ชีวิตมีขึ้นมีลงครับ ถ้าท่านคิดว่าลงสุดแล้ว หลังจากจุดนั้นชีวิตเข้าสู่ช่วงขาขึ้นละ

ผมทำได้แค่ให้กำลังใจขอให้ผ่านพ้นช่วงวิกฤติไปให้ได้ครับ

ผมก็ตันๆเหมือนกัน ทำงานประจำไปวันๆ อายุมากกว่าท่านหลายปี

ลองออกไปหากิจกรรมใหม่ๆทำดูไหมครับ

ผมลองออกไปตีแบด เดินป่า ดำน้ำ เปิดโลก ได้รู้จักคนเพิ่มเยอะพอสมควรเลยครับ

ออกไปฟิตเนสดิ ไม่ก็ห้องสมุด ร้านกาแฟ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ

ถ้าไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินก็ไปเที่ยวครับ เเบกเป้เที่ยวคนเดียวเลย
เเต่ถ้าอยู่บ้านเบื่อๆก็ออกกำลังกาย สร้างกล้างเนื้อไป ไม่ก็ไปฟิตเนสเลย

ก่อนที่self esteemจะหมด และกลายเป็นซึมเศร้าไปจริงๆ ออกไปข้างนอกนะครับ
หางานทำ ฟรีแลนซ์ก็ได้ หรือไม่งั้นก็หาสังคมอยู่ หาคอร์สอะไรสักอย่างที่ท่านสนใจลงเรียน จะได้เจอสังคมใหม่ เจอผู้คนใหม่ๆ และก็อาจจะได้เจอลู่ทางหรือสิ่งที่ท่านทำได้ดีแต่ยังไม่รู้ตัว
ไม่ต้องเป็นคอร์สจริงจังแบบการลงทุนอะไรงี้ก็ได้ เรียนทำเบียร์ ทำขนมปังอะไรงี้ก็ได้ มันจะได้มีเป้าหมายระยะสั้นให้จับต้อง แล้วก็แบ่งเวลาไปออกกำลังบ้าง มันเป็นวิธีง่ายๆที่ทำให้ร่างกายหลั่งโดพามีนให้รู้สึกดีกับตัวเองครับ ถึงจะชั่วคราวก็ยังดีกว่าหมกตัวแล้วอุดอู้อยู่ในสิ่งแวดล้อมเดิมครับ

เหมือนผมเลย

1.ว่างเมื่อไหร่เข้าฟิตเนส จะเล่นเงท เดินเล่น ว่ายน้ำ เข้าคลาส
2.ซื้อบุฟเฟ่หนังดูทุกอาทิตย์
3.เล่นเกมส์

ติดกี่ปีครับ

ท่านงดไหมครับ รุ้สึกยังไงครับ
ผมเคยงดมาปีนึง แล้วไม่เเตะสื่อลามกเลย แต่ก้ยังกลับไปอีกนะ ตอนนี้เอาใหม่งด2เดือนละ

ใช่เลยครับ เหมือนจะตลกแต่ทำเป็นเล่นไป
ผมว่ามีผลอยุ่บ้างนะ
ตลกร้ายจริงๆ

เราก็อายุพอๆกับท่าน เพื่อนไม่ค่อยจะมีเหมือนกัน ทำแต่งาน งกๆ ไปวันๆจริงๆ ชีวิตจะเหมือนซอมบี้อยู่ละ

พูดแล้วเศร้า

ติดมา2วันแต่ได้ประกันออกมาสู้คดีครับ แต่ถ้าต้องติดจริงๆก็7ปีตอนนี้ก็สู้คดีกันต่อครับ

หาเกมส์เล่นที่ได้เงินเป็นรายได้เสริมครับ ผมมีชีวิตเหมือนคุณแหละแต่ผมมีความสุขได้เล่นเกมส์และได้เงินด้วย

พอจะขอสอบถามเรื่องการงานได้ไหมครับ