ผมพึ่งเคลียร์เรื่องนี้ได้ไม่นาน ก่อนหน้าทะเลาะกันหนักเลย เพราะผมอยากให้เราช่วยกันเรื่องนี้ คือที่ผ่านมาคบกัน ผมก็เลี้ยงมากซื้อของให้ ใช่ว่าไม่เคยดูแลอะไร รับส่งถึงตลอด มีรถแอร์เย็นๆ พาไปเที่ยว จึงอย่าให้เรื่องนี้มาตัดสินความรักอะไรกับเรื่องสินสอดเรื่องแต่งงาน

ผมเลยยื่นไปว่า ถ้าจะแต่ง ก็ช่วยกันออกคนละครึ่งทุกเรื่อง สินสอดยันจัดงาน เรียกมากก็ออกด้วยมาก เรียกน้อยก็จ่ายน้อย สรุปคนละ สองแสน เรื่องจัดงานกู้มาก่อน ได้ซองไปเคลียร์อีกที

เป็น Event ที่เฮงซวยมาก ผมเกลียดมากๆส่วนตัวนะ แม่ม หาสาระที่แท้จริงไม่ได้นอกจาก จะเอาไปโชว์ชาวบ้านชาวช่อง (ผมคนตจว.) ที่ต้องแต่งก็เพราะพ่อแม่ที่หน้าบางๆนี่แหละ

ผมให้ความสำคัญกับพรีเวดดิงเท่านั้น เพราะจะเก็บภาพสวยๆไว้ดู งานแต่งคือภาวนาให้จบๆไปพอ แขกก็รู้จักไม่กี่คน มีแต่คนรู้จักพ่อแม่ ขอระบายเลยละกันครับ กระทู้นี้ มันแย่ๆจริงๆสำหรับผม 555

ทางบ้านท่านเป็นยังไงบ้างครับ พอซัพพอทได้ไหม คุยที่บ้านก่อน ว่าสาวเจ้าให้ไปขอ ค่าสินสอดเท่านี้ๆ เผื่อทางบ้านช่วยได้ แล้วยังไงค่อยไปคุยกับแฟนอีกที

ลองคุยดูก่อนไหมครับ ว่าเอาตั้งเป็นพิธีแล้วขอคืนอาจจะครึ่งนึง เอามาตั้งตัว

ของผม ครึ่งล้าน แต่คืนให้หมด แถมที่ดินให้นิดหน่อยด้วย

เงินไม่ใช่น้อยๆ ใช้เริ่มตั้งตัวได้เลย

ต้องเปิดอกคุยกับแฟนเลยผมแนะนงี้

ก็บอกตรงๆๆเลยว่า เราไม่มีขนาดนี้

พอจะช่วยเราได้บ้างไหม คนละครึ่งก้ได้หรือลดลงหน่อย

ถ้ายังจะเอาขนาดนี้แล้วต้องลำบากไปยืมใครหรือกู้

แนะนำให้พอดีกว่าครับ

ผมเป็นพวกต่อต้านเหมือนกัน ตอนแรกก็ยอมๆคือเงิน 1แสน ทอง 5 บาท ไม่จัดงาน ฉลองแค่ในครอบครัว ผ่านไปก่อนงานแต่ง 3 เดือน ขอเปลี่ยนเป็น เงิน 4 แสน ทอง 10 บาท จัดงานนับจำนวนคนที่จะเชิญ กลายเป็นต้องมีโต๊ะจีน ไม่ต่ำกว่า 50 โต๊ะ และงานแบ่งเป็นเช้า กับเย็น

ผมกับแฟนไม่เห็นด้วย ช่วยกันค้านหัวชนฝา ไม่เป็นผล สรุปเลยจูงมือกันไปจดทะเบียน ยกเลิกทุกอย่าง ไม่จัดอะไรทั้งนั้น และแยกออกมาเอาเงินที่จะใช้ในการเตรียมงาน มาซื้อบ้านสร้างครอบครัวแยกออกมาเลย ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีกจนปัจจุบัน ครอบครัวสงบสุขมาก จากก่อนแต่งเครียดจนแฟนอยากจะขอเลิกให้จบๆ เพราะปัญหาจากผู้ใหญ่หน้าใหญ่จะจัดงานเอาหน้า ไม่ได้นึกถึงความลำบากของลูกหลานเลย

ของผมไม่มีเงินมากเหมือนกัน ดีแม่ยาย กับที่บ้านเข้าใจ เราจัดงานเล็กๆๆกันมีคนประมาณ 50 คน

เอาเฉพาะเพื่อนสนิทกับญาติสนิท สถานที่ฟรี อาหารแบบบุฟเฟ่ธรรมดา สรุป ค่าใช้จ่าย 6 หมื่น

เป็นกำลังใจให้ครับ เจอกันไม่กี่ครั้งทางฝั่งนั้นมองท่านสามารถจ่ายได้แบบที่เขาเรียกเลยหรอ
โครตเห็นใจ ค่าสินสอด ค่าจัดงานแต่ง ใจแข็งๆแล้วบอกความจริงไปว่าอาจจะเยอะเกินไป ถ้าจะแต่งอาจต้องกู้หนี้ยืมสิน
ถ้าฝั่งนั้นโอเครว่าท่านต้องยืมมา ให้ห่างจากครอบครัวนี้ด่วนๆเลย ผมว่าถ้าเข้าใจกันจริงๆหมั้นเล็กๆ จดทะเบียนให้ถูกต้องตามกำลังเราครับ
ไทยเราควรยกเลิกสินสอดได้ละ ผมเป็น ผช ก็งงๆว่าพ่อแม่ผมก็ส่งเสียให้เรียนกว่าจะจบมาถึงทุกวันนี้ได้ ก็ลำบากท่านเหมือนๆกันกับพ่อแม่ฝ่ายหญิง

คุยให้เคลียครับ ระวังเป็นแบบผม ตอนแรกคุยกันกับแฟนช่วยกันเก็บ ได้ 3 เดือนแม่แฟนรู้ กลายเป็นผมเก็บคนเดียว ตอนไปขอบอกว่าแม่ไม่เอาสินสอด แต่งเสร็จบอกแม่ไม่เอาแต่แม่เก็บไว้ให้ งานแต่งตอนแรกบอกช่วยกันออก สุดท้ายแล้วผมออกคนเดียวหมดไปเกือบล้าน เพราะแม่แฟนไม่ยอมให้จ้างออแกไนซ์ แล้วทุกอย่างเอาร้านเพื่อนแม่แฟนหมด กระอักไปอีกเพราะจัดเต็มทุกอย่างกลัวเสียหน้า ค่าห้องญาติแฟนก็เก็บบิลที่ผม แถมตบท้ายด้วยซองก็เอาของญาติฝั่งตัวเองไป แทนที่จะคืนมาช่วยค่าจัดงานผม

ทุกวันนี้ยังมีคิดถ้าคุยให้จบหรือใจแข็งกว่านี้คงไม่เจ็บหนัก

ผมเคยเจอมาแล้วแบบนี้

อย่าทำแบบผม กดเงินสดมาแต่ง กู้หนี้ยืมสินมาแต่ง

แม่งโคตรเจ็บปวดเลย ตัวพ่อแฟนไม่มีอะไร ยุให้พาหนีอยู่เลย

ตัวแม่แฟนนี่แสบไปฟังญาติตัวเองเป่าหู ต้องได้เท่านั้นเท่านี้อายชาวบ้านเขา

ตอนพาพ่อแม่ไปคุย ญาติเขาบอกว่าแม่มีหนี้สินเยอะแยะ

กุคิดในใจแม่งเกี่ยวอะไรกับกุวะ ตอนนั้นโคตรเซง

สุดท้ายกู้หนี้ยืมสินมาแต่ง สินสอดไม่คืน

แต่ด้วยความโชคดีแม่แฟนกลัวเอาเงินไว้ในธนาคารแล้วโดนยึดไป

เพราะตอนนั้นติดแบล็กลิสต์หลายบัตร เลยฝากไว้ที่แฟนผม

แน่นอนผมเอาไปใช้หนี้ + เที่ยวหมด ไม่สนใจ แต่งไปแล้ว

เป็นเหตุให้เขาเกลียดขี้หน้าทุกวันนี้ ญาติพี่น้องเขาก็เกลียด

ผมไม่สนใจ ไม่ได้ขอกิน แยกบ้านออกมาเลย

ผมเห็นด้วยกับหลายๆคอมเม้นที่ว่า อย่าไปยืมมาเด็ดขาด

ส่วนตัวผม ตอนแต่งพ่อ-แม่ผมเสียไปแล้ว
ผมเลยไปขอยืมเงิน/ทอง น้องสาวแม่มาวางหน้างาน(เสร็จงานก็คืน)
ผมใช้วิธีนี้นะ ตอนแต่งผมก็ไม่พร้อมแต่แฟนผมอยากแต่ง
ผมก็เลยบอกไปว่างั้นต้องใช้วิธีนี้นะ ทุกฝ่ายก็ OK
ผมก็บอก พ่อ-แม่เค้าไปตรงๆ ผมไม่มีเงินมากมายผมไม่รวย
แต่ผมจะดูแลลูกพ่อ แม่ให้ดีได้แน่ๆ

คุยกันเรื่องสินสอดดีๆครับ ว่าวางแล้วเก็บ หรือวางแล้วคืน อย่างของผมพ่อแม่ภรรยาวางแล้วคืน

ง่ายๆก็คือไม่เอาน่ะแหละ ผมก็ไม่มีเงินก้อนเช่นกัน แต่ได้หยิบยืมญาติๆมาวางเป็นพิธีแค่นั้น ส่วน

เรื่องงานแต่งก็ช่วยๆกันหาช่วยกันเท่าที่มี อย่าไปจัดใหญ่โดเกินตัวจนเป็นหนี้นะครับ ชีวิตมีอะไรให้

ใช้จ่ายลงทุนอีกเยอะมากกว่างานแต่ง แต่งไปเดี๋ยวคนก็ลืม จัดใหญ่อภิมหางานช้างแค่ไหน สุดท้าย

ไม่มีใครมาจำหรอกครับ รูปงานแต่ง วีดีโอคลิปต่างๆ จะมีสักกี่คนมาเปิดดูซ้ำเรื่อยๆ

จากประสบกสรณ์ตรงนะครับ อยากให้อยู่กับ ความเป็นจริง

ตอนนี้ผม 30 ปลายแล้ว อยากย้อนเวลาตอนนั้นเลยว่า ไม่น่ายื้อจนเลิกลากันไป อย่างน้อย ปล่อยให้อีกคนไปเติบโต ไม่เสียเวลาไปกับเราครับ


ชีวิตตอนนี้ผมเองก็ไม่ได้แต่งงานนะครับ โชคดีมากที่เจอคนรักใหม่ที่เข้าใจชีวิต ช่วยกันทำมาหากินครับ

พ่อแม่แฟนผมเขาไม่เรียกสักบาท
แต่คุยกับตกลงกับแฟนแล้วว่าจะแบ่งให้
ทั้ง 2 บ้าน เท่าๆ กัน ส่วนที่เหลือก็เอาไปเริ่มต้นชีวิต

ผมก็เลิกกับแฟนที่คบกัน 6-7 ปี เพราะเรื่องไม่มีเงินไปสู่ขอแหล่ะ จุดเปลื่ยนเลยคือไปบอกทางนั้นว่าค่า

สินสอดขอเอามาตั้งตัวได้มั้ย ฝั่งนั้นหาลูกเขยใหม่ได้เลยแถมเอาไปนอนที่บ้านที่ผมกับแฟนเป็นคนช่วยกันสร้างด้วย โคตรเจ็บใจ

อายุเท่าไหร่แล้วคับ