ไต้หวันคือแบบอย่างที่ควรจะเป็นของคนไทย

ประเทศไทยผมให้ดักว่าแค่มันฉูดฉาดกว่า​

ถ้าท่านไปไทเปช่วง กุมภาพันธ์ อากาศจะหนาวเลยครับ ดีมากๆ หนาวกว่ากรุงเทพ

ย่านซีเหมินติง เป็นย่านที่ผมชอบมาก เดินได้สบายๆ อาหารก็กินง่าย ไม่ได้บ้าหมาล่าเยอะแบบจีน สายไม่ชอบหมาล่าแบบผมอยู่ได้สบาย

คนและสถานที่ต่างๆของไทเปก็ปลอดภัย เขาค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวไม่ยุ่งกับใคร เมืองสะอาดจริง

ความรู้สึกของไทเปตอนนี้ความเป็นเมืองเจริญก็น้องๆโตเกียว

แต่นี่พูดถึงไทเปนะ ไม่ใช่ไต้หวันทั้งหมด

ผมโคตรชอบ มีโอกาสได้บินไปดูงานที่ไต้หวัน ก่อนไปไม่ได้ทำการบ้านเลยคิดว่าจะมีอะไรนะไต้หวัน พอไปไม่อยากกลับ ผู้คนมีมารยาท มีระเบียบ รถไฟถูก ไปตามร้านเบียร์คนไต้หวัน nice กับผมมากก เดินเที่ยวกลับดึกทุกวันรู้สึกปลอดภัยมากครับ และทำงานจริงจังกันมากด้วย ช่วงหนาวอากาศดีมากๆๆ ติดใจเลยครับ มีโอกาสอยากย้ายไปทำงานนู้นเลย55555

ไต้หวันร้อนอบอ้าวเหมือนไทย แต่มันช่วงไม่นานไงครับ ไม่ใช่ทั้งปีแบบบ้านเรา

เป็นประเทศที่ผมว่าการเดินทางแม่งสะดวกโคตรๆ เป็นประเทศเดียวเลยที่ผมเที่ยวโดยไมีนั่งแท็กซี่แม้แต่ครั้งเดียว เพราะทุกอย่างมันสะดวกและง่ายมาก รถไฟอะไรก็เชื่อมกันไปหมด แต่ที่ชอบที่สุดเลยคือรถเมล์สามารถดูเวลาหรืออะไรทุกอย่างในแอปได้หมดเลย คือเราจะรู้เลยว่ารถถึงตรงไหนแล้วจะมาถึงป้ายเมื่อไหร่และแยกรถสำหรับคนพิการและคนปกติชัดเจนเลย คนต่อแถวกันขึ้นรถไฟและรถเมล์โคตรเป็นระเบียบ ผมไปเที่ยวไต้หวันโดยนั่งรถเมล์เป็นหลักเลยก็ว่าได้เพราะคนมันน้อยกว่ารถไฟมีที่นั่งแทบตลอด และมี bus lane ตรงจุดรถติดโดยเฉพาะด้วยทำให้นั่งรถแทบไม่เจอรถติดเลย ที่สำคัญราคาแม่งโคตรถูกทั้งรถเมล์และรถไฟ

ไต้หวันเจริญกว่าเยอะ

เรื่องอาหารก็ยังว่าไต้หวันอร่อยกว่า

จุดนึงที่ชอบเรื่องถนนนะ

คือถนนของไต้หวันมีจุดเวิ้งให้จอดมอไซค์เลย อย่างน้อยก็ช่วยให้มีระเบียบและรู้สึกว่าภาครัฐก็ใส่ใจรถหลายประเภทอยู่ระดับนึง

ซึ่งต่างกับของไทยคือให้เคลียร์แก้ปัญหากันเอาเองนะพวกไพร่ ถึงได้มีการไปจอดฟุตบาท จอดริมเส้นขาวแดงบ่อยๆ กันประจำ

ส่วนตัวคิดว่า เรื่อง street food นี่ น่าเอาไต้หวันเป็นตัวอย่างอะ คือปิดสักโซนนึงให้ขายเป็นที่ทางไปเลย ไม่ได้ให้ขายเกลื่อนไปหมด เลือกๆเอาจะให้โซนไหนบ้าง แบบเยาวราช หรือโชคชัย 4 อะไรว่าไป

นอกจากโมเดลไต้หวัน ที่ผมอ่านมา ใช้โมเดลฮ่องกงควบคู่ด้วยน่าจะดีอะ คือใช้ระบบต่อใบอนุญาตขายของหาบเร่แผงลอยอะ จะต่อต้องให้ญาติกันมารับช่วงเท่านั้น ไม่มีรับคือขาดไปเลย อันนี้มันทำให้ร้านค้าไม่เยอะเกินไปอะ ผลคือตอนนี้ฮ่องกงแทบไม่เหลือร้านแบบนี้ให้เลอะเทอะถนนละ ทั้งประเทศเหลือสองสามเจ้าเท่านั้นละ

จากปสก.ตัวเองและพี่น้องที่เคยอยู่ไทเป ไทเปอยู่แล้วสบายใจสบายอารมณ์กว่า

ใช้ชีวิตแบบมีมาตรฐานอะ ไม่ต้องหงุดหงิดกับสิ่งแวดล้อมและผู้คนมากมาย

กทม.มีสีสันและเร้าใจในการใช้ชีวิตกว่า แต่สิ่งแวดล้อมทำเอาเครียดได้ในบางวัน

โดยเฉพาะการจราจร ก็อยากให้อนาคตกทม.กลายเป็นเหมือนไทเปนะ ดีมากๆเลย

อุณหภูมิไต้หวันค่าเฉลี่ยทั้งปีต่ำกว่าไทยนะครับ ผมไปไต้หวันมา 5 รอบ ไทเปสำหรับผมคือกรุงเทพที่ควรจะเป็นในรูปแบบย่อส่วน

ขนาดเมืองไทเปใหญ่ไม่ถึง 1/7 ของกรุงเทพก็จริง แต่การทำผังเมือง การจัดระเบียบพื้นที่ ถนนหนทาง ขนส่งสาธารณะ ดีกว่ากันหลายช่วงตัว

และที่สำคัญคือลักษณะเศรษฐกิจที่กระจายตัวได้ดีกว่ากรุงเทพ ร้านอาหารรายย่อยหาง่ายกว่าเชน โดยเฉพาะธุรกิจหรือร้านค้าขนาดเล็ก

ซึ่งถ้าเทียบกับกรุงเทพในตอนนี้กลายเป็นของที่หายากมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะความเจริญไปกระจุกตัวอยู่กับโซนห้างซะมากกว่า

ส่วนตัวเลข crime rate ไต้หวันเองก็ต่ำกว่าไทย ค่าอาหารการกินในห้างไทเปแพงกว่ากรุงเทพ ส่วนร้านรายย่อยไทเปถ้าไม่ใช่ร้านนักท่องเที่ยว

ราคาจะมีตั้งแต่ NT$50-100 แต่คุณภาพเฉลี่ยของวัตถุดิบและสภาพร้านดีกว่ากรุงเทพ เพราะส่วนมากร้านจะอยู่ในลักษณะของตึกแถว

พื้นที่สาธารณะที่ให้ประชาชนออกมาใช้ชีวิตเองก็ถูกกระจายตัวอยู่ตามเขตต่าง ๆ ในไทเป ถ้าท่านมีโอกาสไปอีกอยากให้ลองไปมุมที่ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว

แล้วจะเห็นมุมมองอื่นของเมืองที่ลึกขึ้น ผมไปไต้หวัน 2 ครั้งแรกรู้สึกไม่ประทับใจ พอครั้งที่ 3 ลองเที่ยวแบบเหมือนเป็น expat ก็ติดใจไต้หวันเลย

ไต้หวันรถน้อย มลพิษต่ำ ทางเท้าน่าเดิน อาหารอร่อยแบบวัตถุดิบดีราคาถูกมากกกก

+1 เคยไปยืนเบียดกับคนสิงคโปร์ทั้งจีนทั้งแขก บนฟุตบาทที่ตีกรอบไว้ให้คนสูบบุหรี่
สนามบินบ้านเค้าได้รางวัลตั้งเท่าไหร่ ยังมีที่สูบบุหรี่เป็นสวนหย่อมสวยงาม
ไปดูสุวรรณภูมิบ้านเรา ทั้งไทยทั้งเทศ สกปรกเลอะเทอะ แถมมีถ่มน้ำลายกันอีก

จากคนไปไต้หวันมา 2 รอบ

- รอบแรก ไป CingJing Farm, เถาหยวน , ไทเป
- รอบสอง ไป ไถจง, ไทเป


ผังเมือง,การเดินทาง
ต้องยอมรับข้อนึงว่า การวางผังเมืองของไตหวัน เค้าได้จากญี่ปุ่นมาเต็มๆ จากการที่เคยโดนญี่ปุ่นปกครองมาก่อน

รวมทั้งเรื่องการวางระบบ คมนาคม และมันก็พัฒนาเรื่อยๆมา มันเลยดูวางแผนมาครับ ผิดกับกรุงเทพ ที่มันเติมมาตอนหลังๆแต่ผังเมืองเราเละไปแล้ว ยากที่จะให้เป็นแบบไต้หวันได้ เพราะของไต้หวันมันเป็นบล๊อกๆเลยละครับ

แต่ที่ตลกก็คือ รถเมล์ไต้หวัน ต้องบอกว่า มันขับเร็วยังกะสาย 8 แต่เร็วแบบเคารพกฏจราจรนะครับ เพราะงั้น ตารางรถเมล์อย่างเป๊ะ


อากาศ

จริงๆไต้หวันตอนอากาศเย็น มันเย็นกว่ากรุงเทพนะครับ แต่ช่วงฝนตก มันก็ตกถี่ๆเลยละครับ (รอบสองดันฝนตกรัวๆเลย)

ความปลอดภัย
ผมว่าดีนะครับ ตอนราวๆ 5 ทุ่มถึงเที่ยงคืน มีตำรวจออกมารักษาความปลอดภัยอยู่ครับ แถมตำรวจไต้หวันบริการดีอยู่นะครับ (เคยหลงๆ แล้วถามทาง แม้ว่าคุยอังกฤษกันไม่ค่อยได้ เค้าจะพยายามครับ)

ที่ตำรวจมีตามจุดอาจจะเพราะ ก็ยังมี Homeless อยู่ แต่ก็ยังไม่เจอปัญหาเท่าไรครับ

อาหาร
มันเป็นปัจเจกครับ บางคนชอบอาหารไต้หวัน บางคนบอกว่าข้อเสียของไต้หวันคืออาหารซะงั้น

ส่วนตัวผมผมชอบนะ ยกเว้นคาเฟ่ ผมว่า คาเฟ่บ้านเราแจ่มกว่าครับ แต่ที่ต้องควรเอามาเป็นแบบอย่าง Street food คือเค้าจัด zone มันไม่เปะปะแบบบ้านเราเท่าไร แล้วผมว่าสะอาจกว่านะครับ


จุดเที่ยว

ผมว่าพอๆกัน แต่ว่าพวกพิพิธภัณฑ์ ผมว่าเค้าเยอะกว่าบ้านเราครับ แถมทำดีด้วย (รอบสองผมเที่ยวพิพิธภัณฑ์ เยอะมาก บอกเลยว่า ดีมาก)

มีอันนึงเจ๋งมากก็คือ นิทรรศการประชาธิปไตย์ไต้หวัน คือเค้าจัดที่ อนุสาวรีย์เจีงไคเช็ค แต่ในตัวนิทรรศการเค้าไม่ได้ชี้นำว่าเจีงไคเช็คเลวนะครับ แต่ให้เราคิดเอาเอง แต่ดูจริงๆ เค้าก็เป็นเผด็จการคนนึงนี้ละครับ

เคยไปแต่หน้าหนาว
อากาศดี อาหารใช้ได้
ซื้อของแทบไม่ต้องคูณ ใช้เทียบบาทได้เลยต่างนิดหน่อย
ผู้คนเป็นคนที่เจริญแล้ว ลืมกระเป๋าไว้บนรถใต้ดินของไม่มีหาย
ส่วนตัวผมว่ายังห่างไกลเหลือเกินครับ

ไม่กล้าเอาไทยเทียบเลย ยังห่างเยอะ

บ้านเมือง กฏหมาย ผู้คน เศรษฐกิจ

ผมมองไต้หวันเป็น ญี่ปุ่น version ชิลกว่า