที่คิดคือมีคนตาย มีคนสูญสิ้นอิสรภาพไม่ได้อยู่กับครอบครัว สมเจียม ปวิน ทนายอานนท์ และคนอื่นๆ ทำได้แค่พูดสุดท้ายแล้วต่างก็พ่ายแพ้ ผมถึงได้บอกว่าเราไม่มีทางชนะในเกมที่เขาเป็นทั้งผู้เล่นและกรรมการ

วันนี้เราพิมพ์กันอยู่หน้าคอมจะห้าวแค่ไหนก็ได้ แต่ทนายอานนท์ที่ต้องอยู่ในคุกไม่ได้อยู่กับลูก ผมเห็นแล้วสงสารครอบครัวเขา ผมอยากให้แกเก็บอุดมการณ์ไว้ในใจ อย่าไปลดทอนคุณค่ามัน แต่การแสดงออกต้องสุขุมกว่านี้ ออกมาสู้ตรงๆไม่มีทางชนะ

รอเวลาครับ รอเวลาเท่านั้น

ผมรู้ดีครับ

แต่การบอกว่าใช้สภา ก็ไม่ใช่ทางออกเหมือนกันครับ

หมอกลงเท่านั้น

แต่ๆ ผมก็ยังสนับสนุนพรรคที่มีอุดมการณ์แบบนี้ต่อไปนะครับ

แช่ง ไอ้ ห นั่นไปด้วย

เรามีเพียง 2 ทางเลือกครับ คือ 1. สู้กันบนถนน 2. สู้กันในสภา เราไม่มีทางเลือกที่ 3
ผมเลยเสนอไปว่าถ้าจะสู้ ให้สู้กันอย่างถูกต้อง ใช้อำนาจที่มีสู้ไป ไม่ใช่การสู้แบบมวยวัด(แบบ 1.) ซึ่งผลลัพธ์เราเห็นแล้วว่ายับเยินขนาดไหน

ดังนั้นวิธีการที่ 2. จึงเข้าท่าที่สุด แต่เงื่อนไขคือเราต้องชนะการเลือกตั้งแบบแลนด์สไลด์ชิบหาย 350+ (รวมจับมือกับทุกพรรคที่ไปด้วยกันได้จริงๆ) แบบนี้เราจะคุมสภาแบบเบ็ดเสร็จ จะแก้ไขอะไรก็ง่ายแล้วใช่มั้ยครับ ดีกว่าสู้บนถนนเยอะครับ แต่ก็ต้องใช้เวลา หรือคำว่า หมอกลง อะไรของท่านนั่นแหละ

350 จะโดน รปห มั้ยยังไม่รู้เลย

แต่ก็นะ เอาให้ถึง 300 กันดูก่อน ผมว่า ประชาชรบ้านเรายังดักดานกันอีกเยอะ

เช่นแถวบ้านผมเป็นตัวอย่าง