อ.มัตสึโมโต้ อิซึมิ ผู้รักหลงใหลในเพลงร็อค ครั้งหนึ่งเคยย้ายเข้ามาอยู่โตเกียว (เกิดที่จังหวัดทาคาโอกะ) หลังจากจบชั้นมัธยมและมุ่งเอาดีทางด้านตีกลอง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาอ่านโน๊ตเพลงไม่เป็น จึงยอมแพ้และหันมาเอาดีทางศิลปะแทน

สำหรับแรงบันดาลใจในการเขียน 'ถนนสายนี้เปรี้ยว Orange Road' อาจารย์เล่าว่ามาจากประสบการณ์ส่วนตัว "ผมเคยเป็นคนขี้อายและไม่ค่อยกล้าเข้าหาคนอื่น ตอนที่ผมอายุ 17 ปี ผมได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่น่ารักมาก เธอเป็นคนกล้าหาญและร่าเริง ตรงกันข้ามกับผมอย่างสิ้นเชิง ผมตกหลุมรักเธอทันที แต่ผมก็กลัวที่จะบอกเธอออกไป สุดท้ายแล้วเธอก็ย้ายไปเรียนที่อื่น และผมก็เสียเธอไป ผมรู้สึกเสียใจมาก และผมก็อยากจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ต้องเผชิญกับการสูญเสียความรักครั้งแรกของเขา"

สิ่งนี้สะท้อนออกมาทางตัวเอกของเรื่อง "คาสึกะ เคียวสุเกะ" ที่เป็นคนที่ขี้อายและไม่ค่อยกล้าเข้าหาคนอื่น แต่เขาก็เป็นคนรักครอบครัวและเพื่อนฝูง เขามีความฝันที่จะเป็นนักดนตรี และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายนั้น ทุกคนล้วนมีศักยภาพที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ เพียงแค่เรากล้าที่จะก้าวออกมาจาก comfort zone ของเรา

"ผมอยากจะทำให้เรื่องราวมีความสมจริงมากขึ้น ชีวิตไม่ได้มีแต่เรื่องดีๆ เสมอไป มีช่วงเวลาที่เราต้องเผชิญกับความสูญเสียและความเจ็บปวด ผมอยากจะให้ตัวละครของผมได้เรียนรู้ที่จะเติบโตผ่านความทุกข์ทรมานเหล่านั้น" นั่นคือเหตุผลที่มีฉากเศร้าๆ อยู่หลายฉาก แม้จะเป็นเป็นมังงะแนวโรแมนติกคอมเมดี้ก็ตาม

Orange Road จบลงด้วยฉากที่เคียวสุเกะและมาโดกะกลับมาพบกันอีกครั้ง โดยอาจารย์กล่าวไว้ว่า "ผมคิดว่าพวกเขาจะมีความสุขร่วมกันได้ครับ เคียวสุเกะได้เรียนรู้ที่จะกล้าหาญและเข้าหามาโดกะมากขึ้น และมาโดกะก็เข้าใจเคียวสุเกะมากขึ้นเช่นกัน ผมเชื่อว่าพวกเขาจะสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นและยั่งยืนได้ต่อไปครับ"

ด้วยอาการป่วยซ้ำหลายโรครุมเร้า อาทิ อาการน้ำไขสันหลังคั่งในโพรงสมอง โรคช่องไขสันหลังตีบแคบ และมีโรคเกี่ยวกับหัวใจอีก ทำให้อาจารย์เสียชีวิตลงเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2020 ด้วยวัย 61 ปี โดยหากอาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ วันนี้ [13 ตุลาคม 1958] จะเป็นวันครบรอบวันเกิด 65 ปี RESPECT & R.I.P ครับ

ความทรงจำดีๆในวัยเด็ก

ชอบมาโดกะ เป็นผู้หญิงที่มีความเป็นผู้หญิงมาก

พอย้อนไปอ่านอีกที ฮิคารุก็ดูดี

อยากให้มีภาคต่อหลังจาก 3 ภาคพิเศษ อยากรู้ว่าเรื่องราวหลังจากโตเป็นผู้ใหญ่มากๆแล้วจะเป็นยังไง

มาโดกะนี่รักแรกเลย​ ผู้หญิงแบบมีสเน่ห์​สุดๆ

อายูคาวะ มาโดกะ
แค่ชื่อก็สวยแล้ว

ผมเห็นเงาของมาโดกะในนางเอก moving ดูลักษณะนิสัยคล้ายเลยครับ

จบยังไงนะ ผมจำไมไ่ด้ละ

เป็นหนังสือการ์ตูนที่ชอบมาก รองๆมาจากเรื่อง 15หยกๆ16 ไม่หย่อน

ชีวิตของฉันก็คล้ายคาสึกะ

แอบชอบเทอ แต่ก็ไม่กล้าจีบ

จนต้องสูญเสียเทอไปจากชีวิต

ฉากขึ้นบันไดตอนจบ(ใช่ป่าวหว่า)

เรื่องโปรดผมเลยครับ orange road / touch / I’s pure แนวๆเดียวกัน

เป็นนักเขียนที่มีลายเส้นสะอาดตามาก ผมชอบ เขียนอะไรลงสีอะไรก็ละมุนหวานไปหมด

สนพ. น่ากลับเอามาพิมพ์ใหม่หน่อยนะ อยากเก็บมาก