่ส่วนตัวผมคงตอบว่าให้กู๋โส่ยวะครับ มันอาจจะไม่เอาไหนบ้าง แต่เท่าที่ดูยังไม่แย่จนเกินเยียวยา ยังไม่ก่อปัญหาจนทำให้รู้สึก รังเกียจ และกู๋โส่ยเป็นคนเดียวเลยนะที่ไม่หวังบ้านอาม่า ถึงแม้มันจะดูแลอาม่าได้ได้เหียกมากก็เถอะ เรื่องส่งอาม่าไปบ้านพักคนชราผมเข้าข้างว่าคงคิดว่าดูแลได้ไม่ดีพอเพราะตัวเองต้องทำงาน และที่อยู่อาศัยสภาพแวดล้อมก็ไม่ได้ดีอะไร แต่ถ้าจะทำแบบนี้มิงถามพี่ๆ ก่อนก็ได้ ว่าใครอยากเอาไปดูแลแทนหรือเปล่า

ส่วนลูกหลานคนอื่นๆ ยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้แล้ว คนโตก็ได้ดิบได้ดีนำหน้าคนอื่นไปไกล คนกลางงานไม่ได้ดีมาก แต่มีลูกให้พึ่งพิงมีบ้านให้อยู่ หลายชายคนโตก็โตพอจะหางานทำเองได้แล้วบวกกับมีเงินในบัญชีให้ตั้งสามแสน มีแต่ลูกชายคนเล็กแหละที่ไม่เอาโล้เอาพาย

edit อันนี้คือในมุมถ้าเราเป็นพ่อ เป็นปู่คนด้วยนะ แปลว่าถ้าเคสบ้านผมเป็นแบบในเรื่องก็ทำแบบอาม่าแหละ

ขายบ้านทิ้ง หาร3

คนที่ดูแลแม่ที่สุดด

แล้วมันขายเลย

คำตอบคือให้ลูกสาวครับ อย่าไปยึดติดเยอะเลยว่าผญ.ผช. เอาว่าเอามรดกไปแล้วไม่พลาญ เหมือนในเรื่องคือให้ปุ๊ปมันเอาไปขายเลยแล้วต้องใฟ้แม่ไปอยู่บ้านพักคนชรา มันก็ไม่ถูกแล้วไหม บั้นปลายแทนที่จะได้อยู่บ้าน

ทั้งบ้านตายาย และปู่กับย่าของผม เลือกให้ลูกสาวทั้งคู่ครับ

ขายแล้วเอาเงินมาแบ่งกัน แฟร์ๆ ตอนม่าให้บ้านเผือก ม่าก็ยังไม่รู้นิว่าเผือกเป็นหนี้เท่าไร รู้แค่ว่าลำบาก

ม่าควรมาอยู่บ้านเอ็มอยู่แล้ว ลูกหลานจะได้ไม่ต้องเดินทางให้ลำบาก
คนโต รวยก็ส่งเงินช่วย
คนเล็กไม่รวย ก็มาหา มากอด มาหอม มาแหย่ให้ยิ้ม

อย่างที่ทำอะมาถูกทางแล้ว แต่ช้าไป

ถ้าตัดสินใจตั้งแต่ตอนรู้ว่าเป็นมะเร็งว่า ขายบ้าน ย้ายไปอยู่กับเอ็ม ก็จะพบความสุขเร็วกว่านี้

บางที ความสมควร ความถูกต้อง มันใช้ไม่ได้กับหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะกับมนุษย์

ปสก ผม เห็น คนแก่รอบๆตัว มักจะห่วงลูก ที่ไม่เอาไหนมากที่สุด

รักเหมือนกัน แต่เท่ากัน ไม่มีจริง

ให้โส่ยแหละ

อีก 2 คนมีบ้านแล้ว

แต่งงว่าม่ายังอยู่ทำไมหนังถึงต้องรีบแบ่งสมบัติให้ม่าลำบาก

อ่านบรรทัดแรก จบ นี่ดู ใช่เรื่องเดียวกันมั้ย

ไอโส่ยนี่ นอกจากไม่ให้บ้านแล้ว จะเอาให้ติดคุกด้วย ขโมยเงินเก็บทั้งชีวิต แถมได้บ้านแล้วเอาไปอยู่บ้านพักคนชรา

คนแบบนี้นี่นะไม่ใช่คนไม่ดี ไม่ใช่คนไม่ดี นี่ เรียกว่า คน ห ได้เลย

เอาชีวิตตัวเองไม่รอดแถมเบียดเบียน ขโมยเงินอีก ระยำสุด เรื่องเกิดจริง ต้องถึงคุกเท่านั้น

ส่วนบ้านให้พี่ใหญ่ดู ถ้าขายเอาเงินแบ่งน้องเท่าๆกัน เงินเก็บให้แม่เอ็มกับเอ็มไปแต่ต้องตายก่อน ไม่ยกให้ก่อนตายแน่ๆ

ผมคิดว่าแกรีบแจงจ่ายคงเพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะตายวันไหนและอาการมันแย่ลงเรื่อยๆ เกิดตายก่อนแจกบ้าน นี่ตีกันตายเลย

ทำไมต้องเลือกว่าจะให้ใคร ทั้งๆที่ให้ใครไปมันก็ขายกินทั้งนั้น

ดังนั้นก็รีบๆขายตั้งแต่ยังไม่ตาย แล้วแบ่งเงินให้ก็จบแล้ว

แบ่งเป็น 4 ก้อนเท่ากัน ให้ตัวเอง และลูกทั้ง 3 คน แล้วก็ย้ายไปอยู่กับลูกสาวซะก็สิ้นเรื่อง

เงินที่แบ่งให้ตัวเอง 25% ก็เอาไว้ใช้รักษา ค่าอาหาร ค่าขนมหลาน(ค่าดูแล) พอตัวเองตายไปก็ยกเงินให้หลานหรือลูกสาวอีกทีนึง จบแฮปปี้

ให้ลูกคนเล็กครับ เพราะเขาเกิดมาหลังสุด ถ้าเขาได้เวลาเท่ากับคนอื่นก็อาจจะเลี้ยงดูตัวเองได้เเล้วเหมือนกัน
ลูกคนที่เกิดมาก่อนน่าจะได้ทรัพยากรจากพ่อแม่มากกว่าในเรื่องความเอาใจใส่เลี้ยงดูและเวลาในตอนเด็ก ลูกคนเล็กเกิดมาพ่อแม่ก้ต้องแบ่งเวลาดูแลและปัจจัยให้คนอื่นแล้วต่างจากลูกคนที่เกิดมาก่อน

โส่ยครับ ปกติอาม่าจะห่วงคนที่ไม่เอาไหน
กลัวต่อไปไม่มีเงินใช้ เอาตัวรอดไม่ได้
ปกติของคนจีนเลย

อั๊วะไม่อยากให้อาโส่ยกลับบ้าน กลับมาทีไร ตังกูหายทุกที

ให้ถูกคนแล้วครับ

ถ้าไม่ให้บ้านเพื่อขายไปใช้หนี้ ปัญหาจะตามมาแบบไม่รู้จบ สุดท้ายท้ายสุดก็ไม่พ้นคนในครอบครัวนั่นแหละครับที่ต้องมาช่วยแก้ปัญหา