อาจจะต้องคำนึงถึงที่ตั้งแหละครับ ถามว่าอย่างญี่ปุ่นพื้นที่สีเขียวในเมืองอย่างโตเกียวมีเยอะแค่ไหน คำตอบคือประมาณ 36% ซึ่งเยอะมากเทียบกับกรุงเทพฯ ที่มีแค่ประมาณ 2.6% ทางออกอาจจะไม่ใช่รวมทุกอย่างให้อยู่ในกรุงเทพฯ ถ้ามองแบบนี้ ... แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีพื้นที่ให้แสดงออกเลยเสียขนาดนั้น ผมก็เคยไปดูงานโอเปร่าที่ cast และทีมงานเป็นคนไทย 100% หรือละครเวทีดัดแปลงจากผลงานละครไทยที่หอศิลป์ชั้นบน ไปดูงาน art performance หรืองาน immersive experience ที่อักษรฯจุฬา พระรามสี่และที่อื่น ๆ อีกหลายที่ แบบแทบจะเดือนละสองสามครั้งช่วงที่โปรเจกไม่หนักเกิน คนที่รู้ข่าวและสนใจบอกได้เลยว่าก็หน้าเดิม ๆ เจองานนี้เอ้างานนั้นเจอกันอีกแล้ว และบอกเลยครับ คนที่ลงทุน สนับสนุน จัดงาน ซัพพอร์ทค่าใช้จ่าย ก็นายทุนที่รู้จักกันดีนี่แหละ ถ้าไปงานพวกนี้บ่อย ๆ จะพอเห็นพอรู้ว่าเป็นใครบริษัทเครืออะไรสนับสนุน ทั้ง ๆ ทีไม่เหมือนฝรั่งเศส ญี่ปุ่น ออสเตรีย จีน พื้นฐานมุมมองของโลกที่มองมาที่ไทยไม่ได้เด่นที่ศิลปะ เขาก็ยังลงเงินมาหาพื้นที่โฆษณาตามงานศิลปะ

ผมเห็นอดีตครูดนตรีผมท่านนึง ด่าระบบ ด่านายทุนทุกวันในเฟส ด่าแม้กระทั่งนักดนตรีที่เป็นอาชีพสายเดียวกันที่เขาเข้ากระแสหลัก ในขณะที่ตัวเองว่างจากการสอนถ้าไม่ซ้อมมวย ก็รับเล่นดนตรีงานแต่ง ผมไม่เคยเห็นสักครั้งที่เขาโพสสนับสนุนศิลปินแขนงเดียวกันหรือช่วยเหลืองานศิลปะที่เขาเคยแสดงออกว่ารักหนักหนาแม้แต่กระจายข่าวสารสักนิดก็ไม่เคยมี ผมอาจจะด่วนสรุปไปว่าเขาไม่เคยทำ แต่คนที่โพสและแชร์เรื่องต่าง ๆ จากความคิดตัวเองทุกวันวันละ 2-3 โพส มันจะไม่มีสักครั้งเลยเชียวหรอที่จะแสดงออกด้านการสนับสนุนผู้ร่วมสายอาชีพบ้าง มันก็ไม่มีจริง ๆ ผมเลยปักไว้ในใจเลยว่า เลิกนับถือคนคนนี้และแปะไว้เป็นตัวอย่างของความ hypocrite เลย