ข้อดี -- คือทักษะกับลูกฟุตบอลมีสูง การวางเท้ายิงดี เคลื่อนที่ในพื้นที่แคบๆได้ดี

ข้อเสีย -- คือการพาบอลทะยานไปข้างหน้าในพื้นที่ที่กว้างกว่าเดิมทำได้ไม่ค่อยดี

ข้อดีก็เอาตัวรอดในที่แคบ หรือดวล 1-1 ดูโอเคอยู่ ข้อเสียก็คือที่เหลือทั้งหมด การปะทะการโหม่ง ทักษะการจับบอล น้ำหนักการออกบอล การวางบอล การใช้พื้นที่สนามในการเล่น

ยิ่งเวลาจับบอลนี่ส่วนใหญ่เข้าขั้นเลวร้ายเลย เพราะติดนิสัยฟุตซอล มาเจอสนามใหญ่ที่มีพื้นที่แล้ววิ่งกันสุดเข้าถึงเร็ว จะชอบจับก่อนให้บอลให้นิ่งหนึ่งจังหวะ แต่พวกเล่นสนามใหญ่จนเคยชินบอลมันจะผ่านไปเร็วมากปล่อยไหล ไม่ก็แตะไปหาที่ว่างเล่นต่อได้เลย ไม่มีใครอยากปะทะหรอก

นักฟุตซอลที่เปลี่ยนมาเล่นสนามใหญ่แทบไม่เห็นมีใครรุ่งเลย เหมือนจะเห็นแค่น้าเทิด กับบดินทร์นี่แหละมั้งที่เก่ง

เมื่อวาน บดิน บางจังหวะยังจับด้วยฝ่าเท้าอยู่เลย

ผมเนี่ยเล่นฟุตซอลมาเกือบครึ่งชีวิต พอมาเล่นสนามใหญ่ในบอลมหาลัยจังหวะการวิ่ง การหายใจใช้หนักมาก ปรับเรื่องการใช้พื้นที่เยอะเลย สรุปเตะหญ้าเทียมดีกว่า สนามใหญ่ไม่ไหวจริง

วิศัยทรรศน์และความฟิตครับ

อย่างกัปตันช้าง เทพฟุตซอลของเรา มาเล่นบอล 11 คนพักนึง แต่ไม่รุ่ง เพราะความฟิต แกถนัดกับสไตล์โต๊ะเล็กมากกว่า

แชร์ความเห็นที่ผมเจอมาด้วยตัวเองนะ ฟุตซอลเปลี่ยนตัวได้ตลอดเวลา และสปีดระยะสั้น การส่งบอลก็ใช้กำลังต่างกัน

ฟุตบอลสนามใหญ่ ใช้สปีดระยะไกล(ทั้งคนบุกทั้งคนรับ) ไม่ฟิตยืนไม่ถึง 90 นาทีแน่นอน

สมัยก่อนผมแข่งทั้งสองอย่าง สนามใหญ่เป็นอะไรที่ลากเลือดมาก ฟุตซอลไม่ฟิตถ้าเก๋าคุณสามารถยืนคุมพื้นที่ได้ ดักทางเอา แต่บอล 11 คน ถ้าไม่ฟิต พวกเลี้ยงผ่านเป็นกรวยเลยครับ

ปล. กีฬาที่เหนื่อยสุด คือมวยสากล 12 ยก พวกนี้ถ้าซ้อมไม่ถึง จะมีข่าวเบี้ยวชก ไม่ไปแข่ง เพราะมันตายคาเวทีแน่นอน

เท่าที่เห็นวีระเทพเล่นมา ต้องบอกว่าทักษะ เทคนิคการเอาตัวรอดดีครับ

เวลาได้ครองบอลแล้ว ไม่ลนลาน​ ครองบอล พลิกบอลหนีเอาตัวรอดได้บ่อย

ผมตอนหนุ่ม ๆ ก็เล่นฟุตซอล สลับกับฟุตบอลสนามจริง บางครั้งตอนเล่นสนามจริง ก็จะติดคลึงบอลด้วยฝ่าเท้า กับเลี้ยงบอลด้วยปลายเท้าครับ ถามว่ามันเป็นข้อเสียไหม บางครั้งมันก็เสีย บางครั้งมันก็เป็นข้อดีครับ ข้อเสียคือบอลหลุดเท้าแบบหมูหก กะแรงไม่พอดี เพราะรองเท้าสตั๊ดพื้นแข็ง กับรองเท้าฟุตซอลพื้นนุ่ม มันคนละฟีลลิ่งกันครับ ต้องใช้เวลาทำความคุ้นเคยพอสมควร แต่ข้อดีคือมันกลายเป็นเทคนิคแบบคู่แข่งคาดไม่ถึงอ่ะ กองหลังโดนล๊อคหลังหักไปเลย เพราะกองหลังชินกับการเลี้ยง พลิกบอลแบบบอลสนามใหญ่มากกว่า พอมาเจอเทคนิคพลิกบอลที่แคบ ก็ดักทางไม่ถูกละ

ข้อเสียอีกอย่างคือวิชั่น กับการส่งบอลไกล บอลโยน พวกนี้นักฟุตซอลมันเล่นในสนามแคบ ๆ ไง พอเจอสนามใหญ่ จะงง ๆ หน่อย ชอบเลี้ยงบอลอยู่กับตัว บอลจะไปอยู่ที่คน ไม่เคลื่อนไปข้างหน้าเร็ว ๆ แบบบอลDirect ที่มักจะเจอในสนามใหญ่

ที่เห็นชัดๆกับตัวเองเลย คือ
วิ่งมั่ว! ทับตำแหน่งเพื่อนไปหมดเวลาเติมเกม แต่เวลาเล่นรับได้อยู่