[สปอยเบาๆ] ชวนคุย Alchemy of Souls ss1
เพิ่งดูจบไปครับ
อ่านความเห็นหลายๆคนบอกว่าเอื่อยเดินเรื่องช้าเกินไป ผมเห็นด้วยแต่โดยรวมก็ชอบอยู่ดี
สิ่งที่เป็นจุดเด่นของเรื่องนี้คือการออกแบบตัวละคร ดีเทลความสัมพันธ์และอุปนิสัยค่อนข้างสร้างสรรค์และมีมิติ แคสติ้งโอเคนักแสดงทุกคนตีความตัวละครออกมาได้ดี แถมจุดเด่นอีกอย่างคือฉากเบาสมองมุขตลกที่ผู้กำกับสอดแทรกมา มันทำให้เรื่องไม่เครียดเกินไปและอยากติดตามดูต่อได้เรื่อยๆ ยอมใจผู้กำกับยัดฉากฮาๆมาในฉากเครียดๆให้หายตึงได้ลงตัวทีเดียว
ประเด็นที่อยากพูดถึง
EP9 ฉากฉลองต้อนรับพระเอกเข้าซงริม
Spoil
VIDEO
วงดนตรีเล่นเพลง Nonstop ของ Oh my girl ใน ver วงปี่พากย์(?) ฉากนี้ผมเห็นแล้วซูฮกผู้กำกับเลยมันเอามายัดใส่ได้ไงวะ เนียนจริงๆ ไอเดียดีจีเนียส5555
อันนี้บางคนที่ไม่ได้ตาม kpop อาจจะไม่รู้ว่าจินโชยอนลูกสาวคนเล็กตระกูลจิน ตัวจริงคือไอดอลวง Oh my girl ชื่อน้องอาริน คลิปด้านล่างเป็นแฟนแคมของน้องต้นฉบับเพลงนี้
VIDEO
ส่วนไอดอลอีกคนก็เจ๊หัวหน้าหอนางโลม ตัวจริงคือไอดอลวง Girl's day ชื่อเจ๊ โซจิน
EP14 ฉากมูด็อกโชว์ถุงหอมขององค์รัชทายาท
Spoil
ฉากที่นางเอกโดนพวกกีกี้ซงริมรังแกแล้วองค์รัชทายาทให้นางเอกเอาถุงหอมออกมาโชว์ ทำให้นึกถึงฉากในตำนานของหนังเรื่อง My Sassy Girl(2001) หรือ ยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม ที่นางเอกกับพระเอกเอาบัตรประชาชนโชว์พนักงานร้านเหล้า ไม่แน่ใจผู้กำกับตั้งใจแบบนี้รึเปล่านะ
EP18 ฉากนางเอกเลือกร่างใหม่
Spoil
นักซูวางแผนจะเปลี่ยนร่างจากมูด็อกเป็นคนอื่น ความฮาคือนักแสดงรุ่นใหญ่ยอมดัดจริตเป็นมูด็อกกันหมดไม่เว้นแต่พระราชาอย่างฮา
ตัวละครที่ชอบ
Spoil
แม่บ้านคิมกับพัคจินผู้นำซงริม แม่บ้านสาย milf กับ ผู้นำที่ไม่มีไหวพริบในเรื่องความรัก
องค์รัชทายาทกับพระเอก คู่หูใจเกเร มนต์รักฟักทองบด
ผมชอบคู่นี้มากๆ โดยเฉพาะรัชทายาทสายซึนเป็นตัวละครที่ผมชอบที่สุดในเรื่องเลย ออกแบบมาได้ดีมากๆตัวนี้ ฉากใช้พลังหยกเรียกหากันแล้วมีเพลงซึ้งๆชวนให้ใจเกเร โคตรฮาแต่ดูทรงแล้ว SS2 สถานการณ์บังคับให้ตีกันแน่ๆสองคนนี้
ปรมาจารย์อีชอล ลูกศิษย์สายตรงอาจารย์ซอกยองคนสุดท้าย
คนนี้ชอบตั้งแต่หัวหน้าแฟนคลับวินเซนโซ่ แค่โผล่หน้ามาก็ฮาละ บทปรมาจารย์ตายด้านละทางโลกแต่ดันไป spark กับแม่บ้านคิมยิ่งฮาเข้าไปอีก
สุดท้าย EP19 ฉากลา ซอยุล
Spoil
ตลกกันมาเยอะ ขอจริงจังกับฉากนี้บ้าง นี้เป็นฉากที่มูด็อกบอกลาซอยุลหลังจาก(เหมือนจะ)จบเรื่องทุกอย่างแล้ว
Status ของตัวละครซอยุลคือ move on ไม่ได้ จมปลักอยู่กับอดีตที่ไม่มีวันหวนคืน ซึ่งมูด็อกก็รู้เห็นเป็นใจจึงเกิดฉากนี้ขึ้นมาเพื่อปลดปล่อยซอยุล
มูด็อก(เสียงนักซู):ความทรงจำที่มีร่วมกับเจ้าที่ดันฮยังกก ข้าเองก็ชอบมันเช่นกัน ... ขอบคุณนะ
ซอยุล:(ปล่อยมือ)
มูด็อก(เสียงมูด็อก):ถึงยาจะขมแค่ไหน ท่านก็ควรทานเป็นประจำนะเจ้าคะ
ซอยุล:...ได้สิ...แม้จะขมแค่ไหนแต่ข้าก็จะกินมัน...ครั้งนี้มันจะต้องหายดีแน่ๆ
บทพูดนี้โคตรดีเลย มูด็อกที่ปกปิดความลับของนักซูมาทั้งเรื่องยอมที่จะเฉลยตัวตนความรู้สึกแบบอ้อมๆโดยการเปลี่ยนวิธีการพูดเป็นนักซูพร้อมบทสนทนาสุดท้าย ทำให้ซอยุลที่กุมมือมูด็อกอยู่ปล่อยออกช้าๆ การเปรียบเปรยยารสขมกับความทรงจำที่ขมขื่น รายละเอียดเล็กๆน้อยๆทั้งหมดทำให้ปิดฉากพันธะทางใจตัวละครซอยุลได้อย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ
เขียนไปเขียนมา ยาวจัดๆ ตูอินไปป่าววะ แทบจะเป็นบทความเลย
เอาเป็นว่าเรื่องนี้เป็นซีรี่ย์ที่ทำให้ผมกลับมาดูซีรี่ย์เกาแบบยาวๆจนจบโดยไม่เทกลางคัน หลังจากห่างหายจากวงการมานาน เลยแสดงออกความรู้สึกซะยาวเอียด
รอ SS2 เดือนธันวานี้เลย นักแสดงจะเปลี่ยนอะไรยังไงก็ไม่สนใจละ ณ จุดๆนี้ผมขอให้ได้เห็นบรรยากาศอาณาจักรแดโฮอีกครั้งก็พอละ
ปล. ใครอ่านกระทู้นี้จบท่านน่าจะว่างพอตัวนะครับ