สำหรับท่านที่ไม่ได้ไปเรียนนอก ไม่ได้เป็นเด็กแลกเปลี่ยน ไม่ได้เรียนอินเตอร์

ท่านฝึกยังไงจนสื่อสารได้อย่างคล่องแคล่วครับ

รบกวนขอเทคนิคอาชีวะนาฎศิลป์ด้วยครับ

หาเมียฝรั่งครับ

ผม Ielts speaking ได้ 7

ไม่เคยติวใดๆ ทั้งสิ้น ได้จากการดูหนัง ซีรีส์ ฟังเพลง เล่นเกม ล้วนนนนๆ

ขนาดพี่สาวผมไปทำงานออสมา5ปี ยังบอกผมสำเนียงดีกว่ามันอีก

ถ้าเอาแบบไม่พึ่งคนอื่นเลยนะ ก็ฝึกพูดคนเดียวนี่แหละ roleplay สนทนาเป็นตัวละคร 2 ตัวไปเลย exp*2
ถ้าไม่ไหวนึกไม่อออกก็เปิดพวกคลิปสัมภาษณ์ แล้วก็ roleplay เป็นคนตอบ ทำทุกวันทำบ่อยๆมันจะชินปากเอง


ถ้ามีคนช่วยก็คุยบ่อยๆแค่นั้นแหละ การพูกมันก็เหมือน skill อื่นๆแหละฝึกบ่อยๆก็ชำนญ

ฟังเพลงสากลที่ชอบ เปิดดูเนื้อเพลงร้องตามไปด้วย+แปลไปด้วย

น้องสาวผมนี่แหละครับ
ตอนเรียน ป.โท ผม เปย์ค่าเรียน fast english ให้
คะแนน TOEIC TOEFL ระดับ international professional proficiency ตอนเรียน ป.โท + ป.เอก
น้องสาวผม ต้องทำวิจัย ต้องดูแลนักศึกษาต่างชาติ เลยใช้จนเป็นเข้าปากไปละ

ส่วนผม ไม่กล้าเคลมตัวเองแฮะ เพราะ ไม่เคยสอบแบบด้านบน แต่ ดูแลคนไข้ต่างชาติเยอะ เลยพูดคล่องครับ

ผมไม่ได้เก่งนะ แต่พูดได้ อยากคล่องกับอะไรหลักๆเลยคือต้องเคยชินกับสิ่งนั้นครับ เน้นฟังเยอะๆ จะดูหนังฟังเพลง ซีรี่ คอนเท้นอะไรก็ได้ครับ ให้มันเข้าหูบ่อยๆ แล้วพวกรูปแบบประโยคมันจะอยู่ในหัวครับ และลองฝึกพูดกับตัวเองบ่อยๆ พูดเลียนแบบประโยคก็ได้ หรือจะลองสมมติเหตุการณ์ขึ้นมาก็ได้ แล้วคิดคำตอบเอง สุดท้ายคือกล้าที่จะพูดครับ จะพูดตะกุกตะกักก็ไม่ต้องกลัวพูดๆไปก่อน เรื่องสำเนียงไม่ต้องกังวลกับมันครับ ผมว่าเน้นการออกเสียงในถูกดีกว่า

มันต้องทำให้เป็นไลฟ์สไตล์ครับ

ตอนเรียนเพื่อนที่เก่งอังกฤษ ทุกคนไม่ฟังวิทยุคลื่นไทย ฟังเพลงสากลmet107ล้วนๆ หนังก็ดูแต่ภาษาอังกฤษ ซีบอังกฤษ

คำว่า"คล่อง"คือประมาณไหนครับ สื่อสารกับฝรั่งได้?

ถ้าใช่ ส่วนตัวก็อยู่ในเกณฑ์นั้น ทำงานสื่อสารโดยตรงกับชาวต่างชาติมาเป็นสิบปีแล้ว พีคสุดเมื่อปีที่แล้วคือทำงานเป็นคนประสานงานด้านโปรแกรมกับเจ้าของโปรแกรม(ออสเตรเลีย)และส่วนที่เกี่ยวข้องต่างๆ รวมทั้งที่ปรึกษาออสเตรเลีย ไม่มีคนไทยเลยแม้แต่คนเดียว

ก็เริ่มต้นจากอ่าน/เขียนโต้ตอบอีเมล์ ใช้ศัพท์ง่ายๆ รูปประโยคง่ายๆ เราอ่านเข้าใจ เราส่งไปเขาอ่านรู้เรื่อง ไม่ได้จำเป็นต้องศัพท์ยาก รูปประโยคสวย แกรมม่าเป๊ะอะไร แล้วค่อยครูพักลักจำเอาศัพท์/รูปประโยคเขา
ค่อยๆพัฒนาไปเป็นเริ่มติดต่อพูดคุยกับชาวต่างชาติ ก็คอนเซ็ปต์เดิม คำง่ายๆ ประโยคง่ายๆ เรารู้ เขาเข้าใจก็พอ สำเนียงไม่ต้องมีแอคเซ่นอะไรมาก ขอให้พูดคำศัพท์ชัด(ไม่ชัดก็กูเกิ้ลช่วย...ชี้ให้อ่าน)

แล้วพอใช้บ่อยเข้า มันก็ชิน ก็ลื่นเองครับ

ปล. สำคัญสุดคือต้องกล้าพูด/ไม่อายที่จะพูด คนไทยส่วนใหญ่(ที่เห็น)ตายตรงนี้แหละ อาย กลัวพูดผิด กลัวพูดไม่ชัด ผมถามคำเดียว ว่าแล้วไอ้ที่คุยๆน่ะ ใครพิสูจน์ว่าคู่สนทนาเราพูดถูก/พูดชัด เพราะฉะนั้นขอแค่กล้าคุยแล้วคุยรู้เรื่อง ก็จบล่ะ

ผมเรียนโรงเรียนสองภาษา ไม่ใช่อินเตอร์ แต่ก็ได้เรียนกับครูที่เป็นชาวต่างชาติจริงๆ


ถามว่าทำยังไงให้ใช้ได้คล่อง ก็การใช้งานนี่แหละครับ ทำให้ใช้คล่องที่สุด


ทักษะภาษานี่ถ้าจะให้ฝึก ก็ต้องใช้งาน และสนใจเยอะๆ แบ่งเป็น การฟัง การพูด การอ่าน และการเขียน ในบรรดาทั้งหมดเหล่านี้ การฟัง และการพูด จะเป็นสิ่งที่ฝึกได้ยากที่สุดหากสังคมไม่อำนวย คนไทยเลยให้ความสำคัญกับการอ่านและการเขียนมากกว่า ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญน้อยมาก


ทำยังไงให้ได้ใช้เยอะๆ การฟัง และการพูด ก็ตามสื่อทั้งหลายเลยครับ ฟังให้เยอะ สนใจให้เยอะ มันต้องมีความอยากรู้แล้วไปหาข้อมูลเพิ่มเองด้วย ฝึกเลียนเสียง พูดคำนี้ สะกดยังไง แปลยังไง ฟังไปสักพักจะเริ่มปะติดปะต่ออะไรได้ ก็จะเริ่มรู้แล้วว่าอะไรเป็นยังไง โดยใช้ความรู้สึกเอาไว้ก่อน ไวยากรณ์ไว้ทีหลัง เอาให้ฟังแล้วเอ๊ะ ประโยคนี้มันแปลกๆได้ นั่นคือระดับเริ่มต้นละครับ


การใช้ภาษา ไม่มีทางลัดครับ ฝึกใช้ เท่านั้นที่จะทำให้คุณใช้มันได้ แต่จะเร็วจะช้า ขึ้นอยู่ที่การจับหลัก และความสนใจของคนๆนั้น และภาษานั้นๆครับ


ปล. ฝรั่งมันไม่มีใครมานั่งล้อท่านเวลาที่พูดผิด สำเนียงผิด หรือผิดแกรมม่าร์หรอกครับ ใครจะล้อช่างมันไป ไม่ต้องไปกลัว สื่อสารให้รู้เรื่องเป็นพอ ทุกคนต้องเริ่มใช้ ถึงจะใช้เป็น และไม่มีใครเก่งตั้งแต่เริ่มครับ ขนาดเด็กฝรั่งเอง เจ้าของภาษา ยังต้องฝึกภาษาของเค้าเลย

ดูหนัง หังเพลง อ่านหนังสือ บ่อยๆ หัดพูด หัดใช้บ่อยเดี๋ยวจะคล่องเอง ถ้าอยากถูกหลักไวยกรณ์สำหรับทำงานอันนั้นต้องเรียนเพิ่ม