ตั้งแต่เรียนจบปริญญาตรี ทำงาน ได้เงินเดือนเดือนแรก ไม่เคยขอเงินที่บ้านใช้อีกเลยแม้แต่นิดเดียว

ผมทำงานให้ที่้บ้านมาตลอด ทำให้พ่อแม่รวยมาตลอด

ทุกวันนี้ผมตัดลูกตัดพ่อหมดล่ะ เตรียมเปลี่ยนชื่อนามสกุล เป็นต้นตระกูลเองเลย รุ่นที่ 1

55555555555555

เลยได้ข้อคิดว่าอย่าไปรักใครมากๆ เพราะสุดท้ายแล้วมันไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง อะไรที่ Toxic ผมตัดออกจากชีวิตหมด

ทุกวันนี้ยังชอบขออยู่เลย พ่อชอบถามมีตังใช้มั้ยก็ตอบว่าเอามาก็ได้นะ พ่อก็โอนให้ทุกเดือนรู้สึกมีความสุขด้วยไม่อายใครภูมิใจด้วยซ้ำว่าครอบครัวเราน่ารัก พ่อผมไม่เดือดร้อนผมก็ยินดีรับห้าๆๆ

ุทุกวันนี้ไม่ได้ขอแต่ถ้าให้ก็ไม่อยากให้เสียน้ำใจ

ก็ทำงานตอน 25 อ่ะแหละ

โคตรภูมิใจนะที่ไม่ขอ พ่อแม่ก็ภูมิใจที่ไม่ขอ
อีกเลเวลนึงก็คือให้เขาด้วย

เห็นด้วยกับข้างบนถ้าเดือดร้อนแล้วมาขอ หรือจะลงทุนใหญ่แล้วขอก็ไม่นับนะ

ผมไม่ได้มีปัญหาอะไรกับคนใช้เงินพ่อแม่
แต่บางครั้งรำคาญความชอบขิงทั้งที่ยังใช้เงินที่บ้านมากกว่า
แค่ภาระก็ต่างกันแล้ว แล้วพวกนี้ไม่ค่อยแยกแยะอะไรด้วย เอะอะขิงชิบ

จริงๆแล้วผมขอเงินที่บ้านน้อยลงตั้งแต่มหาลัยละ แต่ยังไงที่บ้านก็ยังจ่ายค่าเทอมอยู่ ขอมาจ่ายค่าหอบ้างบางเดือนที่ผมไม่มี จนเรียนจบแล้วทำงานได้ 3 เดือนนั่นล่ะครับ ผมเลิกขอโดยสมบูรณ์จริงๆ

ได้เงินจากพ่อแม่ครั้งสุดท้ายก็น่าอายุ 23 ตอนเรียนจบ
เริ่มทำงาน

จบม.6 ก็เลิกขอเลย ทำงานไปเรียนไป

ชอบผลโหวตนะ มีความน่าสนใจ มีจำนวนมากเลยที่ 30+

อยากขอนะแต่แค่ไม่มีอะไรให้ขอ

28 ยังขออยู่ครับ ตอนสิ้นเดือนเวลาหมดจริงๆ
แต่พ่อแม่ก็เข้าใจนะ เพราะผมต้องเฉียดเงินเดือนน้อยๆ(15k) ไปผ่อนค่าเรียนผมเดือนละ 4-5k ทุกเดือน

เรีบนจบปุ๊บไม่ขอเงินอีกเลยครับ

เรียนจบ หางานไม่ได้ก็ไม่ขอเงิน

เรียนจบครับ ตอนเรียนได้จากพ่อแม่เดือนละ 4k จบมาทำงานลูกจ้างไปก่อนได้เดือนละ 7k แค่นี้ก็ดีใจแล้ว