เมื่อก่อนเคยไปอยู่เมืองนอกกับเพื่อนทำงานร้านอาหารเป็นพลเมืองชั้นสาม มันเหมือนเป็นความสุขเล็กๆน้อยๆในแต่ละวันที่จะทำได้นะ ประเทศที่ไปอยู่บุหรี่แพงจัด เลยคุยกันว่าจะแชร์เงินซื้อทีละซอง แล้วได้วันละสองตัวเท่านั้น เพื่อการประหยัด ปกติเพื่อนผมมันจะเลิกงานประมาณ 5 ทุ่ม ส่วนผมประมาณเที่ยงคืน มันก็จะรอผมถึงหอแล้วลงไปดูดบุหรี่ มันจะเป็นช่วงเวลาที่ผมกับมันจะระบายความทุกข์จากที่ทำงาน บุหรี่มันช่วยให้รู้สึกแบบ เหมือนสมองมันเอ๋อไปแปปนึง ล่องลอยนิดหน่อย อะไรประมาณนี้ มันเป็นข้ออ้างแหละ แต่มันเป็นองค์ประกอบที่ทำให้ผมกับเพื่อนผ่านความทุกข์ในแต่ละวันไปได้

ผมมานึกย้อนกลับไป ถึงใครจะพูดว่ามันไม่ดี ผมเองก็รู้ว่ามันไม่ดี แต่ถ้าย้อนกลับไปผมก็คงทำแบบเดิม เพราะตอนนั้นมันเป็นความสุขเดียวในแต่ละวันที่ผมหาเจอ

แต่ตอนนี้เลิกหมดละคับ ใครสูบบุหรี่จริงนี่ผมเดินผ่านถึงกับต้องกลั้นหายใจ ไม่ไหวจริง ผมไม่มีปัญหากับคนที่สูบเลยนะ เรามีวิธีทำร้ายตัวเองไม่เหมือนกันอยู่แล้ว แต่ขออย่างเดียว อย่าคิดว่ามันเท่ห์ ไม่ต้องเดินมาสูบให้คนอื่นเห็น มันไม่ได้เท่ห์ สมัยก่อนผมสูบผมนี่ผมแทบจะหลบตามซอกตึก เวลาไปกินเหล้าต้องเดินออกมาไกลๆ เกรงใจคนอื่นเค้า

แล้วสูดอากาศนี่ ถือเป็นสารเสพติดไหมฮะ เห็นว่าขาดไปมีตายกันไปหลายท่านเลย

ผมเกลียดคนสูบบุหรี่ แต่ถามว่ามันมีประโยชน์ไหม เอาแบบเข้าข้างสุดๆก็น่าจะทำให้ร่างกายอบอุ่น?? กับเข้าใจว่านิโคติน มันน่าจะกระตุ้นการสูบฉีดได้ดี เอาง่ายๆ ว่ามันอาจจะทำให้กระปรี้กระเปร่าขึ้นนั่นแหละ (วิธีดีๆมีกว่านี้เยอะแยะ) อันนี้แค่แบบลองคิดดู5555

สมัยก่อนมันเท่ห์ไงครับ ช่วงที่โฆษณาแรกๆเน้นไปที่ความเท่ห์ของพรีเซ็นเตอร์ คนอื่นก็เลยอยากเท่ห์ตาม