ส่วนใหญ่ นักศึกษาฝึกงานที่มาฝึกด้วยจะไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่ครับ น่าจะเพราะเป็นโรงพยาบาล เป็นสถานที่ราชการ มีกฏระเบียบชัดเจน ซึ่งไม่ได้ดูไปรเวทเท่าเอกชนมั้งครับ

น้องฝึกงานแต่ละรุ่นก็มีสัมมาคารวะดี อีกอย่างคือมักจะเป็นรุ่นน้องของมหาลัยที่ผมจบมาด้วย เลยต่อกันติดง่าย ช่องว่างก็น้อยลงไปอีก

เด็กสมัยนี้ก็มีความเปลี่ยนแปลงอยู่เยอะจากสมัยก่อนพอสมควรครับ แต่โชคดีที่ผมเจอเด็กที่รู้จักกาลเทศะมาตลอด เลยไม่เคยมีดราม่าอะไรเลย  

ฝึกโรงบาลศูนย์เลิกเกินเวลาตลอด แต่ผมชอบรพช.สุด แต่ร้านยาเชนผมเกลียดสุดแล้วเพราะหลายอย่างมันขัดจรรยาบรรณรุ่นพี่ก็สนแต่ยอดขายมากกว่าคนไข้สสจ.มาตรวจคงโดน  

เด็กฝึกงานได้เงินไหมครับ

ถ้าได้เงิน ปกติผมก็ให้ลานะ แต่ก็หักเงินตามวันลา กับต้องดูกฎกับทางมหาลัยด้วยว่าต้องฝึกครบกี่วัน

 

เรื่องของผมที่จะเล่าให้ฟังนี่เกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้วได้ บริษัทรับเด็กฝึกงานมา 2 คนจากม.รัฐบาลชื่อดังม.นึง ญ ทั้ง 2 คน ตอนรับมาตอนนั้นก็ไม่ได้คัดอะไรมากก็รับมากะให้มาช่วยงานเพราะเรียนตรงสายอยู่แล้ว ตอนรับเข้ามาก็บอกกฏระเบียบคร่าวๆว่าฝึกที่นี่ 3 เดือนไม่มีวันลาหยุดนะ ถ้าจะหยุดก็บอกเหตุผลหรือแจ้งพี่มาก็พอ เพราะน้องมาฝึกงานก็เหมือนพนักงานคนนึง(จำคีย์เวิร์ดนี้ไว้ดีๆนะครับ) ก็มาทำได้ซัก 3-4 วัน

วันนึงมีคนนึงมาขอลาจะไปเที่ยว 4 วันผมก็แจ้งน้องไปว่าตามกฎแล้วนักศึกษาฝึกงานไม่มีสิทธิ์ลานะแต่ถ้าจำเป็นจริงๆให้ลาได้แล้วค่อยมาทำชดเชยแทนเพิ่มเอา แต่น้องคนนั้นกลับไม่โอเคและบอกผมว่าตอนเข้ามาพี่บอกหนูเองนี่ว่างมาฝึกงานก็เหมือนพนักงานคนนึง(จำคีย์เวิร์ดนี้ไว้ดีๆนะครับ)พวกพี่ยังมีวันลาได้เลยถ้าหนูเป็นเหมือนพนักงานคนนึงทำไมหนูจะลาไม่ได้(จริงๆน้องฝึกงานคนนี้ผมไม่ได้ดูแลเรื่องงานโดยตรงจะมีน้องอีกคนดูแลแทน) ผมก็บอกว่าที่บริษัทของเราไม่มีวันลาให้น้องฝึกงานนะซึ่งแจ้งไว้แต่ตอนแรกแล้ว แต่ถ้าจะลาจริงๆพี่อนุญาตให้ได้ถ้ามีเหตุผลพอ แต่ถ้าน้องแจ้งว่าไปเที่ยวพี่ว่ามันไม่เหมาะสมเท่าไหร่ในช่วงระหว่างฝึกงาน แต่ถ้าเอาจริงๆให้ลาได้แต่มาทำชดเชยแทน

พอแจ้งไปแบบนี้น้องเค้าก็ไม่พอใจวิ่งร้องไห้ขึ้นไปข้างบน ผมกับน้องในทีมอีกคนนี่โคตรเหวอเลย รับเด็กฝึกงานมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้ พอสงบสติอารมณ์ได้เค้าก็ไม่พูดกับพวกผมนะ วันนั้นทั้งวันก็เลยไม่ได้ให้งานอะไร จนวันต่อๆมาน้องก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองผิดแต่ความรู้สึกต่อกันมันก็พังแล้วแหล่ะ น้องในทีมผมแทบไม่ให้งานน้องคนนั้นทำเลย คือความสัมพันธ์มันแย่แหล่ะ ไม่ได้สนิทกันเหมือนรุ่นก่อนๆ ก็เป็นแบบนั้นไปจนจบฝึกงาน เพราะดูแล้วน่าจะสุดโต่งคนนึงตอนนั้นพวกผมก็ยังเด็กด้วยก็ปล่อยเลยตามเลย ทุกวันนี้เด็กฝึกงานที่เข้ามานี่สัมถาษณ์ละเอียดหมดเลย ถ้ารู้ว่าเคมีไม่เข้านี่ก็ไม่รับเลยครับ ให้ไปที่ที่เหมาะสมดีกว่า

จะบอกว่าเด็กสมัยนี้เป็นยุคใหม่ขึ้นแหละ บางคนมีเหตุผลนะแต่ตอนแสดงออกมามันดูแย่ส่งผลให้มีอคติเกิดขึ้น บางคนดูน่าเอ็นดูน่าคุยด้วยก็มีความรู้สึกอีกแบบ ซึ่งการให้เกียรติซึ่งกันและกันหรือความเคารพต่อกันผมว่ามันยังเป็นจำอยู่ในยุคนี้นะ เคารพคนที่น่าเคารพให้เกียรติคนที่ควรให้นะ ไม่งั้นผมนึกไม่ออกเลยว่ามันจะเป็นยังไง เพราะหลังจากนั้นมาเด็กฝึกงานทุกคนต้องโดนสัมภาษณ์หมดทุกคนเลย ป้องกันปัญหาที่เคยผ่านมาต้องไม่ให้เกิดขึ้นอีก เพราะเด็กบางคนมีเหตุผล แต่บางคนก็เป็นที่นิสัยตัวเองด้วย  

อ่านจากที่ท่านเล่ามา มันเป็นบทสนทนาที่สั้นมากเลยนะครับ เกิดการโต้แย้งครั้งเดียววันเดียวแล้ววิ่งหนีไปร้องไห้เลย...ผมว่าไม่น่าเกี่ยวกับเด็กยุคใหม่หรือยุคเก่าหรือสุดโต่งมั้งครับ ดูๆแล้วเป็นคนที่มีปัญหาด้านควบคุมอารมณ์มากกว่านะครับ ผมไม่ใช่HRนะ แต่อยู่ในส่วนที่ต้องไปสัมเพื่อเอาเข้าทีมบางครั้งการเจอเหตุการณ์แบบนี้ครั้ง2ครั้งมันตัดสินโดยรวมไม่ได้หรอกครับ  

ผมว่าที่ จขกท อธิบายเค้ามันไม่ได้ให้เหตุผลตรงๆในตัว
คือ จขกท พูดถึงกฎถึงระเบียบ คิดว่าเค้าก็เกิดคำถามว่าแล้วทำไมต้องมีกฎมีระเบียบแบบนี้

เวลาผมไปติดต่อบริษัทนั่นนี่โน่น ก็เจอแบบนี้บ่อย อ้างกฎบริษัท บางทีถ้าเจอกฎไร้สาระผมก็สวนนะ ผมนี่ตัวจับผิดกฎไร้สาระเลย

กลับมาที่ของ จขกท. เป็นผมก็คงจะอธิบายเพิ่มเติมไปว่าทำไมกฎต้องเป็นแบบนั้นสำหรับเด็กฝึกงาน 1.ผมคิดว่ามันมีเหตุผลในตัวนะ ฝึกงานระยะไม่ยาว การที่จะฝึกงานแล้วได้ประโยชน์ได้ความรู้ความสาารถมันก็ต้องมีจำนวนเวลาจำนวนหนึ่ง ถ้าลานู่นลานี่กลายเป็นึกแป้บๆมาๆขาดๆไม่ต่อเนื่องมันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะมาฝึกงาน 2.ฝึกงานบางที่อาจจะไม่ใช่บังคับให้ต้องฝึก อยากฝึกก็ได้ไม่อยากฝึกก็ได้ เพราะงั้นใครอยากฝึกก็ต้องเตรียมตัวเตรียมเวลาให้พร้อม ไม่ใช่มาฝึกแล้วก็ลาไปเที่ยวไปเล่น

 

ตอนเด็กๆผมเองก็ผ่านการฝึกงานมาหมดทั้งร้านยาเชน บริษัทยา หรือรพช.ครับ เข้าใจความรู้สึกดีเลย มันจะมีPointที่ขัด ๆ สิ่งที่เรายึดมาตลอดหลายอย่าง แต่ก็คงไม่แปลกถ้ามองจุดประสงค์ของแต่ละที่ มันก็มีเป้าหมายต่างกันแล้ว ไม่มี รพช.ที่ไหนมีจุดประสงค์สูงสุดคือผลกำไร แล้วก็ไม่มีร้านยาเชนที่ไหนต้องการดูแลคนไข้จนถึงที่สุดหรอกครับ

สมัยฝึกงานผมฝึกเป็นดีเทลยา ได้พี่เลี้ยงเป็นอดีตมิสมอเตอร์โชว์ บอกตรง ๆ เกรดฝึกงานผมนี่ A+++ ไม่เคยลางาน เสาร์อาทิตย์ยังจะขอฝึกเพิ่มอีก 555  

เดี๋ยวพี่ให้เด็กมีปัญหาไปฝึกด้วยนะ 55555