นึกสภาพ ถ้ารูนีร่างทอง มาเล่นหน้าต่ำให้ทีมต้าตอนนี้ ปัญหาจบสกอร์แม่งหมดไปเลย ทำเกม ล้วงบอลก็ตอบโจทย์ ละแม่งยิงโคตรคม

รูนี่ย์ ร่าง โด้ เตเบช สุดๆแล้ว

สุดแล้ว

เล่นตรงไหน ถ้าเป็นผม

มาเน รูนี่ย์ ซาล่า
เฟอมิโน่

ดิอาช รูนี่ย์ ซาล่า
โซบอสซ์ไล

แต่รู้สึกเหมือนผมกันไหมอะ กองหน้าสมัยป๋าคือเป็น Fox in the box เลยอะครับ ดูทำประตูได้จากทุกมุมในกรอบเขตโทษเลยอะ แต่สมัยนี้ดูเหลี่ยม และความแพรวพราวในการทำประตูมันหายไปเยอะจริงๆ

มันผิดธรรมชาติด้วย คือรูนี่วางบอลแม่นจริง พอแรงหมดตามวัยฟานกัลเลยเอามายืนกลางลงมาต่ำมาก ลงมาต่อบอลพาบอล ลำเลียงบอล คล้ายๆที่บรูโน่ทำตอนนี้เลย ซึ่งเห็นเลยว่าไม่เหมาะ ไม่ใช่ด้วยวัยแต่ด้วย IQ ฟุตบอลเหมาะกับบอล Direct มากกว่า

เพิ่มเติมคือจริงๆรูนี่ก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว มันเคยมีช่วงที่โดนด่าหนักๆ ในบอร์ดจะมีชื่อ Use "Tanaka_Toshi" ที่แม่งชอบมาด่าหรือเจิมแต่รูนี่ นี่แหละ บอกว่ามันเหมาะกับบอลวิ่งควาย เหมาะกับแบ็คขวาบ้าง ถ้าใครจำโทชิได้ก็จะจำได้ว่ารูนี่มีช่วงเวลาเฮียๆเยอะเลย

ทุกทีมบนโลกนั่นแหละ ตอนซัพพอร์ตโด้ ก็อารมณ์เบนเซม่าเลย

พอโด้ไม่อยู่แล้วตัวเองต้องเปลี่ยนมาเป็นตัวจบสกอร์ ก็เล่นแบบเบนเซม่าที่ไม่ต้องซัพพอร์ตใครนั่นแหละครับ

เล่นได้ทุกทีมทุกตำแหน่งบนโลกเลย

เคยแอบคิดในใจเหมือนกันว่า รูนเหมาะกับหงส์ยุค JK มากๆ

ลงนัดแรกใน ucl กดแฮทริก ไอสาดดดดด

สมัยนั้นนะ รูนี่ เตเบส โด้ โคตรมัน

ถ้าร่างนี้ รูนีย์ เล่นได้ทุกทีมท็อปๆเลยครับ
ไม่นับ แมนยู ละกัน ใครมาก็กากตอนนี้

เห็นด้วยนะครับรวมๆ คือเล่นได้ทุกทีมอ่ะเด่นมากน้อยอีกเรื่อง ไอคิวบอลไม่ได้ต่ำถือว่าสูงสำหรับอังกฤษแต่ก็ไม่ได้ขนาดนั้นถ้าเทียบกับระดับโลกแต่คือใช้การได้เลยแหละ แนวๆ เจอร์ราดอ่ะคือสไตล์นี้เล่นได้หมดทุกทีมแต่บทบาทอะไรต้องดูเป็นทีมๆ

มีปีนึงโหม่งจนหัวล้าน

ได้หมดแหละ

แต่เปปกับคลอปน่าจะชอบมากๆ

ตอนช่วง prime รูนี่เหมาะกับลิเว่อจริงๆนะ พลังงาน เทคนิค มีครบ

การที่ถอยรูนีย์มาต่ำไม่ใช่เรื่องพละกำลัง แต่ตอนนั้นทีมขาดตัวพาบอลขึ้นหน้าครับ อันนี้ข้อแรก

ข้อสอง รูนีย์ในช่วงหลังแชมป์ล่าสุด คือโรยราอย่างเห็นได้ชัด ด้วยสไตล์การเล่น มันทำให้ดูช้าไปหนึ่งจังหวะ ใครนึกไม่ออกลองดูคาเซก็ได้ครับ พลิกช้า เข้าถึงบอลช้า แต่เวลาบอลอยู่กับตัวแล้ว การตัดสินใจการเข้าใจเกมสูงมาก อันนี้น่าจะเรียกว่าไอคิวฟุตบอลนะ


ในฐานะตัวยิงประตู รูนีย์ไม่เป็นรองโด้นะ แต่ด้วยความที่รูนีย์เป็นนักเตะที่ชอบชนะ อยากชนะมากกว่าสนสถิติส่วนตัว คือใครจะยิงช่างม่าง แต่ทีมชนะได้ตูแฮปปี้ อันนี้คือแพชชั่นสูงแทบจะทั้งเกม แต่ในทีมช่วงนั้น น่าตลกคือ คนเห็นรูนีย์วิ่งเยอะ แต่คนที่เยอะกว่าในบางนัดกลับเป็นคาริคที่โดนว่าอาแปะ


คือถ้าก่อนออกจากทีมแกยอมลดบทบาทตัวเองหน่อย ก็น่าจะลากยาวได้ถึงยุคโอเล่ได้ แต่รูนีย์คือนักเตะประเภทที่ดื้อมากคนนึง แกไม่ยอมเปลี่ยนสไตล์ เลยต้องจากกัน

ปล.จริงมีช่วงนึงที่คากาวะมารูนีย์โดนป๋าดรอปนะ ถ้าใครจำได้ ในฐานะตัวทำเกม รูนีย์สู้คากาวะไม่ได้แล้ว แต่ถ้าในเรื่องการยิงประตู ผมจำแทบไม่ได้ว่ารูนีย์เคยตะบี้ตะบันเลี้ยงแล้วยิงบอลออกข้างบ่อยแค่ไหน จำได้แต่ถ้ามีช่องคือยิง ไม่มีจ่าย เล่นง่าย ไม่ค่อยทิ้งขว้าง และหาโอกาสให้ทีมเก่ง คือเป็นนักเตะที่เปลี่ยนผลการแข่งได้ ต่อให้ไม่มีโด้หรือเตเบซก็ตาม