เสียใจด้วยนะครับ เดาว่าเป็นการสูญเสียตัวแรกและครั้งแรกรึเปล่า?

เวลาจะค่อยๆเยียวยาจิตใจให้หายเศร้า แล้วเราจะจดจำแต่เรื่องดีๆ ภาพที่สวยงามของเค้าได้เสมอ ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ หรือเราเลี้ยงตัวอื่น/ตัวใหม่ อีกมั้ย

จากคนที่เลี้ยงสุนัขอย่างน้อย 1 ตัวมาตลอดชีวิต(ตั้งแต่ดูแลตัวเองได้) และผ่านการสูญเสียแบบนี้ไปแล้ว 5 ครั้ง

ปัจจุบันผมอายุ 42 แล้ว ก็ยังเลี้ยงอยู่ 2 ตัว

อ่านแล้วจะร้องไห้ตาม สู้ๆนะ

เข้าใจเลยครับ ตอนเด็กๆมีหมาที่รักมาก
ตายคาตัก ซึมไปเป็นเดือนเลย

ตอนไปบวชก็ไปช่วยหมาวัดมา โดนไอแก่ข้างวัดจะวางยา เพราะผมไปบวชแล้วเอาข้าวเหลือจากบาตรไปเลี้ยงพวกหมาในวัด ปกติมันจะเอาข้าวไปเลี้ยงหมู พอผมบวชแล้วไม่มีให้มัน ทั้งๆที่หมาก็อยู่แต่ในวัด

สุดท้ายตอนสึกเลย เอากลับมาเลี้ยงต่อที่บ้าน พอมันตายก็เศร้าอีกรอบ

แต่ตอนนี้เหลือแค่ แมวจร ที่เพื่อนฝากเลี้ยงตัวเดียวละ อยู่กันมาเกือบสิบปี ผูกพันธ์มาก
ไม่อยากคิดถึงวันที่มันตายเลย แต่ก็ต้องทำใจ

อ่านแล้วจะร้องไห้เลย นึกถึงหมาที่บ้านเหมือนกันครับตายไปหลายปีแล้ว

เป็นกำลังใจให้ครับ ของผมตายกี่ตัวก็ไม่ชิน ตัวล่าสุดอยู่กันมา 10+ ปี
เกือบตายก็หลายรอบ อยู่กันตั้งแต่เริ่มเลี้ยงตัวแรกของที่บ้าน จนเป็นตัวสุดท้ายที่ไป จากวันนั้นก็ไม่ได้เลี้ยงอีกเลยครับ พ่อกับแม่บอกทำใจไม่ได้

ผมก็กลัวเหตุการนี่เหมือนกันครับ เลี้ยงมา10กว่าปีแล้ว
สุขภาพหมาก็ไม่ค่อยดีแล้วด้วย ไม่อยากให้ถึงวันนั้น ไม่รู้จะทำใจอย่างไง

ผมเสียใจกับท่านจริงๆ อารมณ์ที่ท่านเป็นอยู่ ผมก็คงต้องเจอในวันข้างหน้าซักวัน
ด้วยความที่ว่าผมก็มีปอม และหน้าตาสีขนก็คล้ายๆมากกับน้องของท่าน
เริ่มอายุเยอะละ มีโรคต้องกินยา คงต้องดูแลเค้าให้ดีที่สุด

สู้ๆครับทุกคนในนี้เปนกําลังใจให้

อ่านไป ผมยังจะร้องไห้ตามเลย