เพิ่งได้อ่าน Buddha ฉบับการ์ตูนของเท็ตสึกะ โอซามุ (คนเขียนเจ้าหนูอะตอม) เป็นพุทธประวัติเวอร์ชั่นที่น่าสนใจอยู่เหมือนกัน มีหลายประเด็นที่เปิดสมองดี

- พระพุทธเจ้าในเวอร์ชั่นโอซามุคือคนที่เกิดมาแล้วไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไหร่ สุขภาพไม่แข็งแรงแต่เด็กเนื่องจากแม่คลอดกลางป่า โตมาเป็นหนุ่มก็อกหักเพราะไปรักกับสาววรรณะจันฑาลแล้วโดนพ่อจับผู้หญิงไปทรมานจนตาบอด เพื่อนที่รักก็ตายจาก บ้านเมืองที่ตัวเองทิ้งมาบวชก็โดนยึดฆ่าล้างบาง ช่วงบำเพ็ญทุกกิริยาคือการทำตัวเองให้เจ็บปวดเลวร้ายทุกรูปแบบ (มีกระทั่งกินขี้วัว) เพื่อจะรับรู้ความทุกข์และหาทางออกจากทุกข์ให้ได้ พระพุทธเจ้าจึงอาจจะเรียกได้ว่าเป็นคนที่เจอความทุกข์ระดับ extreme มาทุกรูปแบบแล้ว เหมือนทำวิจัยด้านความทุกข์มาตลอด จนสำเร็จแตกฉานมาสอนคนอื่นให้ค้นหาทางพ้นทุกข์ต่อได้

- ประเด็นด้านสังคมการเมืองก็น่าสนใจ คือเรื่องชนชั้นวรรณะในสังคมอินเดียสมัยก่อนนั้นคือตัวกำหนดทุกอย่างในชีวิต เกิดเป็นชั้นศูทร(ทาส)ว่าแย่แล้ว คนที่เกิดในชั้นจันฑาลนี่ยิ่งกว่าเพราะไม่ถูกนับว่าเป็นคน แต่สิทธัตถะคือคนที่ตั้งคำถามต่อเรื่องชนชั้นและการปกครอง ซึ่งการตรัสรู้ที่บอกว่าทุกอย่างในธรรมชาติล้วนเชื่อมต่อเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ไม่เพียงแค่คนทุกคนจะเท่ากัน แม้แต่คนกับสัตว์ก็เป็นสิ่งที่เท่าเทียมกัน มีที่มาที่ไปเดียวกัน จึงเป็นแนวคิดที่ท้าทายต่อสังคมการปกครองและชนชั้นวรรณะซึ่งเป็นสิ่งที่ฝังหัวทุกคนตั้งแต่เกิด การจะเผยแพร่บอกกล่าวให้คนอื่นเชื่อในความคิดนี้ในยุคนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากเช่นกัน ทุกวันนี้ศาสนาพุทธจึงเป็นศาสนาที่คนในอินเดียบางกลุ่มที่ไม่ชอบและดูถูกว่าเป็นศาสนาของคนระดับล่าง เพราะการที่บอกว่าคนวรรณะชั้นล่างเป็นเหมือนตนเองที่เป็นวรรณะสูงกว่าเป็นเรื่องที่ทำให้เสียอำนาจและผลประโยชน์ (ศาสนาพุทธในอินเดียมีคนนับถือน้อยมาก ไม่ถึง 1%)

ปล. การ์ตูนชุดนี้ไม่มีแปลไทยซึ่งก็เข้าใจได้ เพราะเนื้อหาหลายส่วนไปคนละทางกับวิชาพุทธศาสนาในโรงเรียน ผู้หญิงในเรื่องเปลือยอกทั้งเรื่องเซนเซอร์กันไม่ไหว แต่ฉบับภาษาอังกฤษก็อ่านไม่ยากและการเล่าเรื่องชั้นครูแบบโอซามุก็ทำให้อ่านสนุกวางไม่ลงเลยทีเดียว