ก่อนรายการนี้จะเกิดขึ้น ช่วงนั้นเป็นยุคโครตมืดสำหรับฟุตบอลไทยของยุควรวีร์ ไม่มีอะไรข่าวดีเลยฟุตบอลไทยตอนนั้น ผมตอนนั้นแค่ตามผ่านๆแบบ ทำไมบอลประเทศของกูแม่งไม่มีข่าวดีอะไรเลยวะ ตั้งแต่เกิด ไม่รู้คำว่า จ้าวอาเซียนคืออะไร แต่รู้แค่ว่าเราเก่งอันดับ 1 ของอาเซียน ตามสื่อประโคม ผมก็เชื่อด้วยนะว่า เราคืออันดับ 1 ของอาเซียนมาตลอด ตอนนั้นสิ่งที่ดีฟุตบอลไทยคือ ไทยลีก ฤดูกาลนั้น ชลบุรี บุรีรัมย์ เมืองทอง ชูโรงเรื่องแฟนบอลเข้ามาชมในสนาม โดยเฉพาะเมืองทองมีนักเตะทีมชาติเต็มไปหมด ตอนนั้นคู่ชิงดีชิงเด่น เมืองทองยังเป็นชลบุรี ด้วยละ ฤดูกาลนั้น เมืองทองได้แชมป์ไร้พ่าย

บางคนอาจจะคิดว่า เห้ยบอลภูมิภาค กระจอกแบบนี้จะไปใส่ใจทำไม แต่ตอนนั้นกับหลังได้แชมป์ปี 2014 ฟุตบอลไทยตอนนั้นแม่งสถานการณ์ต่างกันเยอะ ยุคนั้นบอลทีมชาติโครตตกต่ำ เข้าขั้นมืดสุดๆ ไม่รู้จะเกาะกระแสรายการนั้นกู้ศรัทธาชาวไทย ผมก็เฝ้ามองผ่านๆ ได้ไอรายการนี้ละ ทำให้ผมมีความสุขฟุตบอลชาติตัวเองครั้งแรกเลย รอบแบ่งกลุ่มก็ผลงานดีมากนะ พอเข้ารอบไปเสมอมาเลเซอร์รอบแรกนี้สิ ฝ่ากองเชียร์มาเลเซีย ฝ่าเลเซอร์ที่ยิงใส่นักเตะไทยจนไล่ตีเสมอได้ ความหวังจากที่ฟุตบอลไทยอย่างมืดมาสว่างแล้ว ตอนนั้นผมแบบว่า มึงเจอที่บ้านกูแน่ มึงไม่มีทางเข้ารอบแน่นอนถ้าเล่นได้แบบหลังขึ้นนำไทยไปแล้วจนโดนตีเสมอ สรุปเราก็ชนะไปนิ่มๆ 2-0

นัดชิงเกมส์แรกพิษกรรมการด้วยละเวลาใครเจอสิงคโปร์ตอนนั้น ปี 2007 ก็โดนไปรอบหนึ่งละ ฉายาสิงคโปร์ตอนนั้นคือ โปรโตกได้เพราะกรรมการนี้ละ ตัดสินแปลกๆเลยแพ้ไป รวมทั้งภาณุพงศ์เจ็บไว ทำให้แนวรับมีปัญหา จบเกส์นั้น เราแพ้ไป 1-3 ไม่ได้ทำให้ความหวังผมหายนะ ความเชื่อว่า กูเชื่อว่าชาติของกูได้แชมป์รอบ 10 ปีแล้ววะ ต้องจบนี้ต่อไป นัดที่ 2 บุกเต็มที่ ไม่คม อารมณ์ผมตอนนั้นมีสุดๆอะ ความหวังมาเต็ม ตอนกีรติโหม่งแม่งแบบโครตพ่อโครตแม่ดีใจเลยตอนนั้น กับฟุตบอลภูมิภาค บอกกับตัวเองว่าเหลืออีกลูกเดียวเว้ยเราก็แชมป์ละ จากนั้นก็จบ เราไม่คมทำประตูเพิ่มไม่ได้ เราแพ้ไป 2-3 ถึงจะชนะ 1-0 ไม่เพียงพอต่อแชมป์ ขาดอีกประตูเดียว

พอจบเกมส์ทำเอาผมร้องไห้เลย แบบก็หวังเต็มที่อะ นักฟุตบอลเราก็ทำเต็มที่แล้ว ก็อยากเห็นประเทศของเราได้แชมป์ อยากขึ้นไปให้ฟุตบอลชาติของเรามีชีวิตชีวาสักที ร้องไห้กับบอลถ้วยภูมิภาคกระจอกอันนี้ จากที่เราตกต่ำมานาน ยุคมืดมาหลายปี พอมีความหวัง ไร้แชมป์มา 10 ปี

ตอนนั้นอยู่ร้านเหล้า กีรติอุสโหม่งปะ 5555

ผมอยู่ในสนามวันนั้น
ตอนเดินออกจากสนามแม่มเหมือนคนอกหัก โครตนอย
แต่พอมาเทียบกับวันที่ชนะสิงคโปร์ 3-1 ล่าสุด
ล่าสุดนี่ผมนอยหนักกว่าเยอะ เหมือนคนโดนเมียทิ้งอะ

สิงคโปร์มีแต่ชื่อยุโรป จำได้ตัวเดียว ดูริช

ไปเยือน แพ้1-3 ลูกแรกโดนโคตรง่าย ลูกสอง ยิ่งโดนง่าย เหมือนไม่มีมือประตูเฝ้า
เกมในบ้าน เทพเกียรติอุส ตัวสำรอง ลงมายิง ชนะในบ้าน1-0
ตอนนั้น อุ้มพึ่งติดทีมชาติชุดใหญ่ พอจบเกมร้องไห้เลย

จากวันนั้นถึงวันนี้

ไทยกับสิงคโปร ผลงานสวนทางกันเลย


ไทยลีคเพิ่งตั้งไข่
เอสลีคเริ่มซบเซา


ตอนนี้ไทยเริ่มทิ้งห่างสิงคโปรไปละ เพราะรากฐานเราแข็งกว่าสิงโปรแล้วตอนนี้ (เทียบมาตรฐานเกรดในอาเซียนด้วยกันนะ)


แต่พอเอารากฐานไปเทียบกับระดับเอเชีย อย่างเกาหลี ญี่ปุ่น นี่ยังห่างไกลจริงๆ

นั่งชั้นบนสุดเลย...เสียดาย ตอนโดนยิงยังคุยกับเพื่อนไม่ทันดู อยู่ๆ สนามเงียบกริบ

จริงท่าน บรรยากาศหลังเกมนัดที่แพ้จีนคัดบอลโลก 1-2 กับนัดชนะสิงคโปร์ 3-1 สภาพแต่ละคนเหมือนคนโดนเมียทิ้งและโดนไล่ออกจากบ้านอะ เดินหงอยกันทุกคน รวมถึงผมกับเพื่อนๆด้วย

.

นั้นนั้นไม่น่าแพ้3-1 กรรมการก็แปลกๆ

ดูอยู่ในสนาม ยังคิดว่า น่าจะชนะ 2-0 เลย

ชนะได้แค่ลูกเดียว

เอาจริงๆถ้าไม่อคติผลงานบังยี รายการใหญ่ๆระดับเอเชียก็ไม่แย่ (ถ้าเทียบกับยุคนี้) คัดบอลโลกก็เข้าถึงรอบ 3 ได้ทุกครั้ง มีครั้งนึงทะลุถึงรอบ 4 ด้วยซ้ำ (ปัจจุบันแค่รอบ 2 เราก็ตกรอบเรียบร้อย) , เอเชี่ยนคัพ เคยได้อันดับ 10 , เอเชี่ยนเกมส์ เคยได้อันดับ 4 ดีไหมไม่รู้ แต่นายกที่มาต่ออีก 2 คน ยังไม่มีใครทำอันดับเท่าบังยีได้ แต่พอดีคนไทยดันไปให้ความสำคัญกับถ้วยน้ำจิ้มอย่าง AFF กันมากกว่ารายการเอเชีย พอสมัยบังยีทำตกรอบ ว่าวแชมป์ AFF ขึ้นมา ยุคบังยีเลยกลายเป็นยุคมืดไปทันที แต่ปัจจุบันก็เห็นบอลไทยได้แชมป์ AFF มา 2 สมัยติดแล้ว ผมก็ไม่เห็นบอลไทยจะสว่างตรงไหน เผลอๆผมว่าซบเซากว่าสมัยบังยีอีกมั้ง อันนี้วัดจากตัวเอง สมัยบังยีทีมชาติเตะทีสาวๆในเฟซโพสต์รูปในสนามบอลเชียร์บอลไทยกันตลอด แต่เดี๋ยวนี้เงียบกริบๆไม่มีสาวโพสต์ถึงบอลไทยสักคนแล้ว

สมัยบังยีเป็นผู้นำ ไทยไม่เคยไปไกลกว่ารอบแบ่งกลุ่มเอเชียนคัพครับ บางปีไม่ไปถึงรอบสุดท้ายด้วยซ้ำ ที่เห็นเข้ารอบเอเชียนคัพติดกันสองหนคือสมัยสมยศเป็นผู้นำ
แต่รอบคัดเลือกบอลโลก 2018 ที่ซิโก้คุมทีม เคยไปไกลถึงรอบสามจริง เทียบเท่ากับรอบคัดเลือกปี 2002

ปัญหาไม่ใช่ AFF Cup แต่เป็นเรื่องอันดับที่ร่วงกราวมาเรื่อยๆ จากการละเลยอุ่นเครื่องตามฟีฟ่าเดย์ในขณะนั้นมานาน ภาพลักษณ์นักบอลก็ตกต่ำ

ถ้าจะบอกว่าบังยีทำผลงานดี ก็มาดีช่วงท้าย ๆ ของเจ้าตัว ตรงกับที่ซิโก้คุมพอดี กับการปั้นลีกอาชีพให้เป็นเรื่องเป็นราว (รวม โปรวินเชียนลีก กับไทยแลนด์พรีเมียร์ลีกเข้าด้วยกัน) มากกว่า