ความผู้ชายไม่เอาถ่าน

จริงครับ

ผมมองว่าไม่ห่างชั้นกันเท่าไหร่อ่ะ ใน2ตัวเลือกที่ท่านว่ามา ผมเป็นชนชั้นกลาง แฟนผมฐานะดีกว่ามาก ก็ยังอยู่กันมาได้ และผมก็เห็นหลาย ๆ คู่ ทีผู้ชายจน ผู้หญิงปานกลาง แต่อยู่ด้วยกันยาวนาน (ซึ่งก็คือพ่อแม่ผมเอง) มันเป็นเรื่องนิสัยและการยอมรับในตัวตนของอีกฝ่ายมากกว่า และปฏิเสธไม่ได้ว่าการศึกษา มีส่วนอย่างมาก เพราะพ่อผม กระโดดออกจากกลุ่มของญาติพี่น้อง ด้วยการที่แกเรียนเก่งได้ทุนเรียนจนจบปริญญาเป็นคนแรกในหมู่ญาติ แล้วค่อยมาสร้างเนื้อสร้างตัวเองโดยไม่ได้พึ่งมรดกเลย ที่ดินมรดกจากปู่ไม่รู้กี่สิบไร่แกแทบจะยกให้น้อง ๆ เกือบหมด เหลือที่เท่าแมวดิ้นตายไว้เป็นที่ระลึกถึงปู่เท่านั้น

กรณีที่อาจจะยากหน่อยคืออีกฝ่ายหนึ่งมาจากฐานะยากจน และดันมีการศึกษาที่ต่ำกว่าอีกฝ่ายมาก ๆ นั่นแหล่ะ ไม่เคยเห็นอยู่กันยืดซักราย เพราะความคิดความอ่านมันไม่เหมือนกันเลยครับ

ผมมองว่าการศึกษา คือทางเชื่อมระหว่างฐานะที่แตกต่างกันครับ ความคิดความอ่านที่ถูกขัดเกลาแล้ว ทำให้ไม่มีความแตกต่างทางด้านความคิดมากจนเกินไป ทำให้อยู่ร่วมกันได้

อีกเรื่องคือ มาจากฐานะยากจนจะมีภูมิต้านทาน+ความเจนโลกเยอะครับ ส่วนถ้าฐานะปานกลางแล้วอยู่ในโอวาทมาตลอดแบบแฟนผมนี่คือ ไม่รู้สีแปดอะไรเลย

แต่ก็แลกมาด้วยความว่าที่บ้านเขาก็จะมองลบเป็นทุนเดิมอยู่ละ ผมก็อาศัยตีมึนเอ็งไม่เลิก ข้าก็อยู่แบบนี้หละ อยากคบต่อก็ไปเคลียร์ที่บ้านเองละกัน

แบบ1ลำบากเพราะมีเรื่องต้นตระกูลมาเกี่ยว แต่ว่า ผญ ก็ไม่ได้ฉีกไกลเหมือนสาวในข้อ2 ตรงนี้ยังพอสู้ได้
แต่ความยากของข้อ2คือ ผช มันเบสิคมากแต่ ผญ โคตรฉีก
ดังนั้นจะว่าไปไม่ว่าข้อไหนถ้า ผช ด้อยกว่า อนาคตลำบากทั้งคู่ มันเป็นเรื่องของความเป็นผู้ชายต้องเป็นทรัพยากรที่ดี เพราะตามธรรมชาติแล้ว ธรรมชาติมันออกแบบให้เพศแม่ต้องได้รับการปกป้องดูแลจากเพศผู้ที่แข็งแกร่ง เพื่อให้โอกาสการสืบทอดเผ่าพันธุ์มีโอกาสรอดสูง แต่พอมายุคนี้ก็เหมือนกันแค่เปลี่ยนรูปแบบจากเพศผู้ต้องแข็งแรงบึกบึน กลายมาเป็นต้องรวย ฉลาด มีความก้าวหน้า มีอนาคต มันคือการแสดงสถานะของผู้ขยายพันธุ์ที่ดี ดังนั้นมันสามารถปกป้องและตอบสนองการดำเนินไปของเผ่าพวกเราได้
เพราะงั้นถ้ายุคนี้ไม่รวย ไม่มีแววจะมีอนาคต จะเข้าถึงทรัพยากรเพศหญิงที่ดีๆ ยาก ต้องได้คนพอๆกันหรือด้อยกว่าเรา

เรื่องที่บ้านเขามอง ผมก็ทำใจเหมือนกันครับ ดีที่พ่อตาแม่ยายไม่ดึงหน้ามาก ผมก็ตีสนิทไปเรื่อย ๆ แต่ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกัน ว่าอาจจะเป็นเราเองที่มีปมด้อยกว่า เลยกังวลไปเอง ทีจริงอาจจะไม่คิดอะไรกับลูกเขยก็ได้

ข้อสองผมเจอ 2ครอบครัวครับ คนหนึ่งญาติ อีกคนเพื่อน
ไม่มีความลำบากใดๆเลย สมูทจัดๆ

ครอบครัวรวยระดับหลายพันล้านนะ

ข้อ2.ผมเห็นหลายคู่นะ มีทั้งที่เลิกและไปถึงแต่งงาน

แต่คู่ที่รอด สิ่งที่เหมือนกันแทบทั้งหมดคือผู้ชายแม่งโคตรเก่งและโคตรสู้

อย่างที่ความเห็นบนๆบอกอะ ถ้าบ้านผู้หญิงรวยอยู่แล้ว เขาก็ไม่ได้สนเรื่องเงินผู้ชายมากหรอก

แต่ผู้ชายก็ต้องผลักตัวเอง หาเงินให้เก่งระดับนึง ดูแลพ่อแม่พี่น้องฝั่งตัวเองได้ และมีเงินพร้อมสร้างครอบครัวแบบไม่เบือดเบือนฝ่ายหญิงมากอะ

เพราะยังไงที่เห็นมา ถ้ามีลูก บ้านฝ่ายหญิงเขาก็จัดให้หลานเต็มที่อยู่แล้ว

ผมเป็นผู้ชายในข้อ 1 (ดีกว่านั้นนิดนึง) คือครอบครัวแย่มาก มี asset เป็น 0 ภาระทุกอย่างมาอยู่ที่ตัวผม เคยไปจีบสาวในข้อ 2
ตอนแรกๆ คุยกันดีมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันก็ดี พอวันนึงผมเล่าเรื่องแบคกราวน์ทางบ้านให้เค้าฟัง เห็นชัดๆ ว่าสีหน้าเปลี่ยนและค่อยๆ นั่งหงายหลังห่างออกไปในทันที

หลังจากนั้นไม่นานก็ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม

ถ้าผู้ชายระดับต่ำกว่าผู้หญิงจนมองเห็นได้ ไม่ว่าจะฐานะทางการเงินหรือฐานะทางสังคมล้วนดูแย่หมด
แต่ 2 เคสนี้ยังไงผู้ชายจนก็ยังดูแย่กว่า ยิ่งถ้าไม่มีอย่างอื่นมาชดเชยเช่นหล่อมากหรือทำอาหารอร่อยมาก
หรือเป็นแฟนที่ดีมาก ยิ่งรอดยากมากๆ

ผมว่า ผู้หญิงรวยอะยาก เพราะผู้ชายปานกลางมักเข้ากับเพื่อน ผญ ไม่ได้ครับ

แล้วผญรวย ส่วนใหญ่(ไม่เหมานะ) ค่อนข้างมีไลฟ์สไตล์ที่โดดเกินไปหน่อย ยิ่งเพื่อนนี่ตัวดีเลย

ผมเลยสรุปว่า ผญ.รวย น่าจะไปกันยากกว่าครับ