ชีวิตพยาบาลแม่งก็เหมือนกระสอบทรายอะ

จะเทียบกับเภสัช เทียบกับหมอก็เหมือนไพร่ จะไปไฟต์กับญาติคนไข้ ญาติคนไข้ก็ไม่นับถือ

แล้วทำงานใน รพ.รัฐ กูก็นึกว่ากำลังไปรบ เข้างานควบกะงี้

เอาจริงๆพยาบาลนี่เกิดเหตุหลับในตายก็ไม่น้อยนะ  

ไอ่เรียน เรียน2ปี6เดือน มันไม่มีปัญหาหรอกครับ เมืองนอก2ปียังมี
มันมีหลักสูตรที่เป็นมาตรฐานอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องน่าห่วงเท่าไหร่

ส่วนที่ด้านบนบอกว่า ไม่ได้มาตรฐาน มันก็คงผิดที่การสอนละ หรือผิดที่คน หรือจะbiasก็ไม่แน่ใจ
แต่มันก็ต้องมีบอกอยู่แล้วว่าพยาบาล2ปี กับ4ปี ต้องทำอะไรได้บ้าง คาดหวังให้เท่ากันเป๊ะมันไม่ได้หรอกมั้ง

ปัญหาคือ เงินมันน้อยจัด เติบโตจำกัด แถมงานหนักโคตรๆเหมือนแรงงานทาสนี่แหละ ใครจะอยากทำ
เมื่อก่อนยังได้สวัสดิการรัฐดีดี แต่จำปีไม่ได้น่าจะราวๆ 8-10ปีได้มั้ง ที่บีบให้ออกนอกระบบหมด
ซึ่งก็เซ็ทมาแบบนั้นเอง สวัสดิการก็ไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน คนมันก็ไหลไปเอกชน

เรียนโรงบาลรัฐ แต่สุดท้ายส่วนไม่น้อยเลยก็ไหลไปเอกชนหมด
เงินเดือนก็ได้เยอะกว่า อะไรหลายๆอย่างก็ดีกว่าเยอะ จะไปอยู่โรงบาลรัฐ โดยเฉพาะบ้านนอกทำไม

ก็ปัญหามันก็พ่วงมั่วกันไปหมด จะไปแก้ยังไงมันก็ไปติดอีกอย่างอยู่ดี ไม่แก้ปัญหาทั้งยวงก็ติดอยู่แบบนี้แหละ
จะเพิ่มเงินเดือน เพิ่มคนเยอะๆ เพิ่มราคา อะไรก็ไม่ได้ซักอย่าง เพราะรัฐไม่มีตัง คนไข้ก็ไม่มีตัง

การแก้ปัญหาจริงๆ เมืองนอกเค้าก็ทำกันให้เห็นทั่วโลก ซึ่งคือการเพิ่มเงินเดือน สวัสดิการให้ใกล้เคียงกับเอกชน
ถ้าทำได้ก็แก้ปัญหาได้ ทำไม่ได้เต็มที่ก็แค่กดยื้อออกไปแค่นั้นแหละ
ถ้าทำได้วันนึงมันก็เป็นแบบเมืองนอกเอง คือใครก็อยากเป็นอยากอยู่
เงินเยอะซะจนต้องร้องขอชีวิต ในแคนาดา หมอถึงขั้นประท้วงรัฐ ไม่ยอมให้ขึ้นเงินเดือนตัวเอง
ให้ไปเพิ่มเงินเดือนพยาบาลและบุคลากรอื่นแทน

 

ตจว งานอย่างสบายพยาบาล เยอะจนล้น ผู้ช่วยพยบอีก ส่วนใน กทม ก็อัดกันแน่นจัด พยบC สูงๆก็ทำตัวเป็นเจ้าของ รพ กันละ
แก้ปัญหาเหมือนไม่เคยลงไปดูระบบ