[RE: การที่ไม่มีมีแฟนคือเรามีข้อเสียมากเหรอครับ]
จริงๆส่วนมากคุยแบบเพื่อนสนิทครับ ผมสบายใจแบบนั้นมากกว่า
คือเบื่อการจะมาสร้าง commitment อะไรร่วมกันขนาดนั้น มันผูกมัดมากไป สุดท้ายแล้วถ้าไปขนาดแต่งงานมีครอบครัวก็จะเริ่มมาละเป็นขบวนเลยที่ต้องมาตกลงกัน
- บ้านใครเป็นคนออกเงิน เชื่อผมเหอะ บอกว่าหารคนละครึ่งอะ ไอคู่ที่แยกนี่ฟ้องกันสนุกสนาน ส่วนมากฝ่ายชายจะแพ้คดีด้วยซ้ำเรื่องบ้านถ้าหารครึ่ง
- ถ้าสมมติอีกฝั่งนึงอยากมีลูก อีกฝั่งไม่อยากมีลูก (ไม่พร้อมหรืออะไรก็แล้วแต่) แรกๆอะอาจจะโอเค ผ่านไปสักพักถ้าเขายังต้องการอยู่ ชิบหายแน่ๆ ไม่ NTR ก็ได้เลิกแน่ๆ
- ค่าใช้จ่ายร่วมกันแบ่งยังไง บางบ้านโชคดีก็แบ่งกองกลาง บางบ้านก็ให้อีกฝั่งนึงดูแลไป 100% ถ้าตกลงกันได้ก็ดีแหละ ถ้าไม่ก็ซวย
ส่วนตัวผมอีกส่วนใหญ่ๆส่วนนึงคือ ไม่ได้มีเงินถุงเงินถังขนาดนั้น การงานก็ไม่ได้เรียกว่ามั่นคงมากนัก
ขณะที่ฝ่ายหญิงแต่ละคนคือเงินเดือนแทบจะ 3-4 เท่าผมละ แถมถ้าจะโดนไล่ออกก็คือยากอยู่ เป็นตำแหน่งระดับ Senior กันจะหมดละ ก็เลยไม่รู้ว่าจะเอาอะไรไปดูแลเขา ต่อให้เขาบอกว่าหารกันคนละครึ่งหรือเขาจะเปย์ ผมก็มองว่ามันไม่แฟร์อยู่ดี (ไม่ใช่เรื่องศักดิ์สรีอะไรหรอก แต่มันแค่ไม่แฟร์กับเขาเฉยๆ)
ก็เลยเป็นโสดแบบนี้
ปล. จริงๆตูติดเกมแหละ ข้ออ้างเยอะ