สงสัยว่าในยุคที่ญี่ปุ่น หรือเกาหลี หันมาผลิตรถยนต์ส่วนบุคคลขายเนี่ย
คิดว่าในยุคแรก ทุน การวิจัย ก็น่าจะน้อย economy of scale ก็น่าจะไม่ได้
เลยสงสัยว่าเขาผลิตมาขายใครครับ
และในตลาด มันก็มีพวก gm ford เป็นเจ้าใหญ่อยู่แล้ว

จะบอกว่าชาตินิยมจนซื้อแต่สินค้าชาติตัวเอง ก็ไม่น่าใช่

สรุป เกิดจากอะไรครับ เช่น กำแพงภาษี , ค่าขนส่งที่แพง , หรือเทคโนโลยียุคแรกมันไม่แตกต่าง

พ่อผมยังไม่ทันเลยมั้ง อายุ 83 นะ

ที่รู้ๆแกขับเบนซ์แดงอ่ะ แล้วก็มีดัทสันอีกคันสีขาว แต่ดัทสันเหมือนเกือบพังก่อน เลยเอาไปให้น้า ตอนหลังแกตกต่ำแล้วอยากได้รถมาทำงานเลยขายเบนซ์แล้วไปเอาดัทสันมาซ่อมขับ น้ำมันระเหยมาใส่ห้องโดยสารแสบตาชิหาย ตอนนั้นผมยังเด็กๆอยู่

สรุปคือ รุ่นแรกจริงๆมันขายอยู่ญี่ปุ่นนุ่น แล้วก็ไปอเมริกา กว่าจะมาตีตลาดไทยก็ค่อนข้างได้มาตรฐานละ เพราะได้กำไรจากการไปตีตลาด muscle car ที่อเมริกามา แตกยับถึงขั้นบางค่ายล้มไปเลย แถมก่อนหน้านั้นพวกค่ายรถอเมริกาเองนั่นแหละที่ไปยุให้รัฐบาลเลือกสร้างถนนมากกว่าจะไปสนับสนุนรถไฟ ญี่ปุ่นเลยเป็นตาอยู่ไป ได้ประโยชน์เต็มๆ

ป.ล.ลืมบอก ดัทสันก็คือค่ายย่อยของนิสสันนั่นแหละ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว

ทั้งญี่ปุ่นทั้งเกาหลี เริ่มมาจากการ Copy ครับแต่ญี่ปุ่นยังพอมีKnowhowเป็นของตัวเองจากอุตสาหกรรม สงคราม พวกโรงงานผลิต อาวุธ เครื่องบินรบ การสร้างเครื่องยนต์

แต่เกาหลีนี่คือ Copy มาทั้งดุ้น เคยไปเกาหลี 20ปีที่แล้วรถที่ใช้กัน ฮุนไดเอย เกียเอย นี่คือก๊อป รถเมกัน พวก Chrysler Ford กับก็อปญี่ปุ่นพวก Mitsu มาเป๊ะๆเหมือนแค่มาเปลี่ยน Logo

พอไปถึงจุดๆนีงที่ได้ Tech Knowhow มาพอแล้วบริษัทเริ่มมีเงินทุนมั่นคง ก็เริ่มมีแผนก R&D และร่วมทุนพัฒนากับบริษัทรถใหญ่ๆ ตัวอย่าง Ssangyong Musso สมัยก่อนร่วมทุนกับเอาเครื่อง กับเทค มาจาก Benz แล้วก็ รถตู้ Ssangyong หรือที่เป็น Benz MB100 ที่เคยเอาเข้ามาขขายไทย

พอทุกอย่างแข็งแกร่งแล้ว ก็เริ่มพัฒนารถ Inhouse ของตัวเอง มีการแชร์ เทคกันระหว่างแต่ละญี่ห้อในเกาหลี แต่นำโดยพี่ใหญ่ ฮุนได ทุ่มงบ R&D จนมีเทคเป็นของตัวเอง จนแข็งแกร่งมาจนถึงปัจจุบัน ครับ คร่าวๆ

รถจีนก็เหมือนกัน ใช้วิธีเดียวกันเป๊ะๆ จนสามารถสร้างมาตรฐานได้ และขายได้ทั่วโลก

ปล.ไม่ใช่เฉพาะรถยนต์​ อุตสาหกรรม​แฟชั่นก็เช่นกัน เกาหลี คือยอดนักก๊อป มาก่อนจีน สมัยนั้นพวกของก๊อปมาจากเกาหลีล้วนๆ ทงแดมุน สมัยนั้นมีแต่แบรนด์เนม​Copy จนมาพัฒนา Brand ของตัวเองจน go inter ได้เช่นพวก MCM

เอาที่ผมรู้

โตโยต้าไม่ได้ก่อตั้งมาดื้อๆ เค้าแตกไลน์ออกมาจากโตโยต้า อินดัสทรี่ ที่เป็นบริษัทพ่อตัวเอง เพราะงั้นความพร้อมเค้าสูง

คิอิจิโร โทโยดะ ก่อตั้ง บ. ปี 2480 ก่อนหน้านั้น 3 ปีตอนยังไม่แตกไลน์ออกมา เค้าผลิตเครื่องยนต์อยู่ในโตโยต้า อินดัสทรี่มาตลอด พอแตกออกมาปุ๊บก็ผลิตรถยนต์ขายในประเทศ จนตั้งตัวได้ถึงเอาออกนอกประเทศ หลังจากนั้นอาณาจักรโตโยต้าก็เกรียงไกรมาถึงทุกวันนี้

สรุปคือเค้าทุนวิจัยเยอะ ช่วงสมัยที่ผลิตขายในประเทศก็ทำราคาสู้ Ford ได้ (Toyota AA สมัยนั้น 3350 เยน ถูกกว่า Ford 400 เยน คือถูกกว่าราวๆ 11%) คุณภาพสู้ได้ เลยขายคนในประเทศได้ พอแข็งแกร่งแล้วเลยส่งออก

สรุปคือไม่ใช่ตั้งมาโดดๆ แต่พื้นฐานคือรวย มีกองทรัพยากรในมือเยอะอยู่แล้ว
แค่แตกมาผลิตสินค้าอื่นสินะครับ

ผมพึ่งดูคลิปเล่าเรื่องเกาหลี ของ THE SECRET SAUCE ไป
ในกรณีเกาหลี คือต่อต้านสินค้าญี่ปุ่น และชาตินิยม ..ในประเทศเค้า ใช้รถสัญชาติเกาหลีสัดส่วน 99.5%
จากทั้งหมด
และ พวกเทคโนโลยี วิทยุ มือถือ หรือของหลายๆอย่าง เค้าก็รู้แหละว่ามันอาจจะยังไม่ได้ดีมาก แต่เค้าก็ยังใช้ แบรนด์ของเกาหลี

ก็ขนาดว่าผลิตจนเกิดมลพิษในประเทศเยอะ คนตายห้าเพราะกินปลาเปื้อนสารปรอท น้ำเน่าเฟะ อากาศมีแต่หมอกพิษ จนเกิดการประท้วงอยู่พักใหญ่ละกัน

พี่โตพี่นิสพี่ฮอนออกเลยต้องเอาไทยมาทำฐานการผลิตนี่แหละ เอาแถวใกล้ท่าเรือใหญ่ๆไง ส่วนพวกของเล็กๆขนส่งง่ายก็มีเปิดไลน์แถวภาคอื่นทีหลัง

แนวคิดล้าหลังมั้ยครับ ยุคนี้แล้ว ยังคิดเรื่องชาตินิยมอีก
ทำไมไม่เปิดแนวคิดเสรี สินค้าตัวไหนมีคุณภาพก็ใช้สินค้านั้นไป โดยไม่ต้องสนใจสัญชาติ

ใช่ถูกทั้งตัวรถและประหยัดน้ำมันกว่ารถยุโรปและอเมริกา เป็นชัยชนะของนวัตกรรมญี่ปุ่นที่สืบเนื่องมาจนถึงยุค 80 ต่อ 90 ตอนต้น

แต่หลังจากนั้นญี่ปุ่นก็เหมือนโดนคำสาป ด้วยปัจจัยหลายอย่าง ศก โตช้า GDP โตเหมือนโดนแช่แข็ง นักลงทุนญี่ปุ่นข้ามไปลงทุนที่เกาหลีหมด แล้วก็เอา culture ไปด้วย จะว่า copy มันก็ไม่เชิงหรอก เพราะคนญี่ปุ่นก็เต็มใจให้ ผ่านการลงทุน

ขอแก้ไขตรงก๊อป Mitsu นิดนึงครับ

จริงๆคือฮุนไดซื้อสิทธิ์การใช้เครื่องยนต์/อะไหล่มิตซูมาถูกต้องครับ (คล้ายๆ Proton ของมาเล)
บ้านผมเคยมี Sonata รุ่นแรก เครื่องเป็น 4G63 แท้แล้วก็อะไหล่เครื่อง/ช่วงล่างใช้ของ Mitsu ทุกอย่างครับ

ประเทศเขาอยู่ได้ด้วยสินค้าจากบริษัทกลุ่มนี้อะ ยังไงก็ต้องปกป้อง

ก็เพราะคำว่าชาตินิยมนี่แหละครับ มันถึงมีแบรนประจำชาติได้ ไม่ต้องไปดูถึงแบรนรถหรอกครับ ดูมือถือก็ได้ กว่าซัมซุงจะมีวันนี้ ห่วยสารพัด แต่คนเกาหลีก็ใช้ไง

แบรนแต่ละเจ้ามันไม่ได้เกิดมาแล้วเก่งเลย มันต้องล้มลุกคลุกคลาน ต้องผิดพลาด อยู่แล้ว สำคัญคือมันต้องมีการสนับสนุนต่อเนื่อง มีการจัดการที่ดี

ก็คิดกันแต่แบบนี้แบรนไทยมันก็ไปไม่ถึงไหนซักที แต่ก็ไม่ผิดหรอกครับเพราะภาพรวมแบรนไทยมันก็ห่วยจริงๆ การจัดการก็ห่วย ความรับผิดชอบก็ห่วย ผู้บริโภคไม่เคยได้รับการปกป้องเลย

ในรายละเอียด อาจจะเป็นแบบนั้นครับ ผมอธิบายคร่าวๆกลัวจะยาว แต่ขอบคุณที่ให้ข้อมูลครับผม แต่ก่อนหน้านั้น คือก๊อปจริงๆครับ จากพวก Galant vr4 พวกนี้ คือยกมาทั้งดุ้น ทั้งบอดี้ ทั้งเครื่อง แต่แปะตรา ฮุนได555 ส่วนใหญ่จะเป็นรุ่น ก่อนจะเริ่มส่งออกครับ

เรียกว่าก็อปทั้งดุ้นก็ไม่ผิดหรอก พวกนี้เริ่มจากวิศวกรรมย้อนกลับทั้งนั้น จีนก็เช่นกัน แล้วค่อยวิจัยเสริมกันไป

ส่วนนึงที่ทำได้เพราะชาตินิยมสูงด้วย

ยุคที่ญี่ปุ่นเริ่มส่งสินค้ามาขายไทยใหม่ๆ คำว่าของญี่ปุ่นมีความหมายว่าของห่วย เดี๋ยวก็พัง อารมณ์เหมือนสินค้าจีนเมื่อหลายปีก่อน แต่สินค้าญี่ปุ่นยุคแรกๆ โดนดูถูกหนักกว่าสินค้าจีนมาก รถยนต์ดัทสันคนไทยมองว่าเป็นรถกระป๋องหรือเป็นเศษเหล็กวิ่งได้ทั้งๆ ที่ไทยเองไม่ได้มีปัญญาทำ
แต่ไม่นานแค่หลักสิบปีสินค้าญี่ปุ่นก็กลายเป็นของดี น่าเชื่อถือ เป็นของเกรดเอ แล้วคนไทยก็หันไปดูถูกสินค้าเกาหลีแทน ในที่สุดสินค้าเกาหลีก็กลายเป็นของดี คนไทยก็ย้ายค่ายไปดูถูกสินค้าจีน

แต่ประเทศเหล่านี้เขาเริ่มต้นและพัฒนา ขณะที่คนไทยมัวแต่ไปดูถูกเขาแต่ของเราไม่ได้เริ่มต้น เราก็เลยตามหลังเขามาเรื่อย

คนเรามี 3 ประเภทเวลาที่เห็นคนอื่นเขาทำอะไรใหม่ๆ
1. เขาคิดได้ยังไงนะ ทำไมเราคิดไม่ได้ก่อน
2. เขาทำยังไงนะ เราต้องทำบ้างและทำให้ดีกว่า
3. เอาอะไรคิด ทำไม่ได้หรอก หรือทำได้ก็แค่ของห่วยๆ

วัฒนธรรมไทยสอนให้คนเป็นข้อ 3 เป็นส่วนใหญ่ เวลาทำงานลองสังเกตดูจะมีคนออกความเห็นเป็นส่วนใหญ่ว่า ทำไม่ได้หรอกเพราะ.... มีน้อยมากที่จะออกความเห็นว่า ทำได้โดย....