ผมพยายามดูมา 2 รอบแล้ว แต่เผลอหลับทั้ง 2 รอบ รอบนี้ดูจบแล้วผมอยากพูดคุยกับหนังหน่อย

จริงๆผมชอบ Setting ของหนังนะ ผมไม่ติดใจอะไรเรื่องพล็อตปลายเปิดหนังแบบนี้ วางบรรยากาศได้ดีเลย โทนหนังวิธีการเล่า มันมี vibe แบบพวกหนัง Ari Aster ซึ่งมันเป็นสไตล์ที่ผมชอบอยู่ละ


เอาจุดที่ผมดูแล้วชอบก่อน

1. การสร้างฉาก โลเคชั่น การจัดแจงต่างๆนี่คือดีเกินมาตรฐานดีกว่าหนังไทยทั่วไปจริงๆ มันทำให้บรรยากาศดูสมจริงในตัวเองเลย ไม่รู้สึกแบบตะขิดตะขวงใจ (ไม่รู้คนอีสานรู้สึกอย่างไร แต่ผมให้ดีมากเลย)

2. การเลือกนักแสดง Cast นักแสดง จุดนี้ผมชื่นชมมาก หนังไทยนี่ความน่ารำคาญอย่างนึงก็คือการ Cast นักแสดงที่แม่งไม่ได้ดูสมกับคาแรกเตอร์เลย

แต่เรื่องนี้ไม่มีเลย มองข้ามหน้าตา เลือกคนได้เข้ากับบทบาทดีมาก แทบทุกตัวละครแสดงออกมาได้ดี จนผมคิดว่านักแสดงฝีมือดีๆพวกนี้ หายไปไหนมาวะ ทำไมไม่เคยเห็นในหนังไทยมาก่อนเลย

3. Symbolic ต่างๆในเรื่องคือถ้าไม่ใช่คนไทยอาจจะไม่สังเกตเห็นหลายๆ symbolic อย่างที่วางไว้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการหลอกลวง พวกร่างทรงเก๊, ทางสามแพร่ง, รถคันนี้สีแดง มันรับรู้ได้ว่าหนังเรื่องนี้มีความ satire อยู่ มีความเอาเรื่องจริงมาล้อเล่น

ซึ่งผมชอบตรงนี้เพราะมันยิ่งทำให้หนังไม่จบแบบมีเพียงข้อสรุปเดียว แล้วแต่คนจะคิดเลย




พูดถึงบทสรุป ที่หลายคนไม่ชอบฉากจบ ผมไม่ได้รู้สึกว่าทำให้หนังกลายเป็นหนังห่วย แต่ผมกลับมองว่ามันยิ่งทำให้บรรยากาศหนังน่ากลัวยิ่งกว่าช่วงแรก ความเป็นห้องปิด พื้นที่ปิด มันทำให้มีจุดเรื่องแสง มุมมอง ความน่ากลัวเยอะมาก ถึงแม้มันจะอารมณ์เดียวกับ The wailing ชัดๆ


อีกเรื่องที่คนไม่ชอบเลยคือการไม่เฉลยอันนี้ผมโคตรชอบเลยคือให้คิดเอง ไม่สรุปว่านางเอกโดนผีอะไรเข้า ย่าบาหยันมีจริงมั้ย ใครกันแน่ที่ทำของใส่ตระกูลนี้ ไม่มีอะไรเฉลยเลย พวกนี้ผมรับได้ เพราะพวกความเชื่อพวก Shamanism มันไม่มีตายตัวอยู่แล้ว แล้วไม่รู้ว่าจริงๆมันทำงานอย่างไร

เรื่องที่ตอนท้ายโดนผีเข้ารัวๆ หลายคนบอกกลายเป็นซอมบี้เฉย ผมก็คิดว่าหนังมันอธิบายไว้แล้วเรื่องสัมภเวสีเร่ร่อน จะผีหมา ผีคนก็โอเค


สิ่งที่ผมไม่ชอบเลย

1. อย่างแรกผมไม่ชอบหมาตายครับ อันนี้ส่วนตัวล้วนๆ ทรมานหัวใจสุดๆ แบบกูว่าแล้ว ตั้งแต่ตอนเห็นหมาเดินมาในกล้องตั้งแต่รอบแรก ดูแล้วอยากต่อยคนในบ้านเลย โง่ชิบหาย

2. บทของตัวละครในบ้าน คือปกติพวกตัวละครในหนังผีมันจะต้องทำอะไรโง่ๆอยู่แล้ว หรือทำพลาดโง่ๆเพื่อให้ผีชนะในหนังที่จบแบบ Bad End

แต่การกระทำของตัวละครครอบครัวนี้รวมไปถึงตากล้องคือโง่แบบ โง่ในโง่ในโง่อีกที แม่ง make no fucking sense สุดๆ เรื่องนี้ผมไม่โทษนักแสดงนะ คงเป็นที่บทจริงๆ ไม่รู้พาร์ทนี้เกาหลีหรือไทยรับผิดชอบ

มีอย่างที่ไหน ผีมันเพิ่งต้มหมาแดกในบ้าน ยังจะเอาลูกเล็กไว้บ้านอยู่อีก อันนี้คือหนึ่งในตัวอย่างความโง่เกินบรรยายของการกระทำ

กลายเป็นว่าพาร์ทที่ผมต้องดูแล้วรู้สึกกลัวแบบตอนตั้งกล้อง ผมกลับรู้สึกหงุดหงิด อยากเข้าไปตบตัวละครเรียงตัวเลย อะไรจะโง่ปานนั้น


อีกกลุ่มคือตากล้อง ตอนแรกผมขัดใจผมไม่สามารถคิดได้ว่าโลกนี้จะมีตากล้องคนไหนรักงานถึงขั้นตามถ่ายได้ตลอดทั้งวันขนาดนี้ พอมาตอนหลัง ถึงรู้ว่า อ่อ โอเคมีตากล้องหลายคน

แต่พวกมึงทุกคนจะพร้อมใจกันมืออาชีพขนาดนี้ไม่ได้ ผีจะแดกไส้ขาดออกมากอง ยังหยิบกล้องมาถ่าย จริงๆถ้าให้ตากล้องโยนกล้องทิ้งไว้แล้ว วิ่งหนีไปเลยใช้ภาพเป็นกล้องนอนอยู่นิ่งๆแทนอาจจะดูฉลาดกว่านี้ อันนี้มันเลยทำให้เสีย mood มากๆ



สำหรับผมในมุมมองคนดู หนังเรื่องนี้สามารถเฉลย Plot twist ได้คือตอนจบที่ถ่ายป้านิ่ม แล้วให้ Clue ว่าตุ๊กตาวูดู อ่ะป้านิ่มเป็นคนทำเอง แบบเห็นฉากกำลังพันฟางก็ได้ สำหรับผมมันจะสุดยอดกว่านี้ ไม่รู้ว่าผมเสพติด Plot twist เกินไปป่าว


โดยรวมมันเป็นหนังที่ผมจะแนะนำให้ดู เพราะข้อดีต่างๆมันก็ดีจริงจนลืมคิดไปเลยว่านี่คือประเทศเดียวกับที่ทำหนังแบบ The Snake, ไลโอโคตรแย้ยักษ์

ติดนิดนึง มุมกล้อง ไม่รู้อันไหนจากกล้องในหนังหรือกล้องในหนัง

ฉากถามป้านิ่มตอนจบ แล้วแกทำหน้านิ่งอึดอักไม่ตอบนี่ ตอนดูในโรงโครตช็อตฟิล

อันนี้มันทำให้ผมหลุดๆอารมณ์เหมือนกัน จะเป็นหนัง Mockumentary ก็ไม่เชิง

ิจริงๆจะแอดไปเป็นตัวละครนึงเลย แล้วเปลี่ยนเป็นมาถือไมค์สัมฯแทนแล้วให้ภาพสวยทั้งเรื่องไปเลยก็ได้

ดีหมด ยกเว้นความไม่ makesense ของทีมกล้องนี่แหละ spirit เยอะไปไหน จะตายแล้วยังห่วงถ่าย + ไปแอบถ่ายเค้าในห้องน้ำ

กับเรื่องมุมกล้องที่เวียนหัวจริงๆ

ถามว่าไรนะครับผมลืมไปละ

ใช่ครับ บทของตากล้องนี่แหละทำให้ผมรำคาญแล้วไม่อิน

ไม่ต้องตอนท้ายเรื่องก็ได้ เอาแค่ตอนนางเอกนอนตื่นมาแล้วตกเลือด คนปกติเค้าจะถ่ายต่อหรือ? แถมยังไม่พอตามไปถ่ายในห้องน้ำอีก หรือตอนนางเอกกรีดข้อมือ มึงยังถ่ายอีก มันทำอะไรไม่เมคเซนส์เลย

ครอบครัวนี้ก็นะ ตากล้องแม่งทำขนาดนี้แล้ว ยังยอมให้ตามถ่ายอีกหรอ

ครึ่งแรก 10/10
ครึ่งหลัง 8/10

พออยู่ในเรื่องเดียวกัน 6/10

มันควรจะเป็นหนังคนละเรื่องกันอ่ะ จะดีทั้งคู่

ตอนท้ายที่ยอมใจจริง เป็นซอมบี้ขนาดนี้ยังจะถือกล้องถ่ายอยู่อีก

ถ้าคนปกตินี่ปากล้องทิ้งแล้วสับเกียร์หมาวิ่งไปละ

แต่โดยรวมคือดีมากนะ หนังคุณภาพเลย

ฉากโรงงานร้าง ชวนขนลุกมากครับ
ผมคนต่างจังหวัด เห็นอาคารร้างแบบนี้แล้วขนลุกทั้งตัวเลย

ถ้าจะสมจริง น่าจะต้องมีพวกอาสา อปพร. ตำรวจบ้าน มาร่วมพิธีด้วยน่ะ ตามบ้านนอกพวกนี้ตัวแจมชั้นดีเลย

เป็นอีกตัวอย่างของ หนังไทยที่
จะไปทางไหนก็ไม่สุดสักทาง

แต่ที่มีความเป็นหนังไทยแบบ ท้ายยทายยยยย เสมอคือ

การตัดสินใจของตัวละครแบบที่ ท่านเจ้าของกระทู้ตั้งไว้
มันจะมีใคร โง่ ได้ขนาดนี้

ตัดสินใจได้แบบ ไม่มีเซนส์การเอาสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของมนุษย์เลย คนเขียนบทแน่นอนครับ ความผิดพลาดนี้ เหมือนแบบ ชีวิตนี้ไม่เคยอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเอาตัวรอด

ผมก็ขนลุกเพราะว่าตอนเด็ก จะมีตึกร้างสร้างไม่เสร็จแบบนี้ที่ผมกับเพื่อนไปเล่นประจำ แต่ไม่น่ากลัวขนาดนี้นะ


แล้วเรื่องขนาดนี้คนแบบผีเข้าเห็นๆขนาดนี้ จะไม่มีคนอื่นแบบชาวบ้าน ผู้ใหญ่บ้าน ตำรวจ พระ มาช่วยเหลือหน่อยเลยหรือไง แม่ก็ยอมทำทุกอย่าง ไม่ลองไปขอบาทหลวงหน่อยหรือไง

จริงๆบทเขียนมาก็ได้แหละ แต่มันไม่มีใครเอะใจหน่อยเลยหรอ

เพราะว่าช่วงต้นเรื่องมันก็เขียนได้ดีนะ ไม่มีติดขัดเลย ทำไมครึ่งหลังมึงพร้อมใจกันโง่แบบคอมโบเซ็ทได้ขนาดนี้

เหมือนเขียนบทคนละคนอ่ะ

ผมเสียดายองค์สุดท้ายของหนังเรื่องนี้อย่างเดียวเลย
มันเหมือนหนังคนละเรื่องแล้วเอามายำเข้าด้วยกัน

ถ้าสมมติว่าองค์สุดท้ายใช้มุมกล้องหนังเล่าเรื่องเป็นหลัก แทนที่จะเป็นมุมกล้องจากตากล้อง
แล้วตัดสลับกับมุมมองจากตากล้องเข้าไป หนังมันอาจจะออกมาในอีกแบบนึงก็เป็นได้

สิ่งนึงที่ผมชอบหนังเรื่องนี้มากๆ คืองานภาพและสถานที่
คือภาพมุมกว้างต่างๆ ของหนังเรื่องนี้นี่สวยมากๆ ในความรู้สึกของผม
ไม่รวมกับฝีมือนักแสดงหลายๆ คนที่เล่นได้ดีและทุ่มเทมากๆ เป็นหนังไทยที่เกือบจะสุดแล้วสำหรับผม

เรื่องกล้อง ที่ถ่ายไส้ตัวเอง ตากล้องมันพูดกันว่า

มืดจนมองไม่เห็น ไฟฉายไม่มี เลยต้องเปิดโหมดอินฟาเรทดูทางไม่ใช่หรอคับ

ผมว่ามันก็ไม่ วดฟ เท่าไหร่นะ