ผมก็สงสัยมากนะ เซเว่นหาคนมาทำตลอดได้ยังไง น้องๆแต่ละคนก็ดูคล่องแคล่ว น้อยมากที่จะเจอคนแย่ๆ
หาคนที่ต้องทำงานเยอะขนาดนี้กับค่าแรงเท่านี้ ไม่ใช่หาง่ายๆนะ  

ก่อสร้างต้องดูว่าทำอะไร ถ้าทำงานแบบกิ๊กๆก๊อกๆไป ไม่มีอะไรแต่แดดแรงมาก เป็นลมได้เลยนะเฮ้ย ตะคริวกิน แถมเลิกงานปวดสารพัด เพราะมันใช้กล้ามเนื้อเยอะมาก แต่งาน 7 มันเป็นงานยิบย่อย ที่เยอะเชิงปริมาณแต่ไม่หนัก สบายหน่อยคืออยู่ในห้องแอร์ มันจะมีช่วงคนเยอะคนน้อย ไม่ได้เยอะตลอดเวลาหรอก  

คนน้อยไม่ได้แปลว่าว่างนะครับ คนเยอะต้องไปเช็คยอดเติมน้ำเติมของ ทำความสะอาด เช็คสินค่าอายุสินค้า นับสต็อค เค้าไม่ให้อยุ่เฉยๆ ครับ  

ตอนแรก คิดว่าตั้งมหาลัย ขึ้นมาหามดงาน ทำว่าให้ทุนเรียนฟรี จบไป ต้องทำงานใช้หนี้ 2 ปี

เท่านัน้ยังไม่พอนะ สำหรับ มหาลัย ปัญญาไม่มีคำว่าปิดเทอม ที่นี้จะเรียน สลับกับ ให้ไปทำงานร้านเซเว่น

ตอนแรกคิดว่า จะมีแค่ ปัญญาภิวัฒ พอออกต่างจากหวัด เริ่มเอาโมเดลนี้ ไปกระจายต่างจังหวัด คือไปหาพาร์ทเนอร์ พวก สถาบันอาชีวะ ของท้องถิ่น บอกมีทุนให้เรียนฟรี แต่ จบมา ต้องทำงานเซเว่น 2 ปี

แล้วอย่าคิดว่า งานเซเว่น คืองานคิดเงินเค้าเตอร์นะ ไอนั้นผมเรียกงานเสริม งานหลักแม่งทำสารพัดอย่าง จังหวะไม่มีลุกค้า ไม่มีคนเฝ้าหน้าเค้าเตอร์ ตัวเองต้องไปคอยทำงานอื่น ลูกค้ามาถึงมาประจำเค้าเตอร์ ไม่มียืนปล่อยเวลาเฉยๆ มี3 เค้าเตอร์คิดเงิน แต่ตั้งป้ายว่าเครื่องไม่ว่างไปซะ 2 ไม่ใช่ไม่มีพนักงาน มี แต่ให้ไปทำงานอื่น ลุกค้าแน่นร้านถึงเรียกกลับมาให้ช่วยคิดเงิน คิดเงินเสร็จไปทำงานอื่นต่อ นี้ยังไม่รวม ต้องไปส่งของเดลิเวอรืรี่อีก

ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่อะไรหรอก ถ้าเงินเดือนมันคุ้มกับที่เค้าทำ ทั้งรับผิดชอบยอด ทั้งแบกของหนัก บางคนเหมือน หนีไปไหนไม่ได้ ผมเลยมัก บอกให้คนทำงานเซเว่น ถีบตัวเองออกมาให้ได้อย่าดูถูกสักยภาพตัวเอง


มีน้องคนนึงที่ผมรู้จักจบปัญญาภิวัฒทำงานเซเว่นก็บ่นกับตัวเองแหละว่างานเหนื่อยชิบหาย แต่ที่เค้าต่างจากเพื่อนคือ ถีบตัวออกมาทำ สุดได้มาได้ทำงานเซลล์ โตโยต้า ชีวิตแม่งพลิกเลย มีรถขับ มีเวลา ทำติ๊กตอก อาชิพเสริม เที่ยวตามที่ต่างๆ ส่วนบ้างคนผมก็ไม่เข้าใจ อยู่มา5 ปี จากวันที่ผม เป็นพนักงาน จน มาทำโฮสเทล 5ปี เจอคนส่งของคนเดิมไม่ไปไหน