นึกๆ ดูค่าเช่าบ้านเดือนนึงมันพอ ๆ กับค่างวดเลยอ่ะ
ค่างวดมันผูกมัดเราไป 20 - 30 ปี แต่ถ้าเช่าเอา เราจะออกเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ต้องมารอขายบ้านเอาไปโปะแบงก์ เพื่อซื้อใหม่

เพราะไม่มีตังค์ซื้อ

ถ้าไม่มีห่วง ไม่มีแม่ อยู่ตัวคนเดียว

ก็คงไม่ซื้ออสังหาอะไรเลย ไม่อยากมีลูกด้วย

เช่าเอา พอแก่ตัว ก็ใช้เงินที่หามา แล้วก็ตายไป สบายใจ

คนรุ่นใหม่ส่วนใหญ่มีบ้านพ่อแม่อยู่แล้ว
การมีบ้านเลยไม่ได้ถูกมองว่าเป็นความจำเป็นในชีวิต

อายุยังน้อย งานการยังไม่เข้าที่ ไม่รู้บ.มันจะเลออฟเมื่อไร หรือเราจะออกเมื่อไร
ออกไปขายเสื้อ ทำ youtube หรือไรก็ยังไม่แน่ใจ ก็เช่าไปก่อน

แต่ถ้าไปถามคนอายุ 30-35+ ก็จะเริ่มซื้อกันหมดแล้ว เพราะทุกอย่างเริ่มลงตัว งานดี เงินดี มีลูก

ทำงานอยู่ที่เดียวแล้วจะมีบ้านยากมากครับ รายได้ไม่ขยับ ต้องเปลี่ยนงาน บางทีงานดีดีก็ต้องไปไกล

ถ้ามีบ้านที่ตอนแก่จะได้แน่ๆเป็นมรดก การเช่ามันก็ไม่ได้แย่จริงๆครับ

มันสะดวกกว่า ภาระน้อยกว่า ย้ายง่ายกว่า ไม่ต้องทนเพื่อนบ้านแย่ๆ

การเริ่มมีบ้านเหมือนโดนโซ่ล่ามชีวิตไว้ด้วย โอกาสและความกล้าเสี่ยงที่จะเริ่มอะไรใหม่ๆในชีวิตจะหายไปพอสมควรเลย

แนวคิดนี้สำหรับบางคนมันไม่ใช่ข้ออ้างนะ และที่จริงมันก็มีข้อดี
คือเราจะได้อยู่บ้านที่มันอยู่ในสภาพที่ค่อนข้างใหม่อยู่ตลอด
เจอบ้านไม่ดี เพื่อนบ้านไม่ดีก็อยู่แค่หมดตามสัญญาหรือยอมเสียค่ามัดจำไป แล้วหาที่ใหม่

ดอกเบี้ยตอนซื้อ ภาษีตอนอยู่ที่ยิบย่อยเปลี่ยนทุกปีตอนนี้ ค่าบำรุงรักษาระยะยาว บ้านยิ่งเก่ายิ่งค่าซ่อมสูง

เรื่องการวื้อบ้านมันเป็นเรื่องของ ปัจเจค บุคคลล้วนๆเลย ขึ้นอยู่กับคนนั้นเท่านั้น
บ้าน 3 ล้าน ผ่อน 30 ปี หมด รวมเป็น 5 ล้าน ผมว่ามันธรรมดามากๆเลย เพราะค่าเงินมันเฟ้อขึ้นทุกวัน
แค่ผ่อนให้ดอกเบี้ยไม่เกิน 3% ต่อไป ถือว่าโอเค
ผ่อนหมดทำ reverse mortgage ได้ด้วย

จากมุมตัวเอง ผมมองว่าบ้านมันคือที่ๆ เราอยู่จนตัวตายอะ
ฉะนั้น ภาพมองของชีวิตมันควรชัดเจนว่าเราอยากดีไซด์ตลอดช่วงชีวิตเราเป็นแบบไหน

ก่อนหน้าภาพผมมันไม่ชัดเจน ก็เช่าอยู่ไปก่อน แทนที่จะเอาเงินเสียดอกแพงๆ ให้ธนาคาร สู้เอามาเก็บต่อยอดทำนู้นทพนี้ดีกว่า

ไว้ภาพมันชัดเจนว่า หลักแหล่งเราคือที่ไหน อยากดีไซด์ชีวิตยังไงค่อยเริ่มลงหลักปักฐาน

ตอนนี้ภาพผมมันเริ่มชัดละ ตอนนี้กำลังเก็บเงินอีกหน่อยไปซื้อที่แถวๆ จังหวัดหนึ่ง ทำบ้านแต่พอดี
เน้นพื้นที่เยอะๆ ทำกิจกรรม งานอดิเรก ทำงานส่วนตัวพวกงานคราฟต่างๆ

พอมาคำนวนแล้ว ต้นทุนชีวิตลดลงไปเยอะเลย ไม่เหนื่อยเกินไป แถมไม่เครียดด้วย
จากที่ 3 ปีก่อนกำลังจะซื้อบ้านเกือบ 5 ล้าน ยังรวมดอกเบีัย
ถ้ารวมดอกรวมๆ น่าจะเกือบ 10 ล้าน เป็นบ้านเดี่ยว ที่พื้นที่ใช้สอยทำนู้นทำนนี้ได้นิดเดียว
มีดีแค่สวย ดีไซด์โมเดิร์น

yield 2.5%
หักค่านายหน้า ส่วนกลาง ค่าเสื่อมแล้ว
คงจะมีคนอยากซื้ออ่ะครับ

คาถาอสังหาคือ ซื้อถูก ค่าโสหุ้ยไม่แพงหรือไม่มี ขายแพง
ทุกวันนี้ ซื้อแพง ค่าใช้จ่ายสูง ขายเท่าทุนหรือขาดทุน

เพราะเดี๋ยวนี้หลายๆคนเค้าคำนวณแล้วครับว่าไม่ใช่มีบ้าน = จบ เพราะมันมีค่าบำรุงรักษาแฝงอยู่เป็นเงาตามตัว และมันควบคุมได้ยาก

แต่ถ้าเช่าเอาคือมันจะมีแค่ ค่าเช่า+ค่าน้ำ+ค่าไฟ ซึ่งมันคำนวณรายจ่ายต่อเดือนได้มากกว่า และเวลาบ้านมีปัญหานู่นนี่นั่นพังก็เรียกเจ้าของบ้านมาซ่อมให้ ไม่ต้องทำเอง เหมือนเช่ารถยนต์ระยะยาวที่ไม่ต้องมาจ่ายค่าบำรุงรักษาเองแบบนั้น

ไม่ใช่ว่าเช่าแล้วดีกว่าเลย แค่ไม่มีปัญญาจะซื้อกันครับ

สมมุติถ้าต้องเช่ารถใช้ตลอดชีวิตกับมีรถเป็นของตัวเอง คุณคิดว่าคนจะเลือกแบบไหน

แน่นอนผมมั่นใจแบบ 100 % ไม่มีใครจะอยากมาเช่ารถใช้ในชีวิตประจำวันแน่นอน ก็อยากมีเป็นของตัวเองทั้งนั้น

ที่ยกตัวอย่างมาเพราะรถราคาเรายังพอสามารถจับต้องได้ครับ แต่บ้านสมัยนี้ราคามันทะลุมิติไปไกลมาก

ใครมันจะไม่อยากมีบ้านหลังใหญ่ ๆ เป็นของตัวเองอะครับ

ถ้าตอนนี้ เช่าบ้าน น่าจะเป็นทางเลือกที่ดูคุ้มกว่า ซื้อบ้าน มั้งครับ

ด้วยราคา + ดอกเบี้ย ที่โคตรสูง รวมถึงระยะเวลาผ่อนที่ยาวนาน การเช่า น่าจะปลอดภัยกว่าการซื้ออยู่แล้ว

ส่วนแนวคิดว่า ค่าผ่อน พอๆกับค่าเช่า บ้านมันต้องมีซ่อมนะครับ ถ้าเช่าที่อยู่โทรมย้ายเปลี่ยนได้ แต่ซื้ออยู่เอง ปัจจัยเสี่ยงในอนาคตมีมากกว่านะ


บ้าน กับ รถ มันเทียบกันไม่ได้นะ รถ ผ่านไปสัก 10 ปี มีกี่คันขายได้เท่ากับราคาตอนซื้อมั่ง