ทำงานโรงงานเรียนไปด้วยจ่ายค่าเทอมเกือบหมดต้องเจียวไข่ใส่พริกเยอะๆ ใส่น้ำปลาเค็มๆ ทอดบางสุดชีวิตเพื่อให้ได้กินเยอะๆ

ปัก

ผมไม่รู้ว่ามันคือช่วงไหน สำหรับคนนอกที่ไม่ใช่เรา

เป็นช่วงที่เด็กมากๆ แล้วอยู่ในบ้านห้องเล็กๆ 1 ห้อง ขนาด 2x4 ม. กับพ่อแม่น้อง แต่มีความสุขดี ไมไ่ด้รู้สึกว่าขาดอะไร

หรือช่วงที่ผมกำลังได้เรียนป.โท ที่มหาวิทยาลัยชั้นนำของไทย แล้วก็ไม่จบ ไม่สำเร็จ +กับเลิกกับผู้หญิงดีๆ 1 คน แล้วไปคบผู้หญิงที่ก็ดีๆ อีก 2-3 คน แล้วเค้าก็เดินหนีเราไปเอง (กรรมล้วนๆ)
แล้วทุกอย่างมันเละไปหมด ดีที่มีงานทำประจำ

นี่คงจะตกต่ำที่สุดในชีวิตละ เพราะว่าถ้าข้ามช่วงนั้นไป ทำตัวดีๆ จบสวยๆ น่าจะไปได้ไกลกว่าตอนนี้มากๆ

แต่ก็อะไรเกิดขึ้นแล้วก็ ดีแล้วคับ ไม่ได้ว่าอะไรตัวเอง

ตอนนี้แหล่ะ ไม่รู้จะผ่านพ้นความทุกข์ ความเศร้านี้ไปได้ยังงัย

ช่วงนั้นผมดิ้นรนทำทุกอย่างที่ทำได้ครับ โชคดีได้เจอช่องทางการทำธุรกิจพอดีครับ