แชร์ประสบการณ์ อาหวัง กันครับ
พอดีวันนี้ นัดเพื่อนเก่าสมัยมัธยมกินข้าวกัน เพิ่งกลับมา
คุยกันไปมา ก็นึกถึงประสบการณ์สมัยวัยรุ่น ม ปลาย
จะเรียกว่า อาหวัง ก็ไม่ผิดนักแหละ
ผม แอบชอบรุ่นน้องคนนึง น้องเค้าก็เป็นคนน่ารัก เรียกได้ว่า top5 รุ่นเค้าเลย
ส่วนผมก็ไอ้ตี๋หน้าตาธรรมดา แต่มีดีหน่อยเรียนพอได้ เล่นกีฬาได้นิดหน่อย
ก็ตามจีบน้องอยู่นาน 2-3 เดือน (สมัย ม ปลาย สำหรับผม เดือนนึงก็นานละ)
น้องเค้าก็เหมือนให้ความหวังนะ แบบว่า ให้ไปส่งที่เรียนพิเศษมั่ง พาไปซื้อของทำงานกลุ่มมั่ง
แต่พอนัดไปเดท แบบดูหนัง กินข้าว น้องเค้าจะติดธุระตลอด ประมาณว่า ไปกับที่บ้านบ้าง ฯลฯ
ผมก็ได้แต่หวังเรื่อยมา ผ่านไปเทอมนึง ปิดเทอม ก็ไม่ได้คุยกัน สมัยนั้นมีแค่โทรศัพท์บ้าน
จะไปหาที่บ้านก็ไม่กล้า โทรไปก็เจอพ่อรับมั่ง แม่รับมั่ง สุดท้ายเลยตัดใจละ
จนเปิดเทอมมาน้องเค้าก็มีแฟน ผมก็เฮิร์ตมากช่วงนั้น แต่ก็ผ่านมาได้
มองย้อนกลับไปก็ตลกดี เป็น ปสก ชีวิต ได้ตกตะกอนความคิดว่า
เออนะ คนไม่ใช่ ทำยังไง มันก็ไม่ใช่ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ไม่มีจริง มีแต่เค้าจะรำคาญ