ถ้ามาจากกรุงเทพแนะนำ ไปพวกหัวเมืองใหญ่ๆดีกว่าครับ ถ้าอยู่บ้านนอกท่านเจอ culture shock แน่ๆ เช่น2ทุ่มร้านปิดไฟนอนกันหมดแล้ว ถ้ามีเซเว่นก็โชคดีไป ถ้าไม่มีก็หาอะไรกินแทบไม่ได้เลย ถ้าย้ายไปอยู่แบบบ้านนอกหาของกินลำบากแน่นอน


ถ้าสายกินแนะนำพวกเมืองท่องเที่ยว เชียงใหม่ เชียงราย ระยอง ชลบุรี ขอนแก่น สุราษ สงขลา

แถมพวกนี้ก็มีห้างใหญ่ๆ ถ้าไปอยู่จังหวัดเล็ก หนังใหม่เข้าดันไม่เข้าโรงจังหวัด ผมอ่ะโครตเซงอ่

ถ้าอยากได้ความเจริญ ที่เที่ยวเยอะ แต่ยังดูไม่วุ่นวายมาก ผมนึกถึงเชียงรายเลย แต่ถ้าเน้นสโลว์ไลฟ์จริงๆ นึกถึงน่านกับแม่ฮ่องสอนครับ ธรรมชาติ อากาศ วิถีชีวิตสโลว์ไลฟ์สุดๆ ถ้าเน้นความครบนึกถึงจันทบุรี ความเจริญพอใช้ได้ มีภูเขา ทะเล น้ำตก ป่า ผลไม้ อาหารการกิน อยู่ไม่ไกลกรุงเทพมากนัก

เมืองไม่ใหญ๋ รถไม่ติด แต่พอมีคนครับ มีราชพัดพอมีนศ.ราวๆ 5000คนอยู่ ร้านกาแฟเยอะ มีโรงงานน้ำตาล5-6 โรง มีโรงงานเบียร มีโรงงานอยิ พวกสินค้าเกษตรมีคนรับอยู่แล้วครับ แต่รพ.กำแพงไม่ค่อยดีไม่รู้ตอนนี้พัฒนาขึ้นยังเห็นจะยกระดับเป็นรพ.ศูนย์อยู่ ที่โฉนดไร่ราวๆ1-2แสน ที่ดินไม่มีโฉนดขายๆกันอยู่ราวๆ5หมื่น ขโมยไม่ค่อยเยอะ ไม่มีแก๊งค์มอไซด์(อันนี้น้องบอกมาน้องเป็นตำรวจที่กำแพง) ไปเที่ยวภาคเหนือสะดวกทุกที่

มาสตูลไหมครับ

ไม่รู้โจทย์ท่านมีอะไรมั้ง แต่ที่นึกถึงที่ๆสโลไลฟ์ แบบกำลังดีแล้วผมไปแล้วชอบ

ภาคเหนือ-น่าน (จริงๆเชียร์เชียงใหม่/เชียงราย พอเลือกได้ทั้งสโลว์หรือสนุก ถ้าชอบแบบชีวิตสีสันหน่อย)
ภาคตะวันออก - จันทรบุรี
ภาคใต้ - ผมชอบตรัง/ระนอง

ถ้าเกาะ ลองดูเกาะพงันไหมครับ เห็นว่ามีฝรั่งมาสร้างสังคมแบบจิตวิญาณกันซักอย่างเนี่ยแหละ ผมว่าน่าสนใจดี พอดีผมเห็นคุณธนา เธียรอัจฉิรยะ พูดถึงรุ่นน้องแกทีเป็นceo/founder เอเจนซี่ชั้นนำ แล้วไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั้น น่าสนใจมาก

https://www.facebook.com/photo?fbid=807419010755548&set=a.594791162018335

ใดๆอย่าลืมไปเที่ยว ไปลองใช้ชีวิตดูก่อนนะครับ วางแผนดีๆ แต่ท่านทำงานด้านการเงินมา คงวางแผนดีแล้วแหละ ขอให้สมปราถนาครับ

ผมชอบจันทบุรีครับ แต่ยังไม่มีเงิน555

อยาก slow life ทำสวน ไปด้วย ลองดู อ.ขนาดกลาง อย่าง อ.หล่มสัก มีตลาดผักขนาดใหญ่ด้วย ไหมครับ 555
ถ้าชอบขับมอไซร์ก็ เขาค้อ น้ำหนาว ภูเรือ เชียงคาน นาแห้ว ตอบโจทย์เเน่นอน ธรรมชาติเพียบ

ด้วยเงินเดือนขนาดนี้ผมค่อนข้างเสียดายแทนที่จะออกมาจากตรงนั้นเลยครับ เรียนโทการเงินคงลงทุนในหุ้นอยู่แล้ว ผมว่าเอาเงินนั้นไว้เติมพอร์ทสร้างpassiveเพิ่มดีกว่า และเดาว่าอายุยังไม่เยอะมีเวลาเก็บเกี่ยวได้อีกหลายปี หรือถ้าสายอสังหาผมว่ามันก็เพิ่มเติมอะไรได้พอควร ยื่นกู้ก็ง่าย

มีเพื่อนมาชวนลงทุนครับ เค้ามีที่ดินสุพรรณ 30-40แปลง ทุกแปลงทำเป็นสวนหมดเลยครับ จ่าย5-7แสน ผ่อนตรงกับเจ้าของได้ตกเดือนละ7-8พัน ปลูกต้นไม้(ผลไม้)ให้เป็นร้อยต้น ขุดบ่อเลี้ยงปลาให้ มีคนดูแลให้เพราะทำเป็นคอมมูนิตี้ ใกล้ถนนใกล้เซเว่น เห็นว่ารายได้เดือนๆนึงก็หลายหมื่นจากคนที่ทำนานแล้วนะ ผมว่าลองเริ่มจากอะไรคล้ายๆแบบนี้ก็ได้ครับ แล้วค่อยออกมา แค่เรามีที่ทางที่เป็นธรรมชาติ เราไปดูที่ของเราได้บ้าง แค่นี้ความรู้สึกมันก็ผ่อนคลายจากสังคมเมืองแล้วนะ เหมือนว่าเรามี exit planแล้ว แต่แค่เรายังไม่ออกมา น่าจะหายใจโล่งขึ้นเยอะครับจากชีวิตเมืองกรุง สุดท้ายชอบไม่ชอบยังไงเรายังสามารถขายได้ หรือเลือกจะไปดูแลเต็มตัวก็ได้ แต่ถ้าชอบสายรีสอร์ท ฟาร์มสเตย์ก็เลือกที่เป็นเมืองท่องเที่ยวนิดนึง

แต่ถ้าจะออกก็อาจลองหางานที่มันรีโมทได้มั๊ยล่ะครับ อย่างเพื่อนผมทำ security ให้สตาร์ทอัพในระบบบล็อกเชน ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร แต่เค้าจบโทการเงินเหมือนกัน เดือนนึงแทบไม่ต้องเข้าออฟฟิศเลยเต็มที่1-2 ครั้ง เห็นบอกจะไปอยู่ตปท.ยังได้ อะไรแบบนี้ครับ

จันทบุรี แนะนำครับ

ตราด แบบโคตรสโลไลฟ์ ไม่มีแม้แต่โรงหนัง

สุราษฎร์ธานีครับอยู่ที่นี่มีเงาะกับทุเรียนมังคุดฟรีๆครับ

ผมแนะนำให้ไปอยู่ชานเมืองของเมืองใหญ่ดีกว่านะ มันมีอะไรที่พร้อมกว่าสำหรับคนที่อยู่กทม.มาทั้งชีวิต อยู่ชนบทอาจจะไม่ชิลอย่างที่คิด บางอย่างเรียกว่าลำบากด้วยซ้ำ มันไม่ได้สวยงามเสมอไปหรอก
เรื่องทำไร่ทำสวนจู่ๆไม่เคยสัมผัสมาก่อนผมไม่แนะนำเลย ไม่ใช่ทำง่ายๆ เหนื่อยมากด้วย แนะนำให้เริ่มที่เปิดร้านขายของก่อนดีกว่าพอเริ่มชินหรืออยู่ตัวแล้วค่อยคิดทำสวน เอาที่มันกลางๆไว้ดีกว่า