ก็ดูเรื่องเดียว แค่คนละความคิดอะท่าน เอาไว้ท่านมีลูก แล้วลูกท่านเป็นเหมือนโส่ยก็ทำไปอย่างที่ว่าละกัน ส่วนผมถ้าลูกมันไม่เกินเยียวยาคงทำแบบอาม่านั่นแหละ แต่คงไม่ถึงขั้นให้คนที่มีปัญหา 100% ขนาดนั้น
อ่อ ท่านว่าพี่ใหญ่จะแบ่งจริงเหรอ ผมไม่คิดแบบนั้นนะ ดูจากที่จะรับอาม่ามาอยู่เอง และให้เงินเอ็ม อีกอย่างที่อาม่าพาเอ็มไปบ้านพี่ชาย ผมว่าเคี๊ยงก็ไม่ต่างอะไรกับพี่ชายอาม่าเท่าไหร่นะ

แล้วท่านมีลูกแล้ว หรอครับ บ้านผมเกมือนอาม่า นี่แหละมีอากู๋ ที่ติดการพนัน แต่ อากง อาม่า ยกของให้ สุดท้าย สันดานคนเล่นพนันมันเปลี่ยนไม่ได้ มีเท่าไรก็หมด ให้เท่าไรก็หมด ทั้งพระ ทั้งของเก่า ขายเอาเงินไปเล่นหมด มีพี่น้อง 5 คน ติดหนี้คนนึงไม่ต่ำกว่า 200000 ครับ ไว้ท่านมี ญาติเป็นแบบนี้แล้วจะรู้ ส่วนกู๋เคี้ยง อย่างน้อยเค้าก็รับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ เรียกมาคุยกันให้หมด ให้เอ็ม มันทำสัญญา เป็นลายลักษณ์อักษรไว้ก็ได้ วิธีจัดการที่ดี ปมก็คิดได้ประมาณนี้ แต่ให้โส่ยเป็น ทางที่บั่นทอนทุกคนในบ้านที่สุดแล้ว

ตอนดูก็ชอบนะ แต่พอมาวิเคราะห์จิงๆ หนังเขาจงใจวางเรื่องว่า ต้องเลือกให้บ้านคนใดคนนึง ทั้งๆ ที่ ในความเป็นจิงก็แบ่งสมบัติเท่าๆ กันเป็นปกติของหลายๆ บ้านนะ

เรียกมาคุย ให้สมบัติ 2 แบบ คือ หาร 3 กับ ให้เหมือนเดิมแล้วบอกเหตุผลว่าทำไมบ้านต้องให้ ส่วนเงินให้แม่ของเอ็มกับเอ็มคนละครึ่ง ลูกคนโตไม่ให้อะไรแต่ต้องถามก่อนว่าจะเลือกอะไร แค่นั้นแหละ ถ้าเลือกหาร 3 ก็หาร 3 ถ้าเลือกช่วยคนนึงก็ให้ลูกเป็นคนเลือก

ผมถึงได้บอกไง ส่วนผมถ้าลูกมันไม่เกินเยียวยาคงทำแบบอาม่านั่นแหละ แต่คงไม่ถึงขั้นให้คนที่มีปัญหา 100% ขนาดนั้น พูดตรงๆ เคสญาติท่าน ผมคงให้น้อยคงไม่ให้เต็มๆ แบบโส่ยหรอก กลับมาในหนังที่ผมบอกว่าอาโส่ยยังไม่แย่มาก ส่วนนึงเพราะฉากจบที่ไปไหว้หลุมศพโส่ยยังไปด้วย และญาติพี่น้องก็ไม่ได้ดูรังเกียจอะไร แปลว่าหลังอาม่าตายโส่ยคงไม่ก่อเรื่องเพิ่ม หรือคงไม่ทำตัวแย่ลงไปกว่าเดิม ผมตอบท่านอันนี้สุดท้ายพอ เดี๋ยวยืดเยื้อกลายเป็นทะเลาะกันเปล่าๆ คือที่ท่านว่ามาผมก็ไม่ติด หรือไม่เห็นด้วยอะไรนะ แบบต่างคน ต่างเลือกมากกว่า

เขียนพินัยกรรมว่าให้ขายบ้านทิ้งแล้วเอาเงินมาหาร 3 จะดีจะเลวก็ต้องแบ่งเท่ากันในพี่น้องเพื่อป้องกันความแตกแยก ที่เหลือก็ให้ Empathy ของคนทำงานเอาเองว่าตัวเองอยากจะช่วยเหลือคนในครอบครัวบ้างป่าว ถ้าเป็นผมที่ไม่ได้อะไรเลย ผมก็คงไม่สนใจใยดีพี่น้องคนอื่นอ่ะครับ คิดว่าโตๆกันแล้วสมบัติก็ได้ไปแล้วจัดการชีวิตเอาเองเลย แต่ถ้าแบ่งเท่ากันคิดว่าพ่อแม่ไม่ลำเอียงกัน เวลาเกิดปัญหาในหมู่พี่น้องอะไรที่ช่วยได้ผมก็ยังอยากช่วยอยู่

ไม่ยกให้ใคร ให้ไปทะเลาะกันต่อเอาเอง

เอาแบบยุติธรรมก็ขายแล้วหาร 3

คิดแบบเดียวกันคับ

ชายแล้วเอาเงินไปเปย์เด็กก่อนตาย ไม่ให้ใครทั้งนั้น

ให้เท่ากัน ถ้าพี่น้องกันจะยกให้ก็เรื่องของมัน แบ่งแบบนี้ทำพี่น้องหวดกันมาเยอะละ

ให้กู๋โสยเนี้ยแหละถูกแล้ว เพราะต้องการเงินที่สุด

แต่เห็นด้วยกับเม้นบน ว่าควรขายบ้านตั้งแต่รู้ว่าม่าป่วย

แล้วย้ายไปอยู่กับเอ็มหรือลูกคนโตก็ได้

ตามเรื่องอ่ะ มันก็ให้ตามนั้นถูกแล้ว

อันนี้คือความคิดม่า
ม่าก็โทษตัวเองอยู่เหมือนกันว่าเลี้ยงลูกมาไม่ดี
ได้ดีอยู่คนเดียว นอกนั้นลูกสาวก็หาเช้ากินค่ำ อีกคนติดลบ
ก็ต้องช่วยคนติดลบก่อน เพราะรู้สึกผิด
ถ้าคิดแบบตามประสาพ่อแม่คือ ลูกคนอื่นจะได้ไม่ต้องมาเดือดร้อนทีหลังอีก
จะได้คุยกันแบบพี่น้องได้หลังม่าตายไปแล้ว
อีกแง่คือ ม่าโยนเกม
ส่วนหลังตายไปแล้ว ใครจะทำไรก็ทำ รีเซ็ทให้ 0 เท่ากันหมด

คนที่ได้จริงๆ คือ หลานนี่แหละ เงินล้านเลย


แต่ถ้าคิดแบบเหตุผลจริงๆ ก็ต้องเหมือนท่านอื่นบอก ขายแล้วหารยาว จบ
อันนี้โยนเกมของจริง ชีวิตใครชีวิตมัน


แต่จริงๆ จะบอกว่าลูกคนจีน มีครอบครัวลูก 3 คนน้อยมาก
อย่างน้อยๆ ก็ 5 บางบ้านมี 9-10 คน
แถมมีบ้านเล็กบ้านน้อยอีกเพียบ
ดราม่าครอบครัวเยอะกว่านี้มากกกกกกกกกกกกๆ
มีติดเหล้า ติดยา การพนัน ขโมยของ ตบตี

ในเรื่องนี่ยังน้อย

ผมให้ทั้ง3แหล่ะ แล้วไปแบ่งกันเอง

น่าจะประมาณ คนที่ได้จริงๆ คือ หลานนี่แหละ เงินล้านเลย = อันนี้ผมแย้งนิดนึง ได้จริงน่าจะประมาณ 3แสนครับ สังเกตจากบัญชีแกฝากทุกเดือน เดือนละครั้ง 1,000-2,000 เวลาน่าจะประมาณ 15ปีได้ เลยเฉลี่ยออกมาอยู่ที่ 3แสน เว้นแต่เดือนหลังๆ อาม่าจะฝากเงินมากกว่า 2,000 ก็อีกเรือง แต่ดูจากรายได้คงไม่มากกว่า 2,000 มากหรอกครับ ที่ท่านบอกว่าล้าน เพราะดูจากฮวงซุ้ยหรือเปล่าครับ