ไม่แกล้งแพ้ แต่เล่นท่า เล่นลีลามากขึ้น

ถ้ามันชนะแบบไม่มีทรงว่าจะแพ้เลย ผมเปลี่ยนเกมครับ

ไม่แกล้ง แต่เล่นแบบปล่อยจอยชิลๆ

ถ้าตวามสามารถต่างกันจนชนะได้ได้ 100%
ยอมอย่างต่ำ 3 ใน 10
ถ้าต้องเล่นกันจริงๆ

ถ้าต่างกันอย่างนั้นจริง ไม่ควรสู้กัน ควรเป็นการเล่นเชิงแนะนำ + ฝึกสอนมากกว่า

ไม่แกล้งแพ้แน่นอนครับ อันนี้กลุ่มผมไม่ทำแน่นอน แต่จะเนิฟตัวเองลง เช่นเมื่อก่อนเล่น PES กัน ใครเก่งก็จะใช้ตัวได้จำกัดหน่อย ต่อให้เลือกทีมเก่งก็ต้องใช้ตัวสำรองลงหน่อยให้สูสี หรือเกมต่อสู้เช่น Tekken งี้ก็จะห้ามคอมโบตัวถนัด หรือเพื่อนผมคนนึงที่แม่งเล่นนารูโตะโคตรโหดก็จะห้ามมันใช้ท่าใหญ่ อะไรประมาณนี้ครับ

ทำประจำ มีแต่เพื่อนอ่อนๆ 55

ไม่มีวัน


แต่มีต่อให้ครับ ไม่ใช้ทีมนี้ ตัวนี้อะไรแบบนั้น

บ่อยกับพี่ชายผมเอง เล่นวินนิ่งร้านเกมตอนเด็กผมยำบ่อยๆ จนมันเริ่มร้อนผมเลยอ่อนให้เล่นทีมชาติปารากวัยงี้ ยูโกสลาเวียงี้ เพื่อสร้างบรรยากาศตอนกลับบ้าน

ผมแกล้งแพ้ประจำ แต่พอเมาๆเผลอหลุดบอกแกล้งแพ้ไป จากนั้นกลายเป็นเกลียดกันไปเลย เค้าโกรธผมมาก

ทำไมผมแกล้งอ่อนลงเองไม่ได้อยากแพ้แบบล้มมวย แต่อยากให้เพื่อนชนะบ้าง

ไม่แกล้งแพ้แต่ลด handicap ของเรา จากปัจจัยในเกมหรือตัวเราเอง เพื่อเพิ่มความท้าทายและให้เกมสูสี สนุกขึ้น

แกล้งแพ้ครับ​ แต่จะแพ้แบบกวนทีน​ เช่น​ เล่นฟีฟ่าแล้วครึ่งแรกยิงซะขาด​ ครึ่งหลังไล่เสียเพื่อนจนแพ้ฟาวล์ ​ เพราะเล่นจริงเพื่แนสู้ไม่ได้อยู่แล้ว​ แชมป์วินนิ่งร้านเกมในตัวจว.​ 555​ จนเข้ามหาลัยไปได้เพื่อนสนิทเพิ่มเพราะวินนิ่งฟีฟ่านี่ละ​ ตอนนั้นผมไม่ค่อยเล่นล่ะ​ พวกนี้ก็ตื๊อให้เล่นทุกวัน​ แต่ไม่มีใครชนะผมได้หรอก​ ยกเว้นผมจะยิงก่อนแบ้วเล่นแบบกวนทีน​ เอาแค่เกมบอลเรื่องฮาๆกับเพื่อนนี่อย่างเยอะ​ พออายุเยอะเริ่มมีเด็กรุ่นใหม่เข้ามา​ มีช่วงนึงพวกนี้เอาฟีฟ่ามาเล่น​ เล่นกันเป็นอาทิตย์ผมไม่สนใจ​ ตอนนั้นเลิกเล่นไปหลายปีละ​ จนคนที่ได้แชมป์ขอหลายทีให้พี่มาเล่นหน่อย​สักเกม​ ผมเลยจับมาจับจอย​ เลือกทีมรักแมนยูส่วนของน้องเป็นมาดริด​ จบเกมแมนยูถล่ม 4-0

เล่น dota 2

5-5 กับกลุ่มเพื่อนกันเองสร้างล็อบบี้เล่นกันทุกวันช่วงหนึ่ง

ไม่ได้อ่อนให้ขนาดนั้น แต่ลดความจริงจังในการเล่นลง

ไม่โฟกัสอะไรมากมาย ปล่อยให้ตัวเองสนุกการกับเล่น

สนุกกับเพื่อน (เพราะ 10 คนอยู่ในดิสเดียวกันตลอดแม้จะคนละทีม)