สําหรับผม โตมาเห็นคนที่โคตรสวย รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ตื่นเต้นหรือแบบว้าวกับเค้ามากเท่าไหร่

เหมือนคอนเด็กๆ ที่เวลาเจอคนสวยจะเกร็งหน่อยๆ ไม่กล้าพูด คิดนู้นนี่

เพราะพอโตมา ไปลองของสวยๆมาแล้ว ทั้งใช้เงินซื้อ หรือมีแฟนสวย เปย์เงินให้เค้า ก็รู่สึกว่า เออ มันก็สวยอ่ะแค่นั้น แต่ภายใน นิสัย ความคิด นม มันสําคัญกว่าความสวยอีกนะ

เอากลางๆแต่มีความคิด ใหญ่หน่อยก็พอแล้วสําหรับผม

ส่วนเรื่องผลประโยช กลุ่มเพื่อนผมที่สนิทไม่ได้เป็นแบบนั้นแฮะ
ส่วนเพื่อนทั่วไป ก็ไม่ค่อยมองเรื่องผลประโยชกัน เพราะผมไม่มีประโยชกับใครหลอกเอาจริงๆ

ผมเลยไม่คิดเรื่องผลประโยชเลย คือเจอกันเพราะอยากเจอ สนิทกันเพราะอยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากกว่า ประสบการจาก ragnarok มันสอนหมดอ่ะ

เจอคนจะหาผลประโยชเราก็แค่ตีตัวออกห่าง มันดูไม่ยากหลอกครับพวกนี้

ที่จะสื่อคือ เราเป็นตัวของตัวเองได้ครับ แต่อย่าให้ใครเอาเปรียบ

คือ จะ สื่อ อะ ไร

เจออะไรมาเยอะก็แบบนี้ ระวังภัยดี *แต่เน้นผลประโยชน์อันนี้ไม่ค่อยดี *#อาบน้ำร้อนมาก่อน

ประสบการณ์หล่อหลอมคน ถูกต้องแล้วครับ

กาลเวลาแหละครับ โตขึ้น รู้จักคนมากขึ้นทำให้ได้เห็นในหลายๆแง่ของมนุษย์ซึ่งมันก็ไม่ผิดหรอกถ้าเขาเลือกจะรับงาน เพราะยังไงก็เป็นสิทธิ์ของเค้า ไม่ต้องมองโลกให้มันสวยขนาดนั้นหรอกครับ ไม่มีคนดี 100% ในสังคมเราหรอกครับ

โลกไม่ได้แย่ลงหรอกครับ แต่เราโตมากับการถูกสอนให้คิดว่ามันสวยงามมากกว่า