[RE: เสน่ห์นึงของยุค 2000 คือการคุยกับสาวที่มีโปรไฟล์รูปการ์ตูน]
ผมคุยตั้งแต่สมัยโปรแกรม เพิช
ขอที่อยู่ส่งจดหมาย สาวต้องส่งรูปสติกเกอร์มาให้
นัดเจอกันก็นัดกันที่สีเสื้อ บางครั้งไม่ตรงปก วิ่งหนีกันกระจาย
เคยมีเคสนึง สาวเค้าอวบกว่าที่คิดไว้นิดนึง
เราเฟล เห็นเค้าไกลๆ ไม่กล้าแสดงตัว
พอสักพักปรับความรู้สึกได้ ไหนๆเค้าก็มาแล้ว
เป็นเพื่อนกันก็ได้ เค้าก็โอนะ ไปดูหนุ่มๆซ้อมดนตรี
กินข้าวคบกันเป็นเพื่อน ยังแนะนำเพื่อนของเพื่อนมาให้รู้สึก
สมัยก่อนจับมือ ในโรงหนัง แอร์ก็เย็นเหงื่อแตกกระจาย555
สมัยก่อน เรียลดี วันๆมีอะไรให้ทำเยอะ