แชร์เคสคนใกล้ตัว

ตอนผมไปเรียนออสเตรเลีย มีผู้หญิงคนนึงมาชอบเพื่อนผม แล้วก็ได้มีอะไรกันบ่อยครั้ง เพื่อนผมมันจริงจังมากกับคนนี้ แต่แล้วก็จับได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีแฟนอยู่แล้วที่ไทย คุยโทรศัพท์บอกรักกันทุกวันเลย จนช่วงหลังผู้หญิงก็เริ่มออกห่างเมื่อเห็นเพื่อนผมเริ่มจริงจัง


และมีอีกหลายๆเคสที่เห็นแล้วแมร่งโคตรน่ากลัว จนผมคิดว่าถ้ามีแฟนแล้วต้องห่างกันไกล ผมไม่สบายใจแน่นอน

ส่วนมาก ยุคก่อนๆ ไม่รอด เพราะ

เวลาคนไทย ไปเรียนต่อ แล้ว เจอ เพศตรงข้ามเนี่ย

มันเจอกันได้แทบทุกวัน ทำอาหารด้วยกัน ได้นั่งรถไฟ รถเมล์ เดินเล่นด้วยกัน

มันซ้อม อยุ่ด้วยกัน

คือ ไทย หายาก อะ ที่จะ ได้ทำอะไรด้วยกันเต็มๆ แบบ ไม่เสียเวลารถติด แล้วก็ต้องกลับบ้าน พ่อแม่


พอทีนี้ ได้ลองอยู่ด้วยกัน กับคนใหม่ แม่งจบเลย มันจะเห็นภาพเลย ว่า อ้าว แบบนี้นี่หว่า เวิร์ค

จะอะไรก็แล้วแต่ผมว่าอยู่ที่คนสองคนเลยครับ ตัวผมเองสมัยคบกับแฟนใหม่ๆ ไม่ถึง 3 เดือนผมต้องไปอยู่ USA ราวๆครึ่งปี

USA ขึ้นชื่ออยู่แล้วเรื่องค่าโทรศัพท์แพง เนตก็กาก กว่าจะคุยกันได้โคตรลำบากก็ผ่านมาได้ ไม่มีแม้แต่ทะเลาะกันเลย

เพราะเข้าใจและไว้ใจกัน ตอนนั้นเพื่อนที่ไปด้วยกันก็มีแฟนใหม่กันเยอะมากนะมันแล้วแต่คนจริงๆว่าเปิดโอกาสให้ใครเข้ามารึเปล่า

อีกรอบผมไป AUS เกือบๆปี อันนี้ดีหน่อยไม่นานนี้ติดต่อกันง่ายแถมรอบแรกก็พิสูจน์อะไรได้เยอะเลยยิ่งไม่มีปัญหา

สรุปเลยนะถ้าต่างคนต่างไว้ใจกัน รักกันจริงๆ ยังไงก็รอดครับ

ผมบินมาหาแฟนที่ออสละครับหลังจากคบกันแบบทางไกลกว่า1ปี


แต่ผมอยู่ออสแค่14วัน ก็กลับไทยละ สำหรับผม คุยกันให้บ่อยๆ ถามไถ่ความเป็นอยู่ของอีกฝั่ง และที่สำคัญคือ แชร์เรื่องราวของเราให้เขารู้ด้วย ไม่ใช่แค่เราอยากรู้เรื่องเขา

ส่วนเรื่องมีคนใหม่หรือไม่มี เราทำได้แค่เชื่อใจเขา และเชื่อใจเรา ว่าจะผ่านมันไปได้

มันเลยแต่คนจริงๆแฮะผมว่า


อย่างผมก็ห่างแฟนมาตั้งแต่ปีแรกๆทีคบกัน แรกๆมันก็ยากนะ ต่างคนต่างเจอสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ พอผ่านช่วงแรกไปได้ก็ยาวเลย เอาง่ายๆคบกันเกือบสิบปี เฉียดกันไปมาตลอด ในแต่ละปีไม่เคยได้อยู่ประเทศเดียวกัน ก็ไม่เลิกนะ แล้วไม่คิดจะเลิกด้วย

เห็นมู้ก่อนหลายๆคนบอก 90% มีใหม่หมด ผมว่ามันก็อาจจะใช่ แต่อยากบอกให้รู้ว่าไอ้ 10% มันก็มีอยู่จริงนะ แล้วก็ไม่ได้เป็นพระเอกหรือคนดีอะไรหรอก แค่เจอคนที่พอดีคนที่เข้าใจกัน แล้วไม่อยากเสียไปเท่านั้นเอง