กรุงเทพฯ นี่ผังเมือง เละเทะมาก

อีกอย่าง คือ ทางเดิน สาธารณะ แทบไม่มีเลย

เดินโคตรลำบาก

ผังเมือง และผู้ทำอำนาจที่จะเปลี่ย่นแปลงเพื่อส่วนรวมในระยะยาว

คนดี คนเก่งเรามีให้เห็น แต่ไม่ได้มีอำนาจถึงขับขับเคลื่อนเปลี่ยนแปลงประเทศ โดนอีกฝั่งเตะตัดขาซ้ำๆวนๆ

พัฒนาแค่เปลือกผิวบนๆ บังคับใช้กฎหมายแค่หลวมๆ ชาติหน้ายังไม่รู้จะทันไหมเลย
ฐานล่างที่เป็นฐาน คุณภาพประชากรส่วนใหญ่ ยากที่จะพัฒนา
เพราะไม่คิดที่จะพัฒนา อะไรก็ได้ง่ายๆ เค้าทำกันมาแบบนี้ ที่เปนอยู่ก็ดีอยู่แล่ว
อยู่อย่างที่เป็นอยู่ ไม่ต้องดีที่สุด เอาแค่ทรงๆไม่แย่จนเกินไปก็ดีเท่าไหนแล้วครับ
ทุกอย่างต้องมีผลประโยชน์นำทาง จะหาใครสักคนที่ทำเผื่อสังคมส่วนรวมมันยากจริงๆ

จนท.รับส่วย , ความขาดวินัยของประชากรบางคน

ลองถ้ารู้ว่า จนท.ไม่ติดสินบน ช่วยเหลือประชากรเต็มที่ , รถไม่ฝ่าไฟแดง ย้อนศร เมาไม่ขับ ขี่บนฟุตบาท คนข้ามถนนที่สะพานลอย หรือทางม้าลาย , หาบเร่แผงลอยไม่เกะกะ อยู่ในที่ๆจัดไว้ , กม.เด็ดขาดกับพวกอาชญากรทุกประเภท

ทำแค่นี้ไม่ต้องใช้เงินทองสักบาทเลย เมืองก็น่าอยู่แล้ว

เมืองที่น่าอยู่คือเมืองที่อยู่แล้วรู้สึกปลอดภัย ไม่ใช่เมืองที่เต็มไปด้วยวัตถุแต่อยู่แล้วต้องระแวงตลอดเวลา

ฟุตบาท กับเรื่องกฎหมาย เรื่องรักษาวินัยจราจรยังไม่โอเค

.