อย่าไปกู้หนี้ยืมสินมาเป็นอันขาด มันจะทำให้ต้นทุนครอบครัวที่เริ่มใหม่ติดลบ กว่าจะฟื้นคงจะทะเลาะกัน ดีไม่ดีทำให้เลิกรากันไป
ดีที่พ่อตาแม่ยายผม ไม่เอางานแต่งไม่เอาสินสอดขอแค่เลี้ยงดูลูกสาวเขาให้ดี แต่ย่าแฟนผมไม่ยอมก็เลยได้จัดงาน แต่ค่าสินสอดแกคืนใหม่หมดไปตั้งตัวครับ

ถ้ามันมาถึงขนาดนี้แล้ว ลองคุยกับแฟนดูครับว่าจะเอาไงดี บอกไปตรงๆว่าไม่ได้มีเงินขนาดนั้น

ถ้าแฟนอยากแต่งก็ให้ท่านกับแฟนไปคุยกับฝั่งบ้านเค้าครับว่า ไม่มีสินสอดได้มั้ย

แต่งงานให้เป็นเกียรติแก่ครอบครัวเค้าและให้แฟนได้ใส่ชุดแต่งงานตามความฝันของผู้หญิงหลายๆคน

แต่ถ้ามันไม่ได้จริงๆ ก็คบกันไปแบบนี้แหละครับ ใครจะพูดอะไรก็ช่างเค้า

คือแบบที่ท่านบนบอกอะต้องเอาความจริงมาคุย สมมุติเขาเรีบยก 4 แสนต้องดูฐานเงินเดือนด้วยว่ามันเป็นไปได้ไหม ไม่ใช่ เรียกไปไม่ดูห่าเหวอะไรเลย

มองง่าย ๆ สมมุติท่านหาเงินได้เดือน ละ 30 K ใช้ชีวิตแบบประหยัดชิปหายเลยนะ เหลือเงินเก็บเดือนละ 10 K ท่านต้องใช้เวลา 40 เดือน คำถามคือรอไหมละ คือบางครอบครัวเรียกสินสอดไม่คิดแล้วเรียกให้เป็นภาระคนอื่น

เอาเรื่องสินสอดเอาไปวางไว้นั้นนี่ผมว่าปัญญาอ่อน ยิ่งเช่าสินสอดยิ่งตลก คืองานแต่งแทนที่จะทำให้มีความสุข แต่กลายเป็นต้องไปหลอกสาวบ้านเขาด้วยสินสอด งานแต่งไม่วางตังซักบาทดี ๆ เยอะไปหมดไม่มองกัน

ลูกพี่ลูกน้องผม จดทะเบียนอย่างเดียว กับจัดงานในบ้าน มีแต่ญาติ

ทั้งหมด อยู่ที่ ฝ่ายหญิง และพ่อแม่ฝ่ายหญิง ว่าพอใจไหม ไม่ ok ก็ไม่ต้องจัด

สินสอดมีให้เช่านะครับ
ลองคุยกับฝ่ายหญิงดู ว่าผ่อนได้มั๊ย
เช่าสินสอดมาเอาหน้าก่อน ปรพมาณนั้นครับ

ถ้าหยิบยืมหรือเช่าสินสอด ... ระวัง คำที่ว่า ไม่เอาๆหรอก ให้คืนทุกบาทุกสตางค์
บางคน เจอหลายคนแล้ว เห็นเงินแล้วไม่คืน งานเข้าแน่นอน

ผมไม่คิดจะเรียกเงินสินสอด แต่มีข้อแม้เดียวว่าจะต้องแต่งแล้วเข้าบ้านผม หรืออยู่ใกล้ๆบ้านผม ไม่ให้ลูกสาวแต่งเข้าบ้านผู้ชาย ไม่ให้อยู่ร่วมกับพ่อแม่ผู้ชาย ผมไม่อยากให้ลูกลำบากใจเวลาอยู่บ้านผู้ชาย และถ้าอยู่กับผมผู้ชายก็จะต้องเกรงใจผมบ้าง ไม่กล้าทำอะไรให้ลูกผมเสียใจ และสุดท้ายถ้าอยู่กันไม่ได้ ผู้ชายก็แค่เก็บของกลับไป

สถานการณ์เดียวกับผมเป๊ะ เพิ่งซื้อบ้านเหมือนกัน แล้วแม่ผม ดันเอาบ้านแม่ไปจำนองกับธนาคาร โดนดอกไป 8% อย่างโหด
กลายเป็นผมต้องผ่อนทั้งบ้านตัวเอง บ้านแม่


ฝ่ายพ่อแม่แฟน ก็จะให้แต่งปีหน้าให้ได้ จะเอาเงินมาจากไหน

7 ปีแล้ว ทางโน้นเขาคงต้องการความชัดเจน ก็เข้าไปคุยกับเขา พาผู้ใหญ่ไปด้วย บอกไปว่าติดขัดอะไร และฝ่ายเรามีข้อเสนอใหม่อะไรบ้าง หาจุดลงตัว ถ้าไม่ไหวจริงๆก็คงต้องถอยครับ อีกฝ่ายจะได้มีเวลาเริ่มต้นใหม่ด้วย ผู้หญิงยิ่งอายุมาก โอกาสก็ยิ่งน้อย ควรเข้าใจในจุดนี้ของเขา

ก็นี่ล่ะครับ บททดสอบ ไม่ใช่บททดสอบคุณนะ บททดสอบแฟนคุณอ่ะ ลองถามดูดิว่าเธอๆ ช่วยกันเก็บเงินแต่งงานมั้ย ถ้าคำตอบคือเธอเก็บไปคนเดียวดิ ก็นั่นล่ะฮะ เรียบร้อยยยย อย่าเสียดายเวลา 7 ปี เพราะมันก็แค่ช่วงหนึ่งในชีวิตคนเรา

ทั้งหมดอยู่ที่เรากับแฟนอ่ะครับคุยกันก็จบจดทะเบียนสวมแหวนถ่ายพรีเวดดิ้งก็ยังได้ไม่เห็นต้องหมั้น

เป็นประเพนี ที่ผมไม่ชอบเลยครับ ฝ่ายชายหลายคน ต้องไปกู้ยืมมา
ให้ พ่อแม่ฝ่ายหญิง แบบแค่เริ่มต้นชีวิต ก็เป็นทุกข์ละครับ

ต่อรองครับ ต่อรองกับเมียท่านนี่แหละ เดี๋ยวเค้าก็ไปคุยกับที่บ้านเค้าเองครับ

ส่วนท่านเอง ก็ต้องดูตัวเองครับ ว่าพร้อมจะแต่งงานไหม พร้อมมีครอบครัวไหม อันนี้เรื่องใหญ่กว่าครับ

ผมชิลๆนะ ถ้าแม่แฟนบอกเรียก 4-5แสนหรือเว่อๆล้านนึง ผมบอกเลยว่าไม่แต่งอะ จดทะเบียนพอ

เกลียดชิบหายพวกเรียกสินสอดเยอะๆหวังแดก ถ้าได้คืนก็อีกเรื่องนึง ควรหมดไปได้ละประเพณีไร้สาระทำผู้ชายหลายคนสูญเสียเวลาเหน็ดเหนื่อยเก็บเงินมานานหมดกับสิ่งนี้ หลายคนยอมกู้ยืม

ลองคิดกันดีๆสมมุติเก็บเงินได้ 1ล้าน ฝ่ายนั้นบอกเรียก1ล้านเพื่อดูว่าเราจะดูแลภรรยาไหวไหม สร้างครอบครัวไหวไหม ตลกครับ เงิน1ล้านถ้าไม่มาเสียโง่ๆแบบนี้ดูก็รู้ละว่าหาเงินไหว พอจ่ายทีหมดแล้วก็ลำบาก นี่รักลูกจริงป่าว หรือกะขายลูก ภาพมันชัดอยู่แล้ว ว่าเรียกแพงเพราะอะไร 1. หวังเงิน 2. ไม่ชอบฝ่ายขายอยากให้เลิก

ตอนผมแต่งนี่โชคดีไปพ่อตาแม่ยายไม่เอาสักบาท แกแค่บอกว่าเอาเงินมาวางให้พอเป็นพิธีแล้วกัน จะได้ไม่อายเค้า ผมก็เลยไปหายืมญาติๆมาวางโชว์นั่นแหล่ะ สุดท้ายเค้าก็คืน ผมก็เอาไปคืนญาติจบๆกันไป น่าจะเพราะตอนพ่อตาแม่ยายผมเค้าได้กันเค้าก็ไม่ได้แต่งหล่ะมั้ง เค้าหนีตามกันไป เค้าเลยค่อนข้างไม่ซีเรียสเรื่องนี้ แล้วตอนนั้นเมียผมท้องได้ 3เดือนแล้วด้วยแหล่ะ แต่ไม่ได้บอกพ่อตาแม่ยาย บอกแค่แม่ผม แต่คิดว่าพ่อตาแม่ยายผมเค้าน่าจะดูออกว่าเมียผมท้อง เพราะตอนนั้นน้ำหนักเริ่มขึ้นแล้ว เค้าเลยยอมให้แต่งไม่ได้เรียกร้องอะไร