ออกจากงานประจำ

ก็มีหางานนี้ทำได้หลังจากที่ตกงานและดูไม่มีอนาคตอยู่นาน อีกอย่างก็จบโทมั้งครับ ความคิดเปลี่ยนไปเยอะ

มีแต่พลิกลง เรื่องอกหักจาก ผญ. นี่แหละ หลายครั้งเลยทำให้ชีวิตหมดไฟ สอบไม่ติดมหาลัยในฝัน ช่วงม.6 คืออาการหนักมาก จิตใจ ไม่สนเรื่องสอบเลย เอาใจไปใว้ที่เค้าหมด แต่ยังดี ม.4-5 ทำมาดี อยู่ห้องเก่งสุด เลยพอมีความรู้เอาไปสอบบ้าง ยังติดมหาลัยระดับ TOP ใน กทม. อีกที่ได้ แต่ก็ยังเสียใจที่คะแนนหลุดอีกที่ไปไม่ถึง 1%

หลังจากเข้ามหาลัยไปได้ก็เริ่มตั้งใจสร้างตัว ตั้งแต่อายุ 18-19 สมัคร PayPal ครั้งแรก ขายของออนไลน์ให้ลูกค้า ตปท. ช่วงนั้นทำ affiliate กับ Teespring จำได้ 555 ซื้อคอร์สมาเรียนรัวๆ เพื่อสร้างตัวให้พร้อมกับการมีแฟน แต่ก็มาอกหักกับ ผญ อีก ชีวิตตอนนั้นเคว้งเลย ไม่อยากทำอะไรแล้ว หมดไฟ เลิกไปพักใหญ่ๆ

ถ้าตอนจบ ม.6 ไม่ตัดสินใจหอบความฝันมาเรียนต่อที่กรุงเทพ ชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสได้เที่ยวต่างประเทศ ไม่ได้เปิดโลก 18+ ไม่ได้บินไปดูบอลทีมรัก น่าจะใช้ชีวิตอยู่บ้านต่างจังหวัดตลอดไป

5 ปีที่แล้ว ต้องลาออกจากงานประจำ เพราะเมียคลอดลูก คนที่ 2

แม่ยาย เลี้ยงหลานไม่ไหว ต้องลาออกมาช่วยเลี้ยงลูก

แต่ ก่อนหน้านั้น หลายเดือน ก็ขายของออนไลน์ อยู่ก่อนแล้ว แต่ นิดๆหน่อยๆ พอเป็นรายได้เสริม

พอออกมา ก็เลยได้ขายแบบเต็มตัว

ถ้าพูดถึง รายได้ เงินดีกว่า งานประจำประมาณ 3-5 เท่า

แต่ เวลาว่าง บานเบอะ เพราะอยู่ที่บ้าน นั่งขายของแพคของ ส่งของกับขนส่งอย่างเดียว ไม่ค่อยได้ออกไปไหน

และได้เล่นกับลุก แทบทั้งวัน

ตอนนี้ ก็ 5 ปีแล้ว ที่อยู่มาแบบนี้ ถือว่า มีความสุขดี ขาดแค่ สังคมเพื่อน

ตอนปี 3 ติดผู้หญิงจนไม่ตั้งใจเรียน ผู้หญิงเรียนอยู่ มช สวยจัด เกิดมาไม่เคยมีแฟนสวยขนาดนี้

บินไปหาประจำ เงินเก็บมีเท่าไหร่ หมดไปกับผู้หญิงคนนี้ หนักจนยืมพี่สาวหลายหมื่น

สุดท้ายโดนสวมเขาตามสเต็ปเขาคุยหลายคน เปิดตัวกับเรา แต่อ่อยไปทั่ว แอบกินไปทั่ว

ผมเสียการเรียน เรียนจบช้าเทอมนึง แถมเงินเก็บแทบไม่มี จากเป็นเด็กพ่อแม่เลี้ยงดี แม่ก็ตัดหางไปช่วงนึง

ก็ตั้งใจเรียน พี่สาวช่วยเหลือ แม่เห็นใจกลับมาส่งเสียปกติ เรียนจบเดือนแรกๆคืนหนี้พี่สาวก่อนเลย

ตอนนี้เลยไม่ค่อยจริงจังกับความรักมากเท่าไหร่ ก็มีแฟนบ้าง แต่ไม่ได้ทุ่มเทให้เขาเท่าไหร่ จนเมินเฉยว่าได้

และเพิ่งถูกบอกเลิกไป 5555

บ ผมก็กำลังจะอย่างนั้น แต่ผมมีหนี้เยอะเลยไม่ได้ศึกษาเรื่องหุ้นเลย อยากทราบท่านซื้อกี่บาท(ทุน) ผมได้วางแผนล่วงหน้าถ้าถึงตอนนั้นได้สิทธิจะหายืมตังกู้ตังรอ55 อ้อ และท่านได้ขนาดนี้น่าจะซื้อเยอะพอตัวตำแหน่งอะไรใน บ หรอครับ คือตอน ceo ผมพูดแผนก็กว้างๆ ผมคิดว่าสิทธิที่ให้คงตามตำแหน่ง อยากรู้ว่ได้ขนาดนี้ตำแหน่งแค่ไหน

เผลอไปซื้อหุ้น Nex ที่ 9.10 บาท

ของผมก็เริ่มทำงานนี่แหละครับ จากคนไม่มีเงินเลย จะซื้ออะไรที่อยากได้ก็ไม่ได้ ตอนนี้ทำงานเก็บเงินซื้อนู้นซื้อนี่เต็มห้องไปหมด

ถ้าหลักๆคือ เมื่อก่อนผมเป็นเด็กที่ค่อนข้างเกเรคนหนึ่งเลยนะ

คือถ้ามีเรื่องนี้เรียกคนมาได้ 100-500 คนในเวลาไม่ถึงอึดใจเดียว

การต่อยตีคือเป็นเรื่องธรรมดาและธรรมชาติมากๆ จนวันหนึ่ง ผมรู้สึกว่าเบื่อ

อารมณ์ตีกันทุกวัน คนในกลุ่มมีเรื่องเราก็ต้องมีด้วย (ตรงนี้แหละที่ผมเริ่มเบื่อ ปกติถ้าไม่ชอบกันต่อยกัน 1-1 ไปให้มันจบๆไปตรงนั้นน่าจะดีกว่า)

แต่กลุ่มผมมีกฏที่ผมตั้งไว้ว่า ถ้าคนในกลุ่มทำผิดต้องยอมรับ ขอโทษเขา ถ้าไม่ทำผมจะเป็นคนต่อยคนนั้นในกลุ่มเอง ไม่ใช่พวกเยอะแล้วรังแกเขา แต่ถ้าไม่ผิดถึงไหนถึงกัน น่าจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผลละมั้งที่ทำให้คนเข้ามาในกลุ่มเยอะมากๆ เพราะไม่ใช่พวกไปรังแกชาวบ้านเขา

ส่วนมากก็จะตีกันโรงเรียนอื่น มีบางทีตีกันเอง กับพวกรุ่นพี่

คือจะว่าไงดีละ เวลาเราไปทำร้ายเขา (พวกอริ) ผมเกิดสงสารขึ้นมาวะ แบบ เขาก็เป็นลูกมีพ่อมีแม่

คิดภาพตามว่ากำลังสาวหมัดแล้วเลือดเขาออกงี้ ใจหนึ่งก็ไม่อยากทำ แต่มันก็วอนให้เราทำตลอด ไม่รู้มันเป็นอะไรของมันเหมือนกัน

ถ้าลูกเราโดนงี้จะรู้สึกไง สุดท้ายผมเลยเรียกเพื่อนๆที่สนิทๆมาคุยกันว่า ยุบวง หันกลับมาเรียน

คือช่วงนั้นแก๊งใหญ่ของภาค(น่าจะระดับประเทศเลยมั้ง)ที่ทำงานสีดำเริ่มทาบทามเข้าทำงานให้เลย ผมเป็นหัวกลุ่ม นั่งคิดแล้วไม่น่าจะรอด

ไม่คุกก็ตาย ทีมองเห็นภาพนะ แล้วผมไม่ชอบยุ่งกับพวก สารเคมี (อันนี้ส่วนตัวเลย)

คือจากเกณฑ์กันไปต่อยกัน ก็เรียกเพื่อนให้กลับไปเรียน สรุปก็จบหลายคน ตอนนี้ชีวิตดีๆทั้งนั้น

ีมีบางคนตายก่อนจบ บางคนติดสารเคมี ค้าสารเคมี (เพราะไปทำงาน ได้ตังเยอะ มีรถเท่ห์ตั้งแต่วัยรุ่น) บางคนโดนลากไปเก็บ หายสาปสูญ ก็เยอะพอสมควร รู้สึกเป็นตราบาปนะ ที่ลากพวกนี้ออกมาไม่ได้ แต่ผมก็บอกเพื่อนทุกคนใครไม่เลิก หรือยุ่งสารเคมี คือเลิกคบกันไปเลย แบบวัดใจไปเลย ใครอยากเป็นเพื่อนก็ตามมา หรือถ้าแนวทางไม่ลงรอยก็แยกกันไป แต่ผมไม่ขวาง ผมเตือนครั้งเดียว จบคือจบกัน ไม่ยุ่งกัน

พวกนี้ก็ไม่ยุ่งกับเรา เพราะผมคำไหนคำนั้น

ผมเองเคยได้รับการทาบทาม พวกสายสีดำเหมือนกัน จริงๆจะมีบททดสอบก่อนเข้ากลุ่มใหญ่

เขาเรียกไปคุยแล้ว แต่ผมไม่ทำ ผมรู้สึกว่าเราเป็นคนดีได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นคนชั่ว

เงินค่อนข้างดี ถ้าไม่ตายก่อน เรียกว่าเสี่ยได้เลยมั้งตอนนี้

จนตอนนี้ทำงานทำการสายขาว มีลูกน้องอยู่บ้าง ผมอาจจะแปลกๆนะ ผมให้โอกาสพวกเด็กๆที่มีปัญหาด้วย

เพราะย้อนกลับไปดู ผมว่าพวกนี้เองบางคนไม่ได้อยากเกิดมาเป็นแบบนี้หรอก แต่มีปัจจัยหลายๆอย่าง

บางคนได้รับโอกาสจากที่เราให้มีหน้าที่การงานไปที่อื่นได้เห็นก็ภูมิใจนะที่ช่วยเขาได้

บางคนได้รับโอกาสก็ไปไม่เป็นท่าก็มี แต่ไม่ได้ให้บ่อยๆนะครับ เพราะเด่วตัวเราเจ็บเองได้ด้วย

แต่ก็นั่นแหละ ที่น่าจะเรียกว่าชีวิตละมั้ง

ทุกวันนี้ก็ชีวิตโอเคอยู่นะ จุดพลิกชีวิตคนเราขึ้นอยู่กับว่าเราจะคิดยังไงกับเส้นทางชีวิตมากกว่านะ สำหรับผม

- เคยเกเรสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ติดเกมส์หนักมาก อายุ 25 ยังไม่จบปริญญาตรี ทั้งที่ตอนนั้นเพื่อนๆ บางคนจบโทแล้วด้วยซ้ำ หนักกว่านั้นสอบท่าน (หมายถีง ผู้ช่วยผู้พิพากษา) ติดแล้วด้วย ผมต้องยอมลาออกจากมหาลัยเดิม เพราะเต็มกรอบที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ให้เรียนได้ แล้วเอาหน่วยกิตไปเทียบโอนอีกมหาลัย ซึ่งกว่าจบ อายุ 26 ครึ่ง ช่วงนี้บอกเลย ชีวิตบัดซบมาก ลิมบอก เรียนกฎหมาย
- หลังจากจบตรี เลยรีบไปต่อเนติบัณฑิต ใช้เวลาเรียน 1.5 ปี เมื่อสำเร็จการศึกษาได้งานทำพอดี ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ขณะนั้นมีใบอนุญาตว่าความด้วย เลยได้ทำงานกฎหมายตามสายที่เรียนมา
- ทำงานได้ปีนึง เรียน ป.โท กฎหมาย ควบคู่ไปด้วย ใช้เวลาเรียน 3 ปี ก่อนจะเรียนจบไม่นานนัก สอบเป็นข้าราชการได้ขององค์กรอิสระแห่งหนึ่ง ก็ทำงานกฎหมายเหมือนเดิมแหล่ะ เกี่ยวกับงานสำนวนคดีอาญา + วินัยของเจ้าหน้าที่ของรัฐ ทำได้นับถึงวันนี้ 9 ปีพอดี
- อย่างไรก๋ตาม เมื่อวันที่ 30 ธันวาคม ปีที่แล้ว ได้รับข่าวดีที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตก็ว่าได้ หลังจากใช้เวลา สอบมา 6 ปี เดือนมีนาคมนี้ก็กำลังจะได้ไปบรรจุที่ทำงาน + ตำแหน่งใหม่ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่นักกฎหมายหลายคนใฝ่ฝัน อยากจะสอบให้ได้ ทุกวันนี้รู้สึกภาคภูมิใจกับความสำเร็จในชีวิตของตัวเอง

เงินที่ลงทุนจริงๆไม่ถึง300Kหรอกครับ
แต่หุ้นที่ได้มามันมาจากหลายทางครับ
- หุ้นที่บริษัทแจกให้ตามเงินเดือนและอายุงาน
- หุ้นที่เสียเงินลงทุนซื้อเอง (ซื้อตอนที่ไม่มีความรู้อะไรเลย เห็นคนอื่นซื้อก็ซื้อตามเค้า)
- ไม่กี่เดือนก่อนเทรด บริษัทแตกพาร์ 1:5 อยู่ๆได้หุ้นเพิ่มเป็น5เท่าแบบงงๆ
- ซื้อหุ้นตอน ipo เพิ่มอีกจำนวนนึง

นโยบายแต่ละบริษัทมันก็ไม่เหมือนกันนะครับ แล้วแต่ผู้บริหาร แต่ถ้ามีโอกาสได้ซื้อก็แนะนำว่าซื้อไว้ก่อนเถอะ หุ้นบริษัทเราเอง ไม่ต้องคิดมาก เทรดวันแรกส่วนมากก็สูงกว่า ipo ทั้งนั้น

น่าจะเป็นตอนพ่อและน้แงชายเสียตอนผม ม.6 เทอม 1 กับ 2 เลย

เยี่ยมเลยท่าน

สู้ๆ

โอเคครับ แต่ไม่รู้ว่าได้สิทธิแค่ไหนนะ คือเท่าที่ทราบแค่ระดับผู้บริหารเค้าก็คงแบบทุ่มซื้อกันไหนจะพวกคอนเนคชั่น พวกสปอนเซอ พวกผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการที่เค้าต้องเอาใจผมว่าส่วนนี้เยอะแยะไปหมดไม่รู้ตกถึงพนักงานเท่าไร 5555 แต่อย่างน้อยๆมันก็คงเด้งเป็นเท่าตัวแหละใช่ไหมครับ ขอบคุณที่แชร์ครับ ผมไม่เคยทำงานอยู่ใน บ ที่จะทำipoพอดีงี้เลย