คือญาติผมมีอายุ ชอบซื้อของที่โฆษณาตามวิทยุ สรรพคุณเยอะๆหน่อยและให้คนฟังโทรมาเล่าว่าดีอย่างนั้นหายอย่างนี้ เตือนก็ไม่ฟังปวดฟันไม่ยอมไปหาหมอฟัน แต่จะซื้อยาสีฟันที่โฆษณาทางวิทยุมาใช้พอผมไม่สั่งให้โกรธ เลยเถียงกัน เขาก็บอกว่าดีอย่างนั้นดีอย่างนี้เขาใช้แล้วหาย เจ้าของแบรนด์เก่งเป็นนู่นเป็นนี่ ราคาแพงโฆษณาตั้งดังเขาคงไม่หลอกหรอก ผมก็สวนว่าถ้าดีตามสรรพคุณจริงทำไมแบรนด์ไม่ใหญ่จนเข้าตลาดหุ้น รวยเป็นเจ้าสัวไปเลย บริษัทใหญ่ๆตลาดๆรู้ไหมเขาใช้นักวิจัยใช้เภสัชหัวกระทิเท่าไร
กว่าจะได้ออกมาเเต่ละตัว ถ้าดีจริงก็ต้องวางขายซื้อง่ายๆแล้ว
สรุปเถียงกันว่าผมอีกรู้ดี ไม่สั่งให้ไปให้คนอื่นสั่งให้ก็ได้

ของมันต้องมี

เอาจริงๆ นะท่าน คนบางคนเขาก็ไม่เปิดรับชุดความคิดของใครแล้ว เพรระงั้นไม่อยากเป็นทุกข์ก็ทำใจปล่อยแกไปเหอะ

ตราบใดที่ไม่ได้มาควักเงินเราซื้อ ผมซื้อให้หมดครับ ไม่มีขัด ไม่มีการตั้งคำถาม ไม่มีอาการโมโห

จะยาลดน้ำหนักกินปุ๊ปผอมปั๊ป ยาวิเศษกินแล้วหายปวดเข่า เอาให้เต็มที่

ปัญหาคือป่วยมาอะไรมา ผมนี่สิรับหน้าที่พาไปหาหมอติดต่อพยาบาล เฝ้าไข้ถ้าคนอื่นที่ผมไม่รู้จักไม่มาลำบากตัวผมผมก็ช่างเหอะได้อยู่หรอก

ผมบอกตากับยายไว้ตั้งแต่แรกๆเลย ถ้าจะสั่งอะไรมาถามก่อน
เดี๋ยวหาข้อมูลให้ อย่าสั่งเอง ขอไว้แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ดีที่เค้าเชื่อ เลยรอดไป

กรณีนี้อย่าไปยอม ยื่นคำขาดถ้าเป็นอะไรมาอย่ามาขอให้พาไปหาหมอเด็ดขาด

ผมได้ยินบ่อย ตามวิทยุ ต่างจังหวัดโซนนอกๆเมือง

เจอเยอะครับ เพราผู้ใหญ่เขาฟัง กรอกหูไปๆมาๆ

เมื่อก่อนหนักกว่านี้อีกมั่ง โฆษณาทางวิทยุ โดยเฉพาะน้ำสมุนไพร

อย่าไปสอนคนโง่ครับ ไม่งั้นเขาจะเกลียดเรา

ตอนไปก็เตรียมของที่สั่งไปด้วยครับ คนแบบนี้ต้องให้แพทย์พูดถึงจะเชื่อ

คนที่บ้านบอกไปเถอะ พอไปเจอหมอไม่เห็นมีคนเถียงสักคน

ผมบอกกับแม่ผมแบบนี้แหละ ว่าถ้าป่วยเพราะกินพิเรนไม่พาไปนะ แกเลิกกินเลยอะไรพวกนี้