พอดีวันนี้มีธุระไปคุยกับภรรยาเก่าที่บ้านเขา
คุยกันประเด็นต่าง ๆ ที่ยังคงค้างกันอยู อาทิ เรื่องบ้าน แล้วก็ทั่วไป
แต่ด้วยงานที่อยู่สายงานเดียวกันมีบางงานต้องดีลกันด้วย
ก็เลยพูดชวนคราว ๆ ประมาณว่ามีโอกาสไว้ไปกินข้าวกันนะ
กับทีมงานกลุ่มเขาและกลุ่มผม (รู้จักกันอยู่แล้วทั้งคู่นะครับ)
ภรรยาเก่าพูดมา “จะไปกินได้ไง สนิทกันหรอ ไม่ได้สนิทกันแล้ว”
ผมก็ได้แต่บอกเขาไป ”เลิกกันแล้วก็จริง แต่ก็เป็นเพื่อนร่วมงาน ที่มุ่งเน้นงานที่ดีกันได้“
ภรรยาเก่าว่า ” ไม่สนิทใจ ไปกินข้าวต้องมีความสุข“
ผมก็ได้แต่โอเค ๆ ตามสะดวกเขา

แต่แค่แอบเก็บมาคิดว่าคนเราต้องเกลียดกันขนาดไหนหรอเวลาเลิกกัน ?

แล้ววันนี้ไปคุยกันบอกตรง ๆ ครับ เหมือนโดนกดดันครับ ให้เอาตามเขาต้องการทุกสิ่ง
บวกกับมีพี่ชายเขา (และก็ญาติพี่น้อง) ที่แก่กว่าผม 1 ปี นั่งฟังอยู่ตลอด และคอยแทรก
เวลาคำตอบที่ผมตอบไม่ตามเป้าประสงค์บ้านเขา

แต่ถามว่า ต่อให้ไม่มีใครมานั่งกดดัน ผมก็ยอมภรรยาเก่าอยู่ดีครับ 555 TT
เขาจะต้องการอะไร ต้องการให้ผมออกไปจากจังหวัดที่พยายามย้ายมาอยู่กับเขาก็ตาม
ไม่อยากให้เขามีมลทินใด ๆ ขอให้เขามีความสุข ผมก็ดีใจ

ปล. แต่กับพี่เขานินิดหนึ่งครับ พี่ชายเขานิก็เลิกกับแฟนที่หมั่นกันแล้ว ฝ่าย ญ. ย้ายมาอยู่ด้วยกัน
สุดท้ายเลิกกันแถมเป็นวันเดียวกันกับที่ภรรยาผมขอหย่าด้วยนี่สิ ???

พิมพ์ไปบ่นไปขออภัยทุกท่านนะครับ
*** แก้หัวมู้นะครับ ***

ผมเคย ต้องเจอแฟ่นเก่า ที่แบบๆ สนามบิน พอมาเจอกัน ต่างคนเดินมาคนเดียวทั้งคู่

มันไม่มีอะไรอยากคุยเลยคับ ผมว่าเค้าก็เหมือนกัน ถามกันพอเป็นพิธีการ

เหมือนหนังสือ สอนภาษาไทย ภาษาอังกฤษเลย พวกคำพื้นฐาน

สวัสดี
สบายดีมั้ย
จะไปที่ไหน

OK ไปก่อนนะ โชคดีจ้า

ต่างคนต่างพูดได้แค่นี้

แต่มันก็มีแบบที่เลิกกันแล้วเราอยาก ยังอยากคุยกับเขาอยู่ก็มีนะ แล้วแต่ Case

ผมเคย ต้องเจอแฟ่นเก่า ที่แบบๆ สนามบิน พอมาเจอกัน ต่างคนเดินมาคนเดียวทั้งคู่

มันไม่มีอะไรอยากคุยเลยคับ ผมว่าเค้าก็เหมือนกัน ถามกันพอเป็นพิธีการ

เหมือนหนังสือ สอนภาษาไทย ภาษาอังกฤษเลย พวกคำพื้นฐาน

สวัสดี
สบายดีมั้ย
จะไปที่ไหน

OK ไปก่อนนะ โชคดีจ้า

ต่างคนต่างพูดได้แค่นี้

แต่มันก็มีแบบที่เลิกกันแล้วเราอยาก ยังอยากคุยกับเขาอยู่ก็มีนะ แล้วแต่ Case

เป็นเราที่อยากคีปความสัมพันธ์อยู่ฝั่งเดียว

ผมก็โดนเหมือนกัน
ของผมเลิกกันแบบไม่มีใครทำอะไรผิด แค่ฝ่าย ญ รู้สึกว่ามันไปต่อด้วยกันไม่ได้
ตอนเลิกฝ่าย ญ ก็ confirm แล้วว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด หรือทำให้เสียใจเลย
แต่พอเลิกกันแล้ว อย่าว่าแต่ร่วมโต๊ะกินข้าวเลย แม้ว่าหน้าก็ไม่มอง ไม่พูดไม่คุยใดๆทุกเรื่อง
ถ้าคนนอกดูคงนึกว่าโกรธเกลียดกันขั้นสุด
ที่ผมคิดก็มีอยู่สองอย่างละ
1 ผญ เย็นชาเกิน
2 เป็นเราเองที่ยังตัดใจไม่ได้

อ่านหัวมู้ว่าเบียดกันได้ขนาดไหน
เข้ามาถึงรู้ว่าเขียนเกลียดผิด นึกว่าเขียนเบียดผิด

รีบๆเคลียร์ประเด็นค้างคา(เงินทอง ทรัพย์สินต่างๆ ไม่ใช่ความรู้สึกนะ)แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่เหอะครับ เขาจะเกลียดจะอะไรก็ช่างมัน เรื่องความรู้สึกคือพอเหอะ เค้าไม่ต้อนรับท่านกันทั้งบ้านขนาดนี้

จากมู้เก่าๆท่าน ถึงกลับไปชีวิตก็ไม่ได้มีความสุขแบบเดิมแล้วล่ะ ทั้งอดีตเมียและครอบครัวเขามาถึงขั้นนี้แล้ว

เสียเวลาชีวิตเปล่าๆ ดูทรงท่านออกจากบ้านเขาไปวันนี้คงหัวเราะคิกคักนินทาท่านกันนั่นแล

ดีแล้วที่ออกจากนรกมาได้ ไอ้ความรักนี่มันก็แปลก รักมากเกลียดมาก

แฟนท่านก็คงกำลังหนีจากความรู้สึกนี้อยู่ อาจจะหาคนคุยแล้วก็ได้ เพื่อจะได้ไม่ซึม

ท่านก็ต้องใช้ความเด็ดขาด พอคือพอ จบคือจบ ดีกว่าจะไปนัดอะไรกัน มันไม่ประโยชน์หรอกผมก็เคยทำมาแล้ว สุดท้ายก็จบ

ในทางหนึ่ง ผมเข้าใจว่าอดีตภรรยาคุณต้องการให้คุณรู้สึกจริงๆครับ ว่าเลิกกันเด็ดขาด

อาจจะด้วยที่ผ่านมา อาจจะด้วยน้ำเสียง ท่าทาง หรือแม้แต่คำพูดของคุณ ที่ยังดูหวัง ยังดูคิดว่าจะกลับไปได้ ทางนั้นเลยต้องการแสดงให้ชัดเจนว่าพอเถอะ

ไม่ได้เกลียดอะไร แต่ก็ไม่ได้อยากให้มายุ่ง ทำนองนั้นอะครับ

เค้าไม่อยากยุ่งเราก็ไม่ต้องไปยุ่งครับ แค่นั้น

บางทีมันก็ไม่ได้ถึงกับเกลียดอะไรกันขนาดนั้นหรอก

แต่มันเลิกกันแล้วไง จบกันแล้วก็จบจบกันไป เรื่องงานก็อีกเรื่อง

ขอตอบจากประสบการณ์ของผมที่เคยทำแบบภรรยาของท่าน
ผมเองอาจจะไม่ถึงขั้นแต่งงานแบบท่าน แต่พอจะเข้าใจฟีลลิ่งอยู่ครับ

เป็นไปได้ว่าเค้าต้องแสดงท่าทีให้ชัดเจนว่าเลิกแล้วคือจบกันแล้วจริงๆ
แม้แต่เป็นเพื่อนกันก็ทำให้ไม่ได้ จนกว่าท่านจะมูฟออนจากเค้าได้จริงๆ
เพื่อให้ท่านสามารถลืมเค้าแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ครับ

รำคาญคนโง่ โง่ซ้ำโง่ซาก เค้าคิดกับเราเค้ามองเราแย่แบบนั้น อย่าทำตัวน่าสมเพซหรือเป็น loser ได้ป่ะ

ความคิดติดลบเกินไปไหมครับ
จขกทเขาก็ไม่ได้อ้อนวอนวิงวอนอะไรจะกลับไป ดูก็คิดได้และก็แค่จะลองดูว่ายังเป็นเพื่อนกับภรรยาเก่าได้ไหม ก็ไม่เห็นแปลก อันนี้ดูซ้ำเติมเกินไปมาก

ขออนุญาติ เกลียด หัวข้อโพส เจ้าของโพสได้มั้ยเอ่ย
ผมอ่านอยู่หลายรอบจนต้องเอาไปหาใน กูเกิ้ล นึกว่าศัพย์ใหม่
สรุป เกบีนด = เกลียด โถ่ๆ
นิสัยผม ถ้าพิมพ์ผิดมักแก้ให้ถูก หรืออันใหนอ่านไม่รู้เรื่องก็กลับมาเว้นช่องเว้นวรรค

กลับมาที่ประเด็น
สำหรับผม มันไม่มีอะไรจะต้องเกลียดนะ ผมเกลียดผมก็เป็นทุขเอง ปล่อยให้เขาจะเกลียดจะชังมันก็ใจเขา แยกทางกันไป ถ้าใช่เดี๋ยวก็กลับมาเจอกันใหม่ในเวลาที่เหมาะสมเอง

ผมไม่ได้เกลียดแล้ว ปล่อยวางแล้ว พูดคุยกันได้
แต่ถ้าให้ไปกินข้าวด้วย ผมก็ไม่ไปนะ