น้าสาวผมเสียจากมะเร็งเมื่อต้นปีที่ผ่านมา แกเป็นข้าราชการเกษียณที่ยังโสด ช่วงเข้าโรงพยาบาลรอบสุดท้าย ผมเลยอาสาดูแลเต็มเวลา หลังจากแกเสียไป ก็มีประเด็นเรื่องสมบัติซึ่งญาติพี่น้องที่ไม่เคยเหลียวแลกลับมาไถ่ถามถึงมรดก ประกันชีวิต เงินชดเชย บลาๆๆ ฉะนั้น หลานม่าจึงกระแทกอารมณ์ผมเต็มๆ

ระหว่างดู พยายามกลั้นแล้ว แต่ก็กลั้นไม่ไหว น้ำตาไหลมาเป็นระยะ โดยเฉพาะช่วงครึ่งหลังของหนัง

ยอมรับว่าหลานม่าเป็นหนังเรื่องแรกในรอบไม่รู้กี่ปีที่ทำน้ำตาไหลพรากขนาดนี้ (อาจเคยมีซึ้งน้ำตาซึม แต่ไม่เคยอินขนาดนี้)

ดีจัดสำหรับคนมีประสบการณ์ความวุ่นวายในครอบครัวใหญ่

ไม่อินเลยแต่ร้องง

ผมมีโม้เม้นแบบช่วงตอนจบกับย่าผมนะแต่ก็ยังไม่อิน มันคนละบริบทกันมั้ง แต่น้ำตาซึม

ซึมๆครับ

ส่วนตัวคิดว่า น่าจะทำให้กระชากอารมณ์ได้ดีกว่านี้

ส่วนตัวผมอินอยู่นะ สภาพแวดล้อมในครอบครัวมันคล้ายๆกัน หนังมันไม่มีมาแบบหวือหวาหรือหมักฮุคเปรี้ยงให้เราน๊อค
แต่หนังมันค่อยๆแย่บเราไปเรื่อย ๆ เล่นกับความรู้สึกทีละเล็กทีละน้อย แต่ละโมเม้นก็ไม่ได้หวือหวาอะไร แต่พอเราดูแล้วรู้สึกสัมผัสได้ มันใกล้ตัวไรงี้

ที่ชอบๆมีหลายฉากเลยเช่น น้องมุ่นถ่ายโอนลี่แฟน ถุยยยยยย เช่นฉากที่เอ็มตั้งใจโรยดอกไม้ท้ายเรื่อง ให้ไม่ดีเพราะม่าบอกว่าถ้าโรยไม่ดี จะมาหลอกเอ็ม ผมก็ตีความไปว่าเอ็มมันตั้งใจ โรย แล้วในหนังก็เป็นแบบลมพัดมาเหมือนม่ามาหาไรงี้ สรุปชอบครับ น้ำตาซึมๆ ไม่ได้ไหลพราก

555 เอาจริงๆ ท่าน แค่นี้ ผมในฐานะคนมีประสบการณ์ดูแลคนใกล้ตายแบบนี้ ก็ร้องหนักแล้วครับ

ไม่ร้องเลยแต่อิน ผมครอบครัวคนไทยไม่มีเชื้อจีน แต่ก็มีเหตุการณ์แบบนี้ แบบแย่งสมบัติแม่ เป็นแม่ ผม-น้า-ลุง สุดท้ายต้องมาทะเลาะกันตอนแก่ไม่น่าเลย

ผมก็อินนะ ตอนเด็กๆ อาม่าก็เดินจูงมือไป รร. เหมือนกัน ทำให้เห็น flashback

ยังไม่กล้าดูกลัวร้อง

บทรวมดีนะ แต่ปลีกย่อยเหมือนไม่สุดยังไงไม่รู้

80-90 % โคตรตรงครับ

ของผมพ่อแม่ทำงาน อยู่กับม่า ตั้งแต่เด็ก (เอาจริงๆ ม่าเป็นพี่สาวแม่แหละ แต่อายุห่างกับแม่เกือบ 40 ปี)

ม่ามีลูกสองคน ลูกชายคนโต ลูกสาวคนเล็ก (แต่แก่กว่าผม 20+ ทั้งคู่)

ลูกชาย ไม่เอาเห้ ไรเลย

ตั้งแต่เด็ก โดดเรียน ติดยา พนัน ขโมยของ ฯลฯ

ม่า ต้องเอาเงินไปประกัน ช่วยออกมาตลอด

โตมาแม่มไปแต่งงาน อยู่ตจว ทำงานแล้วยังไปขโมยของเค้า

แต่ม่า ก็เอาเงิน โอนไปช่วยตลอด โดยให้ผ่านผมไปช่วยโอน

ลูกสาว ทำงานดี ไม่มีสะมี เก็บเงินอย่างเดียว งกจัด

ส่งเงินให้ม่าน้อยนิด เพราะกลัวเอาไปให้พี่ชาย เสียดายเงิน

ไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อนเป็นว่าเล่น

ป้าๆบอก พาแม่มึม ไปบ้าง

ตอบกลับมาว่า เสียเวลา เดินก็ไม่ค่อยแข็ง จะพาไปทำไม แก่ก็แก่

======

ส่วนผม คนกลาง แต่ม่าเลี้ยงมา เห็นแล้วแม่มโคตรเศร้า

พอเริ่มทำงาน เก็บเงิน พาม่าขึ้นเครื่องบิน ไปเที่ยว ไปเยี่ยมลูกชายแก

เห็นแกน้ำตาไหล ผมนี่ดีใจ ที่เอาว่ะ อย่างน้อยก็ตอบแทนได้สักหน่อยก็ดี

สุดท้าย ม่าเป็นมะเร็ง เหมือนในเรื่อง

ลูกสาว เหมือนสำนึก มาติดแอร์ให้ที่บ้านม่า พาม่าไปเที่ยว

แต่….แกไม่มีแรงละ แกเป็นมะเร็ง ไม่อยากออกไปไหน

นอนอยู่บ้านตลอด กินไรก็ไม่ค่อยได้ ผอมอย่างไว

สุดท้าย ลูกสาวมาเสียใจ

ส่วนลูกชายใน ปจบ. หายจากสารบบไป น่าจะเลิกเมียแล้ว

ก็ตามแต่ทางแต่ละคน

ตอนอยู่ในโรงหนังนี่ร้องจนแสบตาไปหมด5555

นี่แหละ ผมถึงตั้งมู้นี่ อยากรู้ว่าชายแท้ที่เอาบอลบังนมอย่าง SS ร้องกันแค่ไหน

ผมเสียอาม่าไปตอนอายุประมาณ ป.3 ป.4 มั๊ง

แกหลับไปเฉย ๆ แล้วขายโจ๊กเหมือนกันอีก

ผมก็ไม่กล้าดูเลยกลัวน้ำตาแตก ขนาดจำไม่ค่อยได้แต่รู้ว่าอาม่าแกรักผมโคตรๆ จากคำบอกเล่าของพวกญาติ ๆ

แกจากไปไวเพราะสูบบุหรี่จัดมาก ใช้ผมไปซื้อกรุงทองหรือสามมิตรนี่ละวันละ2ซอง แต่ดีว่าแกไปแบบไม่ทรมานคือนอนหลับละไหลไปเลยในช่วงกินเจ

มันไม่เหมือนหนังอะ เหมือนสารคดีเกาะติดชีวิตครอบครัวม่า