ตามหัวข้อเลยครับ จำได้ว่าสมัยผมเด็กๆบทบาทในครอบครัวมักจะเป็นพ่อดุ แม่โอ๋ อย่างพวกคนมีชื่อเสียงแบบเบคแฮมหรือซนก็มักจะเป็นพ่อที่เข้มงวด ที่ไทยเท่าที่ฟังมาก็มีจอห์นวิญญูที่พ่อสัมภาษณ์เองเลยว่าตัวเองจะเป็นคนดุ ส่วนแม่จะปลอบ แต่มาสมัยนี้ทั้งส่วนตัวและใน Social เหมือนจะกลายเป็นพ่อที่สปอยลูก ส่วนแม่เป็นคนดุซะงั้น เลยสงสัยว่าทำไมบทบาทถึงสลับกันกับสมัยก่อนจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ครับ

จริงด้วย บ้านผมก็แบบนี้
แฟนเป็นคนเข้มงวดจริงจัง ผมใจดีใจอ่อนกับลูกมาก
บางเรื่องไม่กล้าขอแม่ มาขอผม ผมบอกทำได้
ลูกยังไม่กล้าอยู่ดี บอกกลัวแม่ว่า แล้วมาขอผมทำไม 555

เพราะแค่...ภาพจำรอบตัวท่านเป็นแบบนั้น ซึ่งไม่ไดสื่อถึงส่วนใหญ่ในสังคมครับ
สังคมตั้งแต่GenX(ปลายๆ)แล้วที่พ่อมีเหตุผล และแม่ดุ/ขี้บ่น พอๆกับพ่อดุ/แม่ใจดีครับ

สมัยก่อนผู้ชาย อาจจะเป็นช้างเท้าหน้า เลยดูเป็นผู้นำในครอบครัวเยอะ ทั้งในบ้านนอก นอกบ้าน

แต่สมัยนี้ ผู้หญิงมีความเป็นผู้นำ พึ่งพาตัวเอง ได้มากกว่าแต่ก่อน

ผมก็อยากดุนะ แต่เห็น แม่เค้าดุแล้ว
ก็เลยไม่ดุ เพราะกลัวว่าเค้าไม่รู้จะเอาความรู้สึกนั้นพึ่งพิงใคร
ก็ผลัดกันดุ ผลัดกันปลอบไปล่ะครับ

ไม่รู้ครับ ครอบครัวผมพ่อเข้มกว่าแม่อันนู้นก็ไม่ได้อันนี้ก็ไม่ได้

แต่แม่นี้แบบเคยโดดเรียนไหม ลองโดดเรียนดู ชีวิตมัธยมมันต้องมีกันบ้างนะ แต่ถ้าอันไหนไม่ได้หรือแย่จริงๆแม่ผมก็เข้มนะ

เด็กผู้ชายที่โตมาแบบนั้น ก็คงไม่ชอบและไม่สนิทกับพ่อเท่าไหร่
พอเป็นพ่อคนคงไม่อยากซ้ำรอยกระมัง
พอคนเป็นพ่อไม่ดุ แม่เลยต้องรับบทโหดแทนในบางครั้ง

ไม่รู้แฮะครอบครัวผมกับญาติๆบ้านผมแทบทุกหลังแม่นี่ตัวดุเลย

หมายถึงสมัยผมเป็นเด็กนะ ญาติๆฝั่งผู้ชายตัวฮา ฝั่งเป็นแม่นี่ตัวดุ

ถ้าแบบที่บ้านผมนะ ผมจะไม่ค่อยดุ ผมพูดอะไรกับลูกใช้เหตุผล รับฟังหมด ให้โอกาสลูกตัดสินใจก่อน แล้วจะบอกเหตุผลไปว่าอะไรไม่ดี อะไรดี คือผมจะไม่ตัดสินใจเมื่อยังไม่ได้ฟังเหตุผลจากลูกก่อน คือผมอยากให้ลูกผมคิดว่าผมเป็นคนที่ปรึกษาปัญหาได้ มีปัญหาหรือไปทำอะไรไม่ดีกล้าที่จะมาคุยกับผม ไม่กลัวที่ว่าผมจะโกรธ ผมก็เลยไม่เข้มงวดอะไรมาก แต่กับแม่เค้าจะออกไปทางจู้จี้ขี้บ่น เข้มงวดพวกเรื่องงานบ้านกับเรื่องเรียน มันเลยทำให้ส่วนมากลูกผมจะมาเล่าเรื่องเพื่อนหรือเรื่องตอนอยู่โรงเรียนให้ผมฟังมากกว่าแม่เค้า คือผมกับแฟนอาจจะมองอนาคตเรื่องลูกต่างกันด้วยมั้ง ผมมองว่าถ้าเค้าโต เค้าอยากใช้ชีวิตแบบไหนก็เรื่องของเค้า ทำอาชีพอะไรก็เลือกเองเลย ผมไม่ได้อยู่กับเค้าไปตลอด อยากลำบากก็ไม่ต้องขยันเรียน หรืออยากมีหน้าที่การงานที่ดี ก็ขยันศึกษาหาความรู้ ต้องขยันกว่าคนอื่นเป็น 2เท่า เพราะสังคมประเทศนี้มันมีเส้นมันมีสาย เราไม่มี ก็ต้องขยันมากกว่าคนอื่น ส่วนแฟนผมเค้ากลัวว่าลูกเค้าจะลำบากตอนโต ก็เลยค่อนข้างเข้มงวดกว่าผม

ผมว่าขึ้นกับเจนเลย
พ่อแม่ผมเป็นรุ่น great gen คือเกิดก่อนสงครามโลกตอนเด็กๆวิ่งหนีระเบิดเครื่องบิน หรือ พ่อแม่ที่เป็นเบบี้บูมยุคแรกๆ มีลูกกันหลายคน คนเป็นพ่อทำงานส่วนแม่เลี้ยงลูก ลูกๆเป็นเด็กเจนX พ่อเกือบทุกคนมักดุ มีอะไรก็จะขอแม่

ต่อมาพ่อแม่ที่เป็นเบบี้บูมยุคปลายๆ เจนX ลูกๆเป็นเด็กเจนYตอนปลาย เจนZ พ่อมาช่วยเลี้ยงลูกเยอะมาก ก็มักไม่ดุแล้ว เรื่องเรียนคนเป็นพ่อมักปล่อยๆเลยกลายเป็นแม่ที่ต้องคอยบ่น คอยดุลูกๆมากกว่าเพราะอยากให้ลูกได้รับได้เติมในสิ่งที่ตังเองขาดในวัยเด็ก แม่เลยอยากให้ลูกตั้งใจเรียน ลงเรียนกีฬา ดนตรี กิจกรรมต่างๆ พอลูกงอแงตัวพ่อเฉยๆ แม่เลยนับบทโหดบังคับลูกแทน

เป็นไปได้มั้ยว่าเป็นเพราะพ่อยุคนี้ เรียนรู้มาจากรุ่นพ่อของเขาที่ดุมาก และรุ่นหลานที่มีอิสระมากกว่า เลยเห็นการเปลี่ยนแปลง เลยปรับตัวเองให้เบาลง ซึ่งสอดรับกับการลดความดุเพราะสงสารลูกจากประสบการณ์ที่ตนเองเคยได้รับ

แม่ผมดุนะ ส่วนพ่อไม่เคยขึ้นเสียงเลยสักครั้ง น่าจะแล้วแต่คน

มารุ่นผม ไม่ดุทั้งสอง และบอกไม่ให้ปู่ย่าตายายดุด้วย ก็ทำได้หมดนะ

ของผมแม่เข้มงวด พ่อจะปล่อยกว้างๆครับ

ห้ามแค่พนันกับยาเสพติด ที่เหลือเต็มที่

แต่ถ้ารู้ว่าทำผิดคือจัดหนักเลย เพราะผมแอบแทงบอล

ตอนเด็กบ้านผมแม่เป็นคนดุนะ แต่พ่อเป็นลาสบอสอยู่ดี ถ้าถึงมือพ่อเรียกไปคุยนี่คือโดนหนักแน่นอน

สมัยก่อนพ่อทำงานนอกบ้าน หาเงิน จะเครียดเลยดุ อารมย์ขึ้นง่าย กลับกันแม่ทำงานบ้าน มีเรื่องเครียดน้อยมักใจดี

สมัยนี้แม่ทำงานนอกบ้าน แถมทำงานบ้านด้วย ความเครียด ความคาดหวังกับลูกจะมากกว่าพ่อ