จะแบบ ตัดขาดจากที่บ้าน ไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก
หรือว่า ชอบอยู่คนเดียวอยู่แล้ว มาทำงานต่างบ้าน นานๆกลับที หรือแทบไม่ได้กลับเลย

มีปัญหาอุปสรรคอะไรบ้างมั้ยครับ
.....................................................................

ถ้าอย่างผมมันไม่มีปัญหาอะไรนะ ชีวิตโคตรรูทีนแต่ก็ไม่ได้แย่อะไร ไม่ได้มีความสุขแต่ก็ไม่ได้มีความทุกข์ ชีวิตเหมือนกราฟที่เป็นเส้นตรงเลย

ตื่น ไปทำงาน เล่นเว็บบอร์ด กลับบ้าน ดูซีรี่ส์ เล่นเว็บบอร์ด นอน อาจจะมีบางเดือนไปออกทริปมอไซค์ แต่ก็นานนนนนนนนๆ ที

ออกมาทำงานซื้อบ้านอยู่ต่างจังหวัดคนเดียว เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวไม่เหงา มีปัดๆนัดสาวมาจับมือบ้างนิดหน่อย

ผมไม่ได้ตัดขาดที่บ้าน กลับไปเยี่ยมพ่อแม่เดือนละครั้ง

แค่รู้สึกติด กทม ครับ มันเหมาะกับผมมากกว่าที่บ้าน แล้วก็ไม่รู้สึกสบายใจเวลาอยู่บ้าน แบบอึดอัด

ตั้งแต่ผมเข้ามาเรียนมหาลัยที่ กทม ผมก็ไม่คิดจะกลับไปอยู่ขอนแก่นอีกเลย

ทุกวันนี้ความฝันคือมีคอนโดฟีลเพนเฮาส์กลางทองหล่อ

ตอนนี้มีคอนโดย่านอื่นอยู่ ความฝันนี้น่าจะอีกนาน ดูจากราคาแล้ว 5555

ส่วนเรื่องเหงานี่ไม่เลย เพื่อนอยู่นี่เยอะ คนคุยก็อยู่นี่ ถ้าสมมติโดนสาวเท ก็ปัดแอพที่กทม.น่าจะทางเลือกเยอะกว่า

ผมก็ไม่เหงานะครับ เลิกงานก็แฮงค์เอ้าท์กับพรรคพวก มีโทรคุยกับพ่อแม่บ้าง กลับบ้านต่างจังหวัดก็ปีละ 1-2 ครั้ง อาจเป็นเพราะผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งไลฟ์สไตล์ผมด้วย เลยชอบอยู่คนเดียวมากๆ

อันนี้เคยอ่านงานวิจัยงานนึงของกรมสุขภาพจิต คนที่ใช้ชีวิตแบบนี้ซ้ำๆๆๆๆไปเรื่อยๆด้วยรูทีนเดิมๆเป็นเวลานานๆ ทำงานแต่ไม่เข้าสังคม ไม่ค่อยพบเจอผู้คนฉีกตัวเองออกสังคม พบว่ามีแนวโน้ม30-40 เปอร์เซ็นจะสะสมป่วยเป็นโรคซึมเศร้าแบบไม่รู้ตัวได้นะครับ

ผมอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ถึงปัจจุบันคิดว่าอยู่คนเดียวมารวมๆ น่าจะเกิน 30 ปี
เมื่อผ่านอายุไปถึงจุดนึง ความเหงาไม่ใช่ปัญหา ถ้าคุณยังมีเพื่อน ยังมีน้องๆ ให้คุย มีสังคมในที่ทำงาน ฯลฯ
ปัจจุบันนี้คิดที่จะรีไทร์ไปอยู่ ตจว. อยู่คนเดียวเหมือนเดิม แต่การอยู่คนเดียวไม่ได้หมายความไม่ได้ต้องการสังคม
แต่อยากจะทำงานอะไรก็ได้ ที่ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนอยู่ เช่น เปิดร้านหรือทำธุรกิจเล็กๆ ที่ได้พบเจอผู้คน
เรื่องคู่ชีวิตค่อนข้างปลงไปแล้ว คิดว่าไม่มีวันนี้ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ถึงไม่เคยคิดว่าจะโสดจนตายก็ตาม แต่ถ้าไม่ได้เจอคนที่จะอยู่ด้วยกันได้จริงๆ ก็อยู่คนเดียวดีกว่า