ถ้าซ้อมแบบไร้วินัย หลังแข่งไปถ่ายรูป ยิ้มแย้มก็สมควรโกรธ แต่ถ้าซ้อมหนักทุ่มเทเต็มร้อย แข่งจบเศร้าผิดหวังในตัวเองแล้วค่อยไปถ่ายรูป โค้ชเชคงไม่รู้สึกแบบนั้น

Mind set แบบผู้ชนะสำคัญ คนที่หวังจะเป็นที่ 1 จะซ้อมหนัก มีวินัยการกิน นอน พอทำทุกอย่างเกินร้อย เมื่อแพ้ย่อมผิดหวังมาก คงไม่มีอารมย์ไปยิ้มแย้มถ่ายรูปเมื่อแข่งเสร็จ

วอลเลบอลนี้ ไม่รู้ว่าตั้งใจแข่งไหมถ้าเจอที่แข็งกว่าเพราะปีๆหนึ่ง ส่วนมากเจอแต่ระดับโลก แต่โค๊ชเรานี้ต้องเปลี่ยนสุดๆละ ยิ่งนัดเจอเวียดนามนี้ ชนะ 3-2 เซต อันนี้ไม่ได้แล้วนะ ส่วนบอลไทยก็อย่างที่รู้ๆกันอยู่ ต่อให้ด่าได้แต่ทางผู้ใหญ่เค้าก็ยังไม่ทำอะไรหรอก

ต้องมองหลายๆมุม มองถึงเจตนาที่โค้ชเชสื่อ สิ่งที่โค้ชเชเค้าน่าจะเห็นมาด้วยตัวเอง อันนี้ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้อยู่แล้ว

ส่วนเรื่องวอลเล่ย์ โค้ชเชไม่ได้พูดถึง คนเอามาเชื่อมโยงกันเอง ซึ่งความจริงมันอาจเป็นคนละบริบทก็ได้

ส่วนนึงนะ เรื่องถ่ายรูปเรื่องเต้นอะไรพวกนี้ ส่วนนึงมันเป็นช่องทางสร้างรายได้ให้กับตัวเอง โดยเฉพาะกีฬาที่รายได้ไม่ได้เยอะ ถึงบางทีมันจะทำให้ดูไม่เอาจริงเอาจังก็เถอะ

ส่วนตัวผมว่าถ้านักกีฬาซ้อมเต็มที่ ลงไปแข่งแล้วเต็มที่ ใส่สุด จบแล้วก็จบไปครับ แต่ละคนมีวิธีการผ่อนคลายหรือลืมความผิดหวังต่างกันไป บางคนอยากเก็บตัวเงียบคนเดียว บางคนออกไปเจอผู้คนให้ลืมเรื่องที่แพ้ ไม่ใช่ว่าคนที่ยิ้มได้ ไม่รู้สึกนะ เค้าแค่เก็บไว้ในใจ ผมว่ามันแล้วแต่ตัวบุคคลเรื่องการแสดงออกมากกว่า

เรื่องมารยาทก็ว่ากันไป แต่เรื่องแพ้แล้ว ใช้ชีวิตปกติไม่ได้ ก็ไม่ต้องเล่นมันละกีฬา
ไม่มีใครอยากจะแพ้ในการแข่งขันหรอก ทุกคนเสียใจกันหมดแหละ

ผมว่านะ วิว กุลวุฒิ เมย์ รัชนก โดนโค้ชถ่วงไว้ด้วยนะ เท่าที่ผมตามดูแบดมินตันมานาน ผมกล้าบอกเลยว่า เมย์ กับ วิว นี่โคตรของพรสวรรค์แบด อย่างโค้ชเป้ ที่คุมเมย์ข้างสนามนี่ ผมดูแล้วผลงานแกค่อนข้างล้มเหลวเลย ส่วเวลาแกคุมวิว แกเหมือนพี่ชายสอนน้องชาย ออกแนวจิตวิทยามากกว่าโค้ชด้วยซ้ำ ถ้าเก่งจริงๆ ผมว่าแมทช์ชิงทองโอลิมปิก ควรแก้เกมให้วิวได้บ้างแล้ว ไม่น่าโดนนำขาดแพ้ยุ่ยขนาดนั้น

ดูอิตาลี โค้ชมีปัญหา เปลี่ยนเลย นักกีฬาขนาดระดับซุปตาร์ ดูอย่างลิป อายุ 37 พุ่งอย่างกับอายุ 20 หันมาดูเรารีแอคอย่างช้า ชาติอื่นมันดูจริงจัง

ผมว่ามันแล้วแต่มุมมองคนนะ แล้วแต่คนชอบไม่ชอบด้วย

อย่างคลิปโค้ชน้องวิวที่เป็นไรวัลที่พูดกับนักกีฬาว่าแพ้ชนะไม่เป็นไร มาเอาความรู้จากเค้า เค้าคือสุดยอด อะไรพวกนั้น ในมุมมองผม(ส่วนตัวมากๆ) ถ้าผมเป็นนักกีฬาผมไม่ได้รู้สึกดีขึ้น พูดหลังจบ มาปลอบผมก็ได้ แต่นี่นัดชิง กำลังแข่งอยู่ด้วย ผมยังไม่ได้แพ้ ผมอยากได้ความเชื่อว่าผมสู้ได้ สู้เต็มที่ เอาชนะให้ได้ 55555 ผมไม่รู้นะ แต่มันนัดชิงแล้ว มาพูดแบบแพ้ไม่เป็นไร เค้าเหนือกว่าอยู่แล้วพวกนี้ผมว่ามันแปลกๆๆ

ย้ำนะครับว่าส่วนตัว แต่ผมก็เข้าใจมุมมองคลายความกดดัน

เปนมุมมองที่ดีคับ

โค๊ชเป้ ตอนนี้คนอวยยับๆ ออกรายการโน้นนี้

แต่ถ้าวิวหรือเมย์เจอโค๊ชโหดๆ ผลงานจะกลับตละปลัดป่าวนะ
ยิ่งวิวดูเปนสายชิว

นักว่ายน้ำออกจากแค้มป์ไปถ่ายรุปกับแฟนนักว่ายน้ำด้วยกันที่หอไอเฟล ลงรูปในเฟส สมาคมจับได้เรียกมาสอบ ฝ่ายชายสำนึกผิดชอโทษ ฝ่ายหญิงไม่สำนึกไปด่า เลยโดนไล่ออกจากแค้มป์

สมาคมให้เหตุผลว่าคุณมาแข่งที่นี่ด้วยภาษีประชาชนในประเทศ ไม่ใช่เงินส่วนตัวมาเที่ยวแบบนี้ไม่ได้

ประเทศเรามันชิลครับ นักกีฬาหลายประเทศเค้ามองว่านี่คือโอกาสที่จะทำให้ชีวิตเค้าดีขึ้น เค้าเลยทุ่มทุกอย่างตั้งใจทุกอย่างเพื่อชัยชนะและความสำเร็จ

นักปิงปองจีนบางคนผมไปอ่านประวัติ มาจากหมู่บ้านไกลโพ้น จากบ้านจากพ่อแม่มาเพื่อมาทำให้ชีวิตของตัวเองและครอบครัวดีขึ้น ชีวิตมันโคตรจะบีบคั้น

ส่วนต้วผมเหนด้วยกับโค้ชเชครับ อยากไปเที่ยวกลับมาเมืองไทย แล้วเอาเงินรางวัลบินกลับไปเที่ยวอันนั้นตามสบายเลยครับ


นึกถึงข้าราชการไทยไปดูงานต่างประเทศ 3 วัน เที่ยว 7 วัน ไม่ได้อะไรกลับมาสักอย่าง

ผมว่าถ่ายรูป จริงๆแล้วมันไม่ได้ผิดหรอก น่าจะต้องมีบริบทด้วย
ผมเดาเอานะ แบบว่าถ้าตัวเองไม่เก่ง ฟอร์มไม่ดี แพ้ไว ก็ควรมานั่งดูคนเก่งๆ หาข้อมูลเอามาพัฒนาตัวเอง แล้วจบแล้วมีเวลาค่อยไปถ่ายรูปผมว่าโค้ชแกไม่ว่าหรอก

แต่ไม่ใช่มาแข่งแป้บเดียวแพ้แบบห่วยๆ แล้วก็ไปลั้นลา เมคแต่เฟรน์ชิพ คู่ต่อสู้ในรุ่นคนเก่งๆในรุ่นไม่ไปดู

มันเป็นเรื่อง mentality อ่ะ

ผมว่าแข่งจบ จะยิ้มแย้ม จะยินดีกับผู้ชนะ อะไรก็ไมได้เสียหาย

มันอยู่ที่ว่ากลับไปแล้วจะเอาความผิดหวัง ไปเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นได้ขนาดไหน

mentality มันไม่ได้มีแบบเดียว

เคสเมย์ รัชนกก่อน โค๊ชเป้ไม่เคยมี ปสก โค๊ช นกฬ ที่ประสบความสำเร็จแล้ว แนวคิดตอนนั้นคือต้องมีสมาธิ มุ่งมั่นตลอด คือตึงอย่างเดียว เมย์ก็เป็นมนุษย์อ่ะนะ จิตใจมันไม่ 100% ตลอดเวลาอยู่แล้ว โค๊ชเป้เขายอมรับว่าจัดการไม่ดีกับเมย์ในเรื่องนี้ (เขาบอก ปสก เรื่อง นกฬ ระดับ top ยังไม่มี ความหมายคือไปจุดที่สูงเกือบสุดสำหรับแบตแล้ว (แชมป์โลก)) คิดว่าแชมป์แล้วมุ่งมั่นต่ออะไรประมาณนี้ครับ
ส่วนวิว ถ้าดูสดก็รู้ ยังไงก็สู้ไม่ได้ แก้ยังไงก็ไม่ชนะ คู่แข่งร่างทอง ก่อนหน้านี้เราชอบให้คู่ต่อสู้มาหน้าเน็ต แล้วหาจังหวะทำคะแนน อาจจะตบคม ๆ ไม่ให้รับได้ แต่เดนมาร์กนี่เราหยอดปุ๊บเขายกไกลให้เราตบเลย ยังไงเขาก็รับได้ ตัวแม่มยาวขนาดนั้น เราแพ้แบบไม่ได้เสียเองเยอะเลยนะ แต่โดนเขาบุกจนได้แต้ม

นักวอลเล่ย์บอลเรานี่เเหละตัวอย่างที่ดีเลยของความยังไงก็ได้ ชนะก็ดีไป เเพ้ก็ชิลๆ ตบมือให้กันเเปะๆ เอาใหม่ๆต้องเอาใหม่อีกกี่รอบกันอะถึงจะมาโอลิมปิคเหมือนคนอื่นได้ ง่ายๆเลยไม่ได้ไปเเปลว่าดีไม่พอไง ขาดจิตวิญญาณผู้ชนะเเบบรุนเเรง ตีเสีย ปล่อยบอลตกพวกยังยิ้มให้กันได้นี่ยอมใจเลย นึกสภาพฟุตบอลก็ได้ไอ้เเรชไม่วิ่งไล่บอล วิ่งเหยาะๆบรูโน่เเม่มหันมาด่าเลย มันต้องมีการด่ากันบ้างเพื่อให้มันพัฒนา มันต้องมีเเบบนั้นบ้างไม่ใช่ยังไงก้ได้ให้อภัยกันทั้งทีมไม่งั้นชาตินี้มันก็ได้เเค่นี้เเหละ ก็ให้อภัยกันไปเรื่อยๆจนเคยชินกับความพ่ายเเพ้อะเเหละ ตอนนี้เเทนที่จะขึ้นไปสู้กับทีมหัวเเถว ดันถอยมาสูสีกับเวียตนามติ่งก็อวยกันฉ่ำจนตัวจะลอยกันหมดเเล้วมั้ง

เมย์ขึ้นมาแรกๆ มีโค้ชเซี๊ยะคุมคับ แทคติกดีกว่าโค้ชเป้เยอะ แฟนแบดยังอยากให้แค่มาคุมเมย์แทนโค้ชเป้ตลอด แต่เหมือนแกไปทำงานตำแหน่งอื่นในบ้านทองหยอดแล้วมั้ง
แล้วเหมือนความเห็นด้านบนแหละ วิวยังไม่ทันแพ้ โค้ชมาบอกเหมือนให้ยอมรับชะตากรรมแล้ว ไม่ได้พยายามแก้เกมอะไรเลย ผมว่ามันต้องสู้ พยายามแก้เกมจนจบแมทช์มากกว่าจะมาปลอบใจกันทั้งที่การแข่งยังไม่จบ