ก่อนอื่น ขอแนะนำตัวก่อน ผมเป็นครูสอนพละที่ดูแลทีมฟุตบอลของโรงเรียนด้วย และยืมไอดีเพื่อนเพื่อมาพิมพ์กระทู้นะครับ

หลังจากที่บอลแพ้ช่วงหลังๆ มานี่ ผลงานทรงๆ ทรุดๆ และหลายๆท่าน ก็เห็นตรงกันว่า ปัญหาฟุตบอลไทย คือ โครงสร้าง ซึ่งผมเห็นด้วยเลย เพราะรากฐานของฟุตบอล คือ เยาวชน

แต่จากสภาพปัญหาปัจจุบัน ที่ผมกำลังพบเจอ คือ เยาวชนติดเกมส์มากขึ้น คำถาม คือ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฟุตบอล หรือ กีฬา ? ผมสามารถตอบได้เลย ว่าเกี่ยวอย่างยิ่ง เพราะ เด็กของผมที่เตะบอลเก่งๆ มีแววว่าจะต่อยอดไประดับสูงได้ หลายๆคน ติดเกมส์ จนไม่มาซ้อม บางคนก็ออกจากทีมไปเลย ซึ่งผมก็พยายามไปตาม แต่เด็กก็ไม่สนใจ พ่อแม่ก็คุมไม่ได้ แล้วถามว่าผมจะไปดึงเด็กพวกนั้นกลับมาได้อย่างไร ในเมื่อเด็กไม่เห็นความสำคัญ และไม่สนใจที่จะมาเตะบอลเลย เด็กมันสนใจเกมส์มากกว่า

ดังนั้น ผมจึงเห็นว่าเกมส์เริ่มปัญหาใหญ่สำหรับการพัฒนาเยาวชนขึ้นเรื่อยๆ เพราะมันเปรียบเสมือนยาเสพติดดีๆ เลย ที่ดีงความสนใจเด็กๆ ออกจากกีฬา มากกว่ายาเสพติดจริงๆ ด้วยซ้ำ เพราะเกมส์สามารถเล่นได้ทุกที่ เล่นกับเพื่อนได้ เด็กๆ ยิ่งสนุกและสนใจที่จะเล่นมันตลอดเวลา และเริ่มขยายวงกว้างมากขึ้นในหมู่นักเรียนชาย

ผมลองแก้ปัญหาหลายวิธีแล้ว ทั้งพูดคุยด้วยดีๆ ไปคุยกับผู้ปกครองให้ช่วย แต่ก็ไม่ดีขึ้นเลย พอจะใช้ไม้แข็ง ลองยึดโทรศัพท์ดู เด็กถึงกลับด่าผมด้วยถ้อยคำรุนแรง ประมาณว่า "ครูมา เสือ.. มายุ่ง อะไรกับผม"

ที่พิมพ์มาข้างต้นนี้ ไม่ได้อยากจะโทษเกมส์ว่าคือสาเหตุของปัญหานะครับ เพียงแค่อยากนำเสนอปัญหาจริงๆที่ผมเจอ และผมกลัวว่าปัญหานี้จะเริ่มแก้ไขยากขึ้นเรื่อยๆ ในแต่ละปีการศึกษา ผมต้องเสียเด็กเก่งๆทางกีฬาให้กับเกมส์หลายคน และหากขยายไปถึงระดับประเทศ ผมยิ่งไม่อยากจะคิดเลย ว่าในแต่ละปี ต้องสูญเสียเด็กที่มีความสามารถทางกีฬาไปกี่คน นอกจากนี้ ในแต่ละปีการศึกษา จะพบว่าเลย จำนวนเด็กน้อยลง สอดคล้องกับโครงสร้างประชากรที่มีเด็กเกิดใหม่น้อยลง ดังนั้น จำนวนเด็กก็น้อยลงอยู่แล้ว บวกกับเด็กที่มีอยู่ก็ติดเกมส์มากขึ้น สะท้อนให้เห็นเลยว่า โอกาสที่จะมีเด็กช้างเผือกเข้ามาวงการกีฬาก็จะลดน้อยลงตามไปด้วย

สุดท้ายนี้ ผมอยากให้ทุกคน ร่วมเสวนากันครับ ว่าจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร กับปัญหาเด็กติดจอ เพราะต่อให้วางรากฐานวางระบบฟุตบอลไว้ดีขนาดไหน แต่เราไม่มีเด็กเก่งๆ (หรือมีน้อย) เข้ามาในระบบที่เราวางไว้ ฟุตบอล หรือ กีฬาทุกชนิด ก็ยากที่จะพัฒนาต่อครับ

ปล. ขอไม่โยงกับนักกีฬาต่างชาตินะครับ ที่เล่นเกมส์แต่กีฬาก็เก่งด้วย อันนั้นคนละแบบกันเลย ที่ผมเจอคือ เด็กมันเอาแต่เกมส์ไม่เอากีฬา แต่ของนักกีฬาต่างชาติคือ เอาดีทางกีฬาแต่เล่นเกมส์เพื่อผ่อนคลาย

ธรรมชาติคัดสรรแหละครับ เราทำเต็มที่แล้วก็คงไปแก้ไรมากไม่ได้

เกมส์กิสทรัปทุกวงการนั่นแหละครับ

จริงๆจะโทษเกมอย่างเดียวก็ไม่ถูก เพราะปัจจุบันโลกเรามันมีสิ่งเร้าเยอะมาก

เพียงแต่เกมมันอยู่ตรงหน้าในมือถือและเข้าถึงง่าย ยิ่งเล่นยิ่งสนุกยิ่งติดและจะเสียเวลาไปโดยไม่รู้ตัว

มันยากมากที่จะห้ามเด็กยุคนี้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือความมุ่งมั่นของเด็ก และเราต้องชี้ให้เห็นผลของความมุ่งมั่นว่ามันจะไปในทิศทางไหน

บางทีเด็กมันซ้อมทุกวันๆๆๆ อุปสรรคที่เจอเลยคือความเบื่อหน่าย เพราะความเก่งมันไม่เห็นผลในทันที

เด็กบางคนจึงเบนไปกับสิ่งเร้าง่าย


ตอนนี้ผมก็ฝึกลูกผมอยู่ ไม่ได้เข้มงวดมากขนาดห้าม การ์ตูนได้ เอ็นเตอร์เทนได้ แต่เกมนี่ยังไม่ให้จับเลย

ติดเกม ติดเหล้า ติดบุหรี่ ติดผู้หญิงๆบลาๆๆ โลกนี้มีอะไรให้ติดอีกเยอะธรรมชาติคัดสรรเหละ ช่วยได้เท่าที่ช่วยไม่ฟังก็ปล่อยเลยครับ

ผมว่ามองผิดจุดไปนะ เกมมีทั้งโลกแต่พอเด็กที่อื่นไม่มีปัญหา จะมาบอกว่าคนละแบบกัน เพราะเด็กที่อื่นเล่นเกมด้วยแต่จริงจังกับกีฬาด้วย อันนี้มันดูย้อนแย้งกับการมองหาทางแก้ต้นเหตุ อยากให้ลองมองต้นตอปัญหาจริง ๆ อีกที ไอ้ตรงนี้มันดูปลายเหตุมาก จะไปแก้ด้วยการยึดโทรศัพท์ยิ่งหนัก โดนต่อต้านอยู่แล้ว

เด็กไทยติดเกมเลยเอาจริงกีฬาไม่ได้ แต่เด็กต่างประเทศเล่นเกมและเอาจริงกีฬาได้ งั้นปัญหาอยู่ตรงไหนอะครับ มันคือตรงวินัยเด็กหรือเปล่า ถ้าเกมเป็นต้นตอปัญหาหลักจริง ๆ มันควรจะเป็นเหมือนกันหมดนะ เพราะทุกที่มีเกมเล่นหมด แต่ที่ต่างประเทศไม่เป็นปัญหาเพราะจุดเดียวที่ต่างกันคือเค้ามีวินัยกว่าหรือเปล่า

แล้วอีกอย่างโครงสร้างนักกีฬาบ้านเรามันไม่ได้แข็งแกร่งแบบอังกฤษ สเปน เยอรมัน ที่เด็กเข้าระบบอคาเดมีที่มีมาตรฐานระดับโลก ที่มีคนคอยดูแลอย่างดี มันส่งผลต่อความสนใจของเด็กกับวินัยด้วยมั้ยครับ พอเด็กบ้านเราขาดวินัยกันอยู่แล้ว (ซึ่งนักบอลอาชีพไทยลีกยังไม่ค่อยมีเลย) บวกกับโครงสร้างของบ้านเรามันไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น ในมุมมองเด็กอนาคตในวงการกีฬามันยิ่งดูไม่สามารถจับต้องได้จริงเข้าไปอีก

ในมุมมองผมวงการฟุตบอลบ้านเราทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่ ไม่ได้มีวินัยมากพอสำหรับนักกีฬาอาชีพขนาดนั้น ซึ่งเกมมันแค่ตัวแปรนึงที่เข้ามาในจุดนี้ ถ้าไม่มีเกมมันก็จะมีอย่างอื่นดึงความสนใจเขาไปอยู่ดี ถ้าลองเทียบกับกีฬาอื่น ๆ ที่เราไประดับโลก มาตรฐานทางวินัยต่างกันกับข่าวที่เราเห็นในวงการฟุตบอลไปไกลเลย

ใช่ครับ จะโทษเกมส์แย่างเดียวก็ไม่ถูก และสิ่งเร้ามีเยอะ แต่สภาพที่ผมเจอ ส่วนใหญ่ คือ เกมส์มือถือ ครับ เด็กมันเข้าถึงง่าย
ผมพยายามพูดโน้มน้าวทุกอย่างที่ผมจะทำได้แล้วครับ แต่เด็กก็ไม่ฟัง ครับ ผมพูดจนผมท้อแล้ว ทั้งที่ผมแค่ทำงาน รับเงินเดือน จบไปก็ได้ แต่ผมกำลังกังวลถึงปัญหาระยะยาวของสังคมครับ

ผมไม่รู้ว่าภาระหน้าที่ของการเป็นครูหนักหนาขนาดไหน จริงๆหลายคนอาจจะมองว่ามีหน้าที่สอนก็สอนไป เด็กไหนรับก็รับ ใครไม่รับก็ปล่อยผ่าน

แต่ผมคิดว่ามันมีคำว่าจรรยาบรรของอาชีพครูอยู่ในตัวครูบางคนที่ไม่อยากปล่อยให้เด็กหลงทางผิด

ทำเท่าที่ทำได้ครับ อาชีพครูคือเรือจ้าง แต่เราก็บังคับใครให้มาขึ้นเรือไม่ได้ ก็คงต้องเต็มที่กับคนที่ยังอยู่ในเรือส่งเขาไปให้ถูกทางครับ

ใช่ครับ ผมอาจจะมองไม่ถูกจุด ที่ท่านว่ามา ผมก็ทราบดีครับ แต่วินัยที่ว่ามา ผมเองก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตัวผมเอง
ผมพยายามไปถึงบ้านนักเรียน มห้ผู้ปกครองช่วยพูด ช่วยสอนถึงวินัยที่ท่านว่านี่แหละครับ แต่ก็ยาก เพราะเด็กก็ไม่ฟัง พูดดีๆ ก็ไม่ฟังครับ เพราะเด็กเขายึดความสนุกของตัวเองเป็นหลัก บางคนถึงขั้นด่า ร้องโวยวายใส่พ่อแม่ ใส่ผม กลับ ก็มี

นั่นคือปัญหาเรื่องวินัยของบ้านเราอะครับ มันแก้ด้วยคนคนเดียวไม่ได้ นักฟุตบอลต่างประเทศที่ขาดวินัยก็ไปไม่รอดเหมือนกัน

แต่ที่อยากบอกคือ ถ้าปัญหามันคือวินัย มันต้องแก้ที่วินัย ไม่ใช่เด็กขาดวินัยแต่ไปบอกว่าต้นตอทั้งหมดคือเกมจะแก้ยังไงดี ผมคิดว่ามันกลายเป็นแก้ผิดจุดตั้งแต่เริ่ม มันไม่น่าช่วยอะไรครับเพราะมันโฟกัสผิดที่ตั้งแต่เริ่ม

เรื่องนี้มันเริ่มมาจากพื้นฐานครอบครัว โรงเรียน สังคม โครงสร้างของกีฬาในบ้านเรา กับอีกหลายปัจจัย ซึ่งมันต้องแก้ไปด้วยกันทั้งหมด ยิ่งพูดยิ่งไม่เห็นภาพ ครูจะแก้ด้วยตัวเองคนเดียวผมว่าคงเป็นไปไม่ได้ ทำได้แค่คัดกรองคนที่ยังอยู่อะครับ ผมคิดว่าคนที่ครูบอกว่าเสียดาย ถ้าเค้าไม่มีวินัยจริง ๆ ต่อให้ตอนนี้เค้ายังอยู่อนาคตเค้าก็ไปหลุดกับเรื่องอื่นนอกจากเล่นเกมอยู่ดี

ผมเห็นด้วยนะ แต่เสริมที่ว่ามันก็เหมือนกับสิ่งมอมเมาอย่างอื่นครับ เราที่เป็นผู้ใหญ่คือทำกย้าที่ไกด์ให้เด็กๆ ไปทางที่ถูกได้ เพราะอย่างระดับโลกยังติดเกม ติดเหล้าจนไม่พัฒนาได้ ไืยเราก็ไม่เหลือ

ผมว่าทั้งเกมส์ ทั้ง social media อะรวมๆกัน ถ้าให้ผมพูดถึงทั้งในส่วนนักกีฬาและคนดูกีฬารุ่นใหม่นะ อย่างแรกเลยหลานผมตอนนี้ก็เป็นนักกีฬาเทควันโด ซึ่งติดโทรศัพท์มือถือมากว่างคือเล่นตลอด แต่ถ้าถึงเวลาซ้อมเค้าก็ซ้อมครับ ซ้อมหนักด้วย วันธรรมดาทำการบ้านเสร็จ 6 โมงเย็นไปซ้อมถึง 3 ทุ่ม กลับมานอนแบบนี้ตลอดพักอยู่วันเดียวมั่งคือวันอาทิตย์เล่นให้เต็มที่ ผมว่ามันอยู่ที่เด็กและผู้ปกครองด้วยว่าจริงจังกับเส้นทางนี้แค่ไหน อุปสรรคหรือสิ่งเร้ามันจะเป็นตัวคัดสรรเด็กๆ เอง

อันนี้ผมขอเสริมส่วนตัวละกัน เรื่องเด็กเดวนี้ดูกีฬาน้อยลงมาก ไม่ต้องไปเด็กอายุต่ำกว่า 18 เลย แค่ช่วง 20ต้นๆ ถามแต่ละคนดูบอลไหมเชียร์ทีมอะไร บอกแค่ดูบ้างไม่ทีมเชียร์ แค่นี้ก็รู้ละว่าไม่ได้ติดตามเหมือนเราๆ เวลาว่างเค้าก็ดูหนัง ยูทูป เล่นเกมส์ social กันหมด ผมว่ามันคงตามยุคตามสมัยด้วยมั่งคงแก้อะไรไม่ได้อยู่ที่ตัวบุคคลและครอบครัวละ

ถ้าปัญหาหลักคือวินัย ถึงดึงออกมาจากเกมได้ มันก็ต้องมีหลุดเรื่องอื่นอยู่แล้วครับ เอาคนที่เราเอาอยู่ดีกว่าครับ ส่งไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ส่วนเด็กที่ไปทางเกม อนาคตเขาก็อาจจะเป็น โปรเพลเยอร์ได้ครับ

สู้ๆนะครับ

ปัญหา ใหญ่ ของนักกีฬาเยาวชนไทย
1.ติดแสงสี สื่อ การพนัน เหล้าบุหรี่
2.ติดเพื่อน แฟน
3.เรื่องฐานะการเงิน


คำถามของ จขม มันแก้ยาก มันต้องแก้แบบเป็นระบบ
ขอเสนอแนะ ครับว่า แก้เท่าที่ตัวเองทำได้ เช่น

1.ยกตัวอย่าง นักกีฬาดัง ทั้งในไทยและ ตปท ว่าช่วงวัยรุ่นก็เล่นเกมส์นะ แต่ไม่ได้เล่นเป็นหลัก เป็นอาชีพ บางคนอาจไม่เล่นเลย เอาเวลาไปฝึกทักษะ ทำให้ตัวเองเก่ง ร่างกายดี เพื่ออนาคตจะได้มีรายได้ที่ดี
ซึ่งอันนี้ดันไปยากตรง ในไทย ไม่มี ค่ายหรือสโมสรจะให้เก่งแล้วสามารถออกนอกลีค หรือ มีรายได้มั่นคงได้ เนื่องจากลีคไทย ไม่มาตราฐาน ไม่ได้เน้นการพัฒนาและต่อยอด

2.จำกัดเวลา ซึ่งก็ยาก เพราะถ้าไม่มีวินัยก็ไม่ทำตาม
3.ลอง inbox หรือ ติดต่อ นักกีฬา หรือ สื่ออินฟลูกีฬาดังๆ ให้ทำเป็นคลิปสั้น มาพูดเรื่องการเล่นเกมส์ และอดีตตัวเองทำยังไง บางครั้งบางคนต้องการภาพ หรือ idol ให้ดำเนินรอยตามแบบทื่เข้าถึงได้

4.มันต้องมีภาพใหญ่ให้นักเรียนเห็นว่าถ้าตัวเองดี จะไปไหนต่อได้ ปัญหานักกีฬาไทย คือ พอเข้า มปลาย ต่อ มหาลัย กลายเป็นเบนเข็มอีก ต่างกับต่างประเทศ กลายเป็นนักเตะอาชีพขึ้นอยู่กับฝืมือ ทักษะว่าจะได้เล่น ลีคระดับไหน และมีวาสนา แมวมองมาดู หรือป่าว ซึ่งของไทย แมวมองก็คนกันเอง ดีไม่ดี ก็เหมือน รร นี้ รอส่งต่อให้สโมสร ยกตัวอย่าง กีฬาอย่างอื่น เช่น ญี่ปุ่น เบสบอล มีแข่งกีฬาโคชิเอน วัดสุดยอดทีมระดับมต้น มปลาย กลายเป็น พวก แมวมอง ต่างมาเล็งดูตัว ยื่นข้อเสมอ ยื่นทุนการศึกษา ให้มา รร หรือ สถาบันตัวเอง
หรือ บาส college usa , american football มหาลัย อันนี้ยกตัวอย่างได้ชัด รายได้เยอะมากๆ ตั้งแต่วัยรุ่น

5.ถ้าทำทุกอย่างแล้ว ก็ทำใจ ขึ้นกับ วินัย วาสนาของนักเรียน ว่าเป็นพวกสอนด้วยคำพูดเข้าใจ หรือ ต้องประสบปัญหาเจอเองแล้วมาตระหนักกลับมาได้ หรือ ได้แค่นี้

นอกจากจะเรื่องพวกนี้แล้ว การติดจนดึกดื่นเด็กจะไม่ค่อยสูงเพราะฮอร์โมนไม่หลั่งอีก