คำว่ารวย ของคนตจว ชนบท กับ กทม เหมือนกันมั้ย

สำหรับผมว่าไม่เหมือน ชนบทบ้านปู่ย่าผม ชาวบ้านบอกรวยๆ
แต่พวกนั้นไม่มีเงินสดใช้ไม่มีตัง คุณภาพชีวิตแย่ แต่มีโฉนดที่ดินเก็บไว้ ซึ่งแพงมั้ยก็ไม่รู้จะขายได้มั้ยไม่รู้

แต่ถ้า คน กทม รวย มันมีเงินสดมาก คุณภาพชีวิตดี บ้านรถ สังคม เข้าโรงบาล
มีเงินใช้จ่ายสะดวกสภาพคล่อง กทม ไม่มีเงินสดมันทำห่านอะไรไม่ได้เลย ขยับตัวลำบากมาก

ผมว่าแม่งต่างชิบหๅย ผมไม่สามารถอินกับการไม่มีตัง แต่มีโฉนดได้เลย เพราะเคยลองขายที่ดินจะ10ปีขายไม่ได้

ตจว รวยยังไงก็ลำบากถ้าอยู่ไกลตัวเมือง

รวยต่างจังหวัด ส่วนใหญ่รวยเพราะที่ดิน มรกด สวน ไร่นามีเยอะ ขายมาก็ได้เงินเยอะ
รวยกทม ส่วนใหญ่รวยทำงาน หาเงิน เก็บเงิน ค่าเเรงเงินเดือนที่สูง ค่าครองชีพสูงเเต่เงินเก็บก็เยอะ

สุดท้ายคนที่รวยกทม ก็จะไปซื้อที่ของคนรวยต่างจังหวัด (ย้ายกลับบ้านเกิด)
เป็นวัฏจักรไปเรื่อย ธรรมดาของมนุษย์

เเต่ก็มีบางส่วนที่ต่อยอดจากรวยต่างจังหวัด จับธุรกิจเเล้วซื้อทำเลในกทม ไว้ขายต่อ
ผมก็อยากเป็นหนึ่งในนั้น 555

คนรวยตจว รอบตัวผมส่วนใหญ่ขายของชำร้านใหญ่ๆ อู่ซ่อมรถ ร้านอาหารที่ราคาสูงหน่อย

อาจเพราะเป็นอำเภอใหญ่ด้วย ห่างอ.เมือง 30กิโล

ผมว่าความรวยของแต่ละคนมันขึ้นอยู่กับรสนิยมการใช้ชีวิตมากกว่านะครับ

ผมเคยทำงานหลายจังหวัด เจ้านายแต่ละที่แกก็รวยระดับ 10 ล้าน up

แกมีทั่งบ้านทั้งรถหลายคัน มีที่ดินหลายที่ไว้เก็งกำไร เข้าโรงบาลเอกชนเบอร์ต้นของจังหวัดสบาย แถมมีประกันชีวิตช่วยจ่ายด้วย

เงินสดก็มีเยอะนะ แต่แต่งตัวโคตรธรรมดา ไม่เน้นแบรนด์ แต่กินข้าวเย็นมีระดับทุกวัน

ทำงาน 9 โมงปิดบริษัท 6 โมงเย็น ก็ชิวกะครอบครัว ไปไหนก็ได้รถไม่ติด เวลาชีวิตเยอะมากโคตรมีความสุข

ก่อนทำงานทุกเช้าจิบชานั่งแดกแต่ติ่มซำ สโลว์ไลฟ์จัดๆ ไม่ต้องสูดฝุ่นในเมืองหลวง

นี่แหละไอดอลผมเลย สักวันต้องเป็นแบบนั้นให้ได้

ตอนแรกคิดว่าไม่เหมือนนะ

ขับคุ้กกี้ฮับ รวยแน่นอน

ผมอยู่มาทั้งต่างจังหวัด-กทม
มีเงินพอประมาณ คอนโดกลางเมือง 3 ห้อง รถยุโรป คบกับกลุ่มเพื่อนค่อนข้างรวย (จบนอกทั้งแก๊งค์) ตอนอยู่กทม ก็อวดรวยแบบปกติที่พบเห็นทั่วไป

พอได้มีโอกาสย้ายกลับมาต่างจังหวัด บอกตรงๆ เสื้อผ้าแบรนเนม ไม่รู้จะใส่ไปอวดใคร ร้านอาหารหรูๆก็ไม่ค่อยมี ร้านไวน์ทั้งจังหวัดมีอยู่ 2 ร้านได้มั้ง

ผมเลยคิดว่าเอาจริงๆ คนต่างจังหวัดที่มีรวย (ที่ดินเยอะๆ) เค้าก็แค่ไม่รู้จะขายเอาเงินไปอวดใครทำไมเฉยๆ แต่ต่างจังหวัดจริงๆ คนก็แทบจะรู้จักกันหมด สำหรับคนที่นามสกุลใหญ่ๆ หรือทำธุรกิจใหญ่ๆประจำจังหวัด เลยไม่จำเป็นต้องไป ถ่ายรูปหรูๆ หรือใส่แบรนเนมจัดเต็มทั้งตัว ก็รู้ว่าคนนี้รวย

ขึ้นอยู่กับว่าเรานิยามคำว่ารวยว่ายังไง
ถ้าสำหรับผม คนรวย = คนมีตัง คนมีกินมีใช้ไม่อดอยาก
ตจว หรือ กรุงเทพต่างกันแค่สังคม ค่านิยมหรือสถานที่อำนวยความสะดวก

ตอนอยู่สงขลา บ้านผมรวยนะ พอย้ายมาอยู่ กทม รู้เลยเรามันกระเจี้ยว

อาจจะมองไม่เหมือนกันเลยนะครับ

1. การมีเงินสดสำคัญแต่มากไป คุณจะไม่รวย แค่พอมีเงิน

ถ้าอยากรวยหลายร้อยล้าน ถึงพันล้าน คุณต้องเอาเงินไปซื้อทรัพย์สิน ให้มันเติบโต

2. คนพอมีเงินอยู่บ้าง ก่อนถึง 1000 ล้านจะชอบอยู่กทม กัน เพราะมันสะดวก แล้วก็เงินต่อเงินสะดวก

เพราะพวกนี้ยังไงก็เป็นผู้ประกอบการ

3. พอคุณรวยระดับ 1000+ เท่าที่เห็นหลายคนมีบ้านตจว แล้วก็ออกมา ตจว เยอะ เพราะไม่อยาก

วุ่นวายแล้ว และไม่ต้องดิ้นรนทำธุรกิจแล้ว เพราะปรับตัวจากผู้ประกอบการเป็นนักธุรกิจ จ้างบริหารซะ

4. ไอว่าราย ตจว เพราะ สวน ไร่ นา มันก็มีครับ แต่ยิ่งยุคหลังๆ มันเปลี่ยนแล้ว การค้านี่แหละ

ไม่จำเป็นต้องสวนไร่นา แล้วครับ และธุรกิจที่สร้างคนรวยไวๆ ก็อสังหานี่แหละ

5. คนที่เก็บเงินสดมากเกินความจำเป็น พวกนี้แหละโง่ครับ และมันจะไม่มีวันรวยเลย ถ้าเราเข้าใจคำว่า

รวยกันจริงๆนะ เงินแค่หลักสิบล้านมันไม่ได้หายากหรอกพอถึงจุดๆนึง แต่เงิน 2-3 ร้อยล้านนี่สิ ที่

เริ่มหายา่กและ แล้วถ้าไม่รู้จักประกอบธุรกิจ ขาย Skill อย่างเดียว ถ้าคุณไม่ใช่หมอมือดีมากๆ

ยากนะจะหาเงินระดับนั้นได้

อยู่ต่างจังหวัด จะเอาเงินไปใช้กับอะไรหละครับ ห้างก็ไม่เยอะ สถานบันเทิงก็ไม่เยอะ แบรนเนมใส่ไปชาวบ้านก็ไม่รู้จัก

นอนกอดเงินสดไว้เยอะๆก็ไม่มีประโยชน์อะไร มีไว้แค่พอใช้จ่ายกับเป็นเงินสำรอง พอให้มีสภาพคล่อง

และใช้ในยามฉุกเฉินได้ก็พอแล้ว คนรวยตจว.ที่มีทั้งเงินสด คฤหาสถ์ ที่ดิน กิจการ เยอะแยะนะผมว่า

ไม่ใช่ว่าคนรวยตจว.จะไม่มีเงินสดใช้คล่องๆซะที่ไหน

ผมว่าต่าง ตัวผมอยู่ ตจว แต่ไม่ได้ไกล กทม มาก(70-80กม) แถวบ้านผมมีหลัก 50ลบขึ้นไปนี่ถือว่ารวยมากแล้ว

เข้าไป กทม 50 ลบ.ถือว่า รวยเฉยๆ บางพวกยังแค่ชนชั้นกลางระดับสูงสุดอีก

เอาแค่กรุงเทพชั้นใน กับ กรุงเทพโซนบ้านนอกก็ต่างกันแล้ว

Ref.ของผม

-รถไม่ต้องแพง เพราะชีวิตไม่ได้อยู่บนถนนตลอดเวลา
-บ้านไม่ต้องใหญ่ เพราะมีแค่3คน
-นาฬิกาไม่ต้องแพง เพราะใช้ประโยชน์แค่ดูเวลา ถ้าทำสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ เหมือนเผาเวลาโดยไม่จำเป็น
-รองเท้าต้องดี ราคาเหมาะสม
-เสื้อผ้าต้องดี ราคาเหมาะสม
-อาหารไม่ต้องแพง เพราะแค่เอาพลังงาน ไม่เอารส
และไม่เอาสารตกค้าง
-โทรศัพท์ต้องดี ราคาเหมาะสม
-เครื่องมือหาเงินต้องดี ราคาเหมาะสม
-น้ำไม่ต้องแพง เพราะเอาแค่หล่อเลี้ยงระบบร่างกาย
-อุปกรณ์ซัพพอร์ตการนอนต้องดี เพราะการหลับทีมีคุณภาพ ทำให้สุขภาพมีefficiency