กำเนิดดาวรุ่ง
Status:

: 0 ใบ

: 0 ใบ
เข้าร่วม: 01 Oct 2024
ตอบ: 346
ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Thu Feb 13, 2025 16:03
คือสมัยวัยรุ่น14-22 ฉายาผมคือรถถัง เอสเซียง กัสตูโซ่ ไม่ใช่เก่งขนาดนั้น แต่ผมวิ่งไล่บดไล่บี้ไม่หยุด เข้าบอลเเน่น วิ่งขึ้นวิ่งลงขอบอล พอเมื่อวานไปเล่นบอลหญ้าเทียม มันไล่ไม่ไหวกับไม่กล้าไล่กลัวเจ็บ อีกฝ่ายเป็นทีมที่ลงแข่งบ่อยๆอารมณ์เดินสายแต่รายการเล็ก ผมทำได้แค่ป้ายไปป้ายมาขึ้นหน้าไม่ได้ตูหมุนกลับหลัง กลับหลังไม่ได้ตูออกข้างให้ลากเหรอ ไม่มีทางกลัวโดนเตะจะเจ็บ ตอนรับก็รอดักหลุดก็ประครองไม่ค่อยชน ไม่ค่อยเสียบอลแต่รู้สึกตัวเองทำประโยชน์ไม่ได้แบบแต่ก่อน ขนาดไม่ค่อยปะทะตื่นมายังตึงๆระบม เลยซึ้งถึงสัจจะธรรมว่า แก่แล้วมันไม่เหมือนเดิมจริงๆ ขนาดเพิ่ง29 เองนะ
แก้ไขล่าสุดโดย ืnormal man เมื่อ Thu Feb 13, 2025 16:03, ทั้งหมด 1 ครั้ง
โหวตเป็นกระทู้แนะนำ