คือต้องดูว่าที่บอกว่าต่อต้านนู้นนี่ คือแค่เน้นด่าเอามันหรือเปล่า ใครด่าได้แรง สะใจก็ได้แผล่บ ได้ยอดไลค์ในเฟสบุ้คกันไป

ลองคิดว่าถ้าให้รวยพันล้านหมื่นล้าน ชีวิตดีๆ ดูแลพ่อแม่ได้ ส่งลูกเรียนเมืองนอกได้ แต่ต้อยคอยเลีย คอยอวยยศ คนข้างบนหรือนักการเมือง ถามว่าเอากันมั้ย

พอเป็นชีวิตมันไม่ได้ง่ายหรือสวยหรูแบบอุดมการณ์ที่มี ไม่แปลกใจที่คนจะยอม

เราไม่ทำ คนอื่นก็ทำ

ใด ๆ ก็ต้องถามลูกก่อน

ไหวมั้ย ไม่ไหวก็ที่อื่น ไม่ซี

จากผลโพลล์ก็ตลกดีนะ

เอาจริงๆ จากถามเพื่อนที่มีลูกอยู่โรงเรียนสาธิต เค้าก็บอกว่าโรงเรียนไม่ได้ปิดบังอะไรนะ เค้าเปิดรับอะไรแบบนี้กันเลย ใครจ่ายไหวก็เข้าได้ เพียงแต่ไปอยู่ห้องธรรมดา มันไม่ใช่เรื่องแอบทำอีกแล้ว เค้าแยกระหว่างพวกเด็กเก่ง พวกเด็กที่สอบเข้าได้ และพวกเด็กที่จ่ายตังเข้ามา(แต่เกรดต้องพอรับได้นะ) อยู่แล้ว

บ้านผมไม่ทำนะ มีโอกาสด้วยแต่ไม่ทำ ผมก็บอกไม่เอา ที่นึงจตุรมิตร ที่นึงรัฐบาล จริงๆเกือบจ่ายให้รัฐละแต่ผอ. น่าเกลียดเกิน

ประเด็นคือโรงเรียนโดยเฉพาะเอกชนดังๆต้องจ่ายเงิน+เด็กต้องเก่งด้วย เหมือนล๊อคสเปคเด็กว่าต้องเก่งและบ้านต้องมีฐานะประมาณนึง เพื่อดูว่าจะซัพพอร์ตลูกไปในทางเดียวกันได้มั้ย เพราะระหว่างเรียนค่าใช้จ่ายมันเยอะ

นอกจากการซื้อสังคมให้ลูก และการป้อน Mindset ดีๆให้เด็กๆ ผมเห็น TT ครูดอยคนนึงซึ่งโคตรว้าวในการสอนเด็กๆชาวเขามาก คือพูด Eng ทั้ง Class รวมถึงการสอนระเบียบวินัยต่างๆ ถ่ายทอดออกมาโคตรดี บางทียังนึกเลยว่านอกจากโรงเรียนนานาชาติแพงๆแล้ว จริงๆแล้วถ้าเอาบุคลากรที่เก่งๆมีความรักต่ออาชีพแม่พิมพ์ของชาติดีๆมันก็มีอยู่เยอะนะ แต่อาจต้องรื้อระบบการศึกษาใหม่ไปด้วย

ไม่ครับ

ทำครับ ถ้ามีลูก
คงให้ลูกสอบเข้า จับฉลากตามขั้นตอน ไปก่อนในกรณีโรงเรียนดังระดับประเทศ ส่วนในกรณีโรงเรียนดีๆทำแน่นอนครับ การที่ลูกได้อยู่ในสังคมดีๆ คงไม่ต้องถามหาเหตุผลเลยว่าทำไมไม่ทำ ลองนึกภาพว่ามีลูกสาวแล้วไปอยู่โรงเรียนแบบนั้น นั่งซ้อนท้ายเด็กแว้นส์ โดนพาไปดูดยา รุมโทรม ตายยๆๆ แค่คิดก็เครียดละ

ทำครับ ถ้าความสามารถลูกถึงพอที่จะเรียนเอาตัวรอดได้

ผมเติบโตมาโดยไม่ใช้เส้นสายเลย มันลำบากมากนะครับ ที่ต้องดิ้นรนอ่านหนังสือเอง และแข่งในอัตราส่วนที่ต่ำมากๆ

ตอนมีลูก ผมจะทำให้ลูกลำบากทำไมละ ในเมื่อมีเงินสร้างสังคมดีๆ ให้ลูก

ถ้าในกลุ่ม รร รัฐบาลขนาดใหญ่ ในโซน กทม. ถือว่า ระดับ TOP10 ด้านวิชาการ อยู่ครับ

แต่ หอวัง จะเสียเด็กเก่งๆ ไปเตรียมอุดม ซะเยอะ

ประเด็นเรื่องนี้ผมเคยพิมพ์ไปหลายรอบละเหมือนกัน เอาจริงๆคนไทยแทบจะ 100% ปากบ่นเรื่องระบบอุปถัมภ์

เส้นสายแต่แทบทุกคนเคยได้ประโยชน์จากระบบนี้ทั้งนั้น ผมยกตัวอย่างง่ายๆที่เคยทำกันแทบทุกคน


- ซื้ออาหารร้านเจ้าประจำ จะได้คิวก่อน และ ปริมาณมากกว่าขาจร ผมแทบไม่เคยเจอคนเดินไปบอกแม่ค้า

“ ตักคืนกลับไปให้เท่าคนอื่นนะครับ คราวหลังอย่าให้ผมเยอะกว่าคนอื่น เพราะมันไม่แฟร์ ” ส่วนใหญ่ก็มีแต่ขอบคุณ และอุดหนุนต่อ


- เวลาไปติดต่อคิว หรือ เดินเรื่องต่างๆ ที่เจอญาติ หรือ คนสนิท ทำงานอยู่ ก็ได้ความช่วยเหลือที่สะดวกและเร็วกว่าขาจร

ที่ไม่มีคนรู้จักทำงานอยู่ ก็แทบไม่เห็นใครที่จะทักท้วงว่าต้องทำตามระบบทุกขั้นตอน ไม่เอาเปรียบคนอื่น ก็เห็นยินดีกับ

ความสะดวกเกือบทุกคน


ส่วนตัว ถ้ามีโอกาสก็แทบทุกคนมักยินดีจะใช้ทั้งนั้น ส่วนน้อยจริงๆที่จะยึดมั่นในอุดมการณ์เป๊ะ 1 ใน 100 คนจริงๆ

แยกเป็น 3 ส่วนละกัน

1. เอกชนทุกอย่างคือ Business Deal ไม่ว่าจะเป็นทั้งสองกรณีที่คุณยกมา
- ผู้หลักผู้ใหญ่ที่เคารพฝากฝังให้
- มีเงินเพียงพอที่จะแป๊ะเจี๊ยะ
ถ้า Deal ลงตัวผมมองว่าไม่เป็นการทุจริตอะไรนะ

2. รร ที่กำหนดเงินบริจาคชัดเจนเช่น สาธิต ฬ ต้องไปเปิด Port บริจาคกับเขา 2 ปี แล้วคนที่ได้ Top Spender 200 คนแรกมั้งถ้าจำไม่ผิด (ตัวเลขรวมๆน่าจะ 2m ++) กับอีกกรณีนึงคือ พ่อ แม่ เป็นอาจารย์ที่ ฬ อันนี้มีสวัสดิการอยู่แล้ว กรณีนี้ถ้ากติกาชัดเจนผมว่าไม่ผิด

3. กรณีที่ทำหลังบ้านไม่มีใบเสร็จ ไม่มีหลังฐาน อันนี้ผิดแน่นอน

กลับมาตอบคำามว่าจะทำไหม ผมไม่ทำข้อ 3 แต่เลือกหา รร ในตัวเลือกข้อ 1 กับ 2