ผมคิดว่า ผมกับแฟนเก่า รักกันดีนะ (รักกันแบบ หวังดีให้กันจริงๆ) แต่ด้วยความคิดความอ่านมันทำให้เราไปกันไม่ได้อะ

ตอนแรกผมไม่เชื่อนะเรื่องเข้ากันไม่ดี จนมาเจอกับตัวเองเนี่ยแหละ (เค้าก็อยากให้เราเปลี่ยน เราก็ไม่อยากเปลี่ยน)

คบกันมา 5 ปีอะ แบบทะเลาะกันทุกวัน แบบทุกวันจริงๆ แล้วต่างคนต่างทำงานก็เหนื่อยมากแล้วอะ สุดท้ายมันไม่ไหวก็แยกย้ายกันไป

ปล. ผมเชื่อเสมอว่าแฟนเก่าผมเป็นคนดีนะ อย่างน้อยที่สุดก็คือไม่โกหกกัน หวังดีให้กันจริงๆ(แม้จะทำให้ทะเลาะกัน)

สมัยมัธยมคบกันได้ 2-3 เดือนมั้ง เลิกกันเพราะเขาบอกว่ายังไม่อยากมีแฟนแต่เลิกกันไปแปปเดียวเขาก็มีคนใหม่ตอนนั้นร้องไห้จะเป็นจะตาย พอได้สติคิดได้ก็มาคิดว่ากรูจะไปร้องไห้เสียใจอะไรขนาดนั้นวะนั้น
แล้วแฟนคนล่าสุดเลิกกันไม่ร้องไห้ไม่เสียใจไม่อึนไม่ซึมไรทั้งนั้นบอกเลิกกันเสร็จ ชวนเพื่อนเล่นเกมต่อชิวๆ

เสียใจด้วยนะครับ

สมัยเกณฑ์เคยเห็นเพื่อนที่แฟนมาเยี่ยมบ่อยๆทุกอาทิตย์ สุดท้ายโดนนายสิบที่มาฝึกพากลับห้องหลังเยี่ยม

ไม่รู้ยังไงต่อ แต่แบบโคตรน่าสงสารเลย

แอบไปมีคนอื่น

หนักจริง

เอาแบบที่จำไม่ลืมนะ
ม.1 โดนนอกใจเขาบอกไปคบกับเด็ก รร ไฮโซ สุดท้ายก็คบกับเด็กใน รร เดียวกันเนี่ยแหละ แล้วผมก็ปริ้นแชทที่เขาโกหกเตรียมจะมาโยนหน้าห้องเรียน สุดท้ายไม่ได้ทำ
ม.2 โดนรุ่นพี่ ม6 ntr บ้านเขาใกล้กัน คงไปได้กันหลายทีแล้วแหละ 55
ม.ปลาย คนนี้รักมากเลย แต่เป็นรักระยะไกล ผมทิ้งทุกอย่างเลยไปอยู่บ้านเขามาเดือนกว่าๆ ตอนนี้กลับมาคิดแล้ว ทำไปได้ไงวะ 55 สุดท้ายเลิกกันเพราะเขาไปค่ายมีคนมาจีบเยอะเพราะเป็นเน็ตไอดอลดัง กลับมาดีกันได้วันนึง เขาดันไปเจอแชทที่รุ่นน้อง รร เก่าแม้งชอบทักมาคุยหวานๆ กับผม เรียบร้อยเลยเลิกยาว
ม 6 จะจบแล้ว ปิ๊งเพื่อนในห้องหุ่นดีมาก เลย ntr มาซะ แอบแซ่บกันอยู่หลายเดือน สุดท้ายจับได้ว่าเขาไม่ได้คุยกับเราคนเดียว มีในสต็อกอีกสามคน สุดท้ายเขาแชทมาบอกว่าเรื่องของเราอะปิดๆ ไว้นะ อย่าบอกใครว่าได้กันแล้ว เขาไม่อยากดูเป็นคนใจง่าย

เจ็บที่สุดคือไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเลิกกันเพราะอะไร

คนก่อนหน้าคนปัจจุบันของผมเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมานานตั้งแต่ม.ต้น จนได้มาคบกันจริงๆตอนป.ตรีแต่อยู่คนละมหาลัย ทุกอย่างตอนคบไปได้ดีมาก ไม่เคยทะเลาะอะไรกันแรงๆ ที่บ้านเธอไม่ชอบผมเพราะผมเคยเจ้าชู้ผมก็พิสูจน์ตัวเองให้พ่อแท่เขาเห็นได้ หลังเรียนจบผมกับเธอก็ทำงานห่างกันแค่กรุงเทพ-ชลบุรี ทุกอย่างไปได้ดี แต่วันนึงผมก็ได้รับสายแล้วบอกว่าขอเลิก เธอก็บอกไม่ได้ว่าเพราะอะไร แต่รู้ชัดว่าไม่ได้รักผมเหมือนเดิมอีกแล้ว ตอนนี้ผ่านมา 4 ปีเธอก็ยังไม่มีแฟนใหม่นับจากผม เพื่อนๆบอกว่าไม่มีแม้จะให้ใครมาจีบ เป็นเรื่องที่เฮิร์ทที่สุดในชีวิตผมเลย

ผมเฮิร์ทหนักมากตอนนั้น ถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้าเลย โชคดีที่คนรอบๆตัวผมน่ารัก ทั้งเพื่อนทั้งครอบครัวซัพพอร์ตผมดีมากจนรักษาเอาตัวรอดมาจนวันนี้

แล้วแฟนก็ม.ต้นเหมือนกันไหมอะ

รุ่นเดียวกันเลยครับ การีตั้งแต่ ม.ต้น อะ สมัยนั้นกฎหมายคุมผับไม่เข้ม พวกมันเข้าผับกันตั้งแต่ ม.ต้น เลย

ผมเด็กๆไม่คิดเรื่องเพศสัมพันธ์ พอเลิกกับผม มันไปเอาเพื่อนรุ่นน้องผม(เคยพามาประชดผมด้วย เหอะๆ) แม่งสายเกเร โดนไถเงิน โดนตบตี ผมก็แอบสะใจ 555 ไม่ถึง 2 ปี มีลูกด้วยกัน แล้วก็เลิก

ว่างๆนึกถึงอดีต ผมก็จะแอบตามส่องเฟสเรื่อยๆ ตอนนี้เขาอยู่กับฝรั่งแก่หวังสบาย(แต่ก็สบายจริงๆย้ายตามผัวไปออส) ก็มีลูกกับผัวฝรั่งอีก(ไม่แน่ใจว่ากี่คน) ส่วนผัวเก่าที่มีลูกคนแรกด้วยกันก็ไปมีเมียใหม่ก็มีลูกกับเมียใหม่อีก

สุดยอดมั้ยครับ แฟนเก่าผม

เขาได้งานครั้งแรก เป็นงานขายประกัน ไม่รู้ไปขายกันท่าไหน ได้กับคนที่ทำงานตั้งแต่เริ่มทำเดือนแรกเฉย ยื้อๆกันอยู่ 2 เดือน(รู้แล้วว่าตอนนั้นกำลังโดนหลอก) สุดท้ายโดนบอกเลิกหลังจากวันเกิดผมผ่านไปไม่กี่วัน

ปล.ก่อนวันเกิดโดนตื๊อขอให้ทำประกัน หมดไปหมื่นกว่า ไอเราก็ยอมทำไปเพื่อจะยื้อเขา ตลกตัวเองชิบผายย

อยู่ กทม หรอท่าน ส่วนตัวผมย้ายมาเรียน กทม ตอนป.4 ก็ช็อคกับคำพูด+ความรู้เรื่อวเพศเพื่อนๆอยู่นะ ป.5-6นี่รู้เรื่องหมดงะ กุยังงงกับชีวิตยุเลย

ในเมืองนนทบุรีครับ

ล่าสุดวันนี้พึ่งแยกทางกันนคือเรื่อง​มีลูกครับผมอยากเค้าไม่​

ตอนม.4 แอบชอบเขารู้ว่ามีแฟนอยู่แล้วก็ยอม หน้ามืดตามัวชิบหาย 55555
แต่คุยกับเราทุกวันนะ โคตรเจ็บเลยตอนนั้นแต่ก็ยอมเรื่อยมาเหมือนเป็นผัวคนที่2ดีๆนี่เอง
แล้วจับได้อีกว่าไปคุยกับเด็กอีกคน ผมก็ตามไปตบเด็กยุ่งไรกับแฟนกุ งี่เง่าชิบหาย 5555
เด็กมันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยเป็นผญ.ที่แร_เอง เดินสวนมันกลายเป็นผมที่ต้องรู้สึกผิดเองเพราะเด็กแม่งกลัวตัวสั่นเลย
สุดท้ายผมเลิกโง่สักที แม่งก็ไปคบกับผช.อีกคนที่คอยปั่นผมมาตลอดว่าให้เลิกโง่ สุดจริงๆอินี่

ถือว่าจบหลักสูตรการฝึกทหารเกณฑ์ครับ